Ποντάρει τόσο στις ψήφους των Κούρδων όσο και των ακροδεξιών Οι δημοσκοπήσεις που δίνουν το μήνυμα εκλογής του νυν Πρωθυπουργού στο προεδρικό αξίωμα από τις 10 Αυγούστου, αποθαρρύνουν πολλούς να διακόψουν τις διακοπές τους Μεταξύ Κούρδων και ακροδεξιών παίζει το εκλογικό επιτελείο του Ταγίπ Ερντογάν, για να καταφέρει να εξασφαλίσει πάνω από 50% που χρειάζεται ο Τούρκος Πρωθυπουργός για να εκλεγεί στο προεδρικό αξίωμα από τον πρώτο γύρο των εκλογών στις 10 Αυγούστου. Παρόλο που οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν να παίρνει ποσοστό κοντά στο 55%, πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί στον Ταγίπ Ερντογάν ότι θα κερδίσει από τον πρώτο γύρο. Τον συμφέρει η αποχή Για τον Ερντογάν, η εκλογή από τον πρώτο γύρο είναι κάτι πολύ σημαντικό, καθώς θα είναι ισχυρός αρκετά για να προωθήσει την πολιτική του ατζέντα χωρίς εμπόδια.
Γι’ αυτό και τα παιχνίδια έχουν ήδη ξεκινήσει. Ένα βασικό όπλο στα χέρια των επικοινωνιολόγων του Τούρκου Πρωθυπουργού είναι οι δημοσκοπήσεις, οι οποίες δίνουν το μήνυμα πως ο Ταγίπ Ερντογάν εκλέγεται από τον πρώτο γύρο, κάτι που αποθαρρύνει τη μεσαία τάξη της Τουρκίας, η οποία παραθερίζει στις τουρκικές ακτές, να εγκαταλείψει τις διακοπές της εν μέσω Αυγούστου, επιστρέφοντας πίσω για να ασκήσει το δικαίωμα της ψήφου: «Αφού θα εκλεγεί ο Ερντογάν στα σίγουρα από τον πρώτο γύρο, δεν αξίζει να τρέχουμε στις κάλπες».
Η χαμηλή συμμετοχή στις εκλογές συμφέρει στον Ταγίπ Ερντογάν, καθώς ανεβαίνουν τα ποσοστά του, αν οι ψηφοφόροι της αντιπολίτευσης δεν πάνε στις κάλπες. Αυτός είναι και ο λόγος που τις τελευταίες μέρες η αντιπολίτευση προσπαθεί να πείσει τους ψηφοφόρους της να ασκήσουν το δικαίωμα ψήφου τους.
Αν πάλι επαληθευτεί δημοσκόπηση που προβλέπει συμμετοχή στις εκλογές στο 90%, τότε ο Ταγίπ Ερντογάν μπορεί να τα βρει σκούρα και να χρειαστεί να γίνει και δεύτερος γύρος στις 25 Αυγούστου.
Το εθνικιστικό χαρτί Οι δημοσκοπήσεις πάντως αποτελούν σημαντικό εργαλείο στα χέρια του εκλογικού επιτελείου του Ταγίπ Ερντογάν και για έναν άλλο λόγο. Μελετούν ανά πάσα στιγμή τις τάσεις εντός των κομμάτων και προσαρμόζουν την προεκλογική εκστρατεία ανάλογα με τα αποτελέσματα που έχουν κάθε φορά στα χέρια τους. Δεν είναι τυχαίο που την εβδομάδα που μας πέρασε ο Ταγίπ Ερντογάν πέταξε το εθνικιστικό χαρτί, λέγοντας υποτιμητικά για τον ηγέτη της αντιπολίτευσης ότι είναι Αλεβίτης, μέλος δηλαδή της μεγαλύτερης θρησκευτικής μειονότητας της Τουρκίας.
Ο Τούρκος Πρωθυπουργός δεν παίρνει ποτέ την ψήφο των Αλεβιτών. Μπορεί όμως να πάρει την ψήφο των ακροδεξιών του Κόμματος Εθνικής Δράσης (MHP), χρησιμοποιώντας το εθνικιστικό χαρτί. Και αυτό έκανε ο Ταγίπ Ερντογάν για να αυξήσει τη ροή της βάσης του MHP προς την υποψηφιότητά του. Ήδη κάποιες δημοσκοπήσεις πριν από τρεις βδομάδες έλεγαν πως οι διαρροές από το ακροδεξιό κόμμα προς τον Ταγίπ Ερντογάν φτάνουν μέχρι το 20%. Ντεμιρτάς, ο υποψήφιος του HDP Για να καταφέρει όμως ο Τούρκος Πρωθυπουργός να ξεπεράσει το 50% χρειάζεται και ψήφο από τους Κούρδους. Οι Κούρδοι έχουν τον δικό τους υποψήφιο, τον Σελαχατίν Ντεμιρτάς.
Είναι υποψήφιος του φιλοκουρδικού Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος (HDP). Γεννήθηκε το 1973 στην πόλη Ελαζίγ της νοτιοανατολικής Τουρκίας και εκλέγηκε για πρώτη φορά βουλευτής στις εκλογές της 12ης Ιουνίου του 2011 ως ανεξάρτητος στην επαρχία Χακάρι, επίσης της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Είναι απόφοιτος του Νομικού Τμήματος του Πανεπιστημίου της Άγκυρας και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου για ένα διάστημα.
Διετέλεσε πρόεδρος της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ντιγιάρμπακιρ. Διετέλεσε επίσης συμπρόεδρος του Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας (BDP) που ιδρύθηκε το 2010, έπειτα από το κλείσιμο του Δημοκρατικού Κοινοτικού Κομματος (DTP). Το 2010 καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης δέκα μηνών για δήλωσή του που είχε κάνει το 2006, ότι «θα πρέπει να αξιολογηθεί ο ρόλος του Αμπντουλάχ Οτσαλάν για τη λύση του Κουρδικού», ωστόσο η ποινή δεν εφαρμόστηκε. Στις 22 Ιουνίου του 2014 εκλέγηκε συμπρόεδρος μαζί με τη Φιγκέν Γιουκσένταγ του HDP.
Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά.
Ελπίζουν και οι δυο
Πάντως οι δημοσκοπήσεις φέρουν τον Ντεμιρτάς να λαμβάνει ποσοστό κοντά στο 7%, αν και οι ίδιοι πιστεύουν ότι θα καταφέρουν να ξεπεράσουν κατά πολύ το ποσοστό αυτό, προσβλέποντας στη δυσαρεστημένη βάση του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), λόγω της κακής επιλογής του υποψηφίου του κόμματος. Ωστόσο, ο Ταγίπ Ερτογάν ελπίζει να κερδίσει ένα ποσοστό και από τους Κούρδους. Έτσι οι Κούρδοι έχουν να επιλέξουν μεταξύ Ερντογάν και Ντεμιρτάς. Αυτές είναι οι δύο τάσεις που επικρατούν. Από τη μια η τάση που θέλει τον Ερντογάν να εκλέγεται από τον πρώτο γύρο με τη στήριξη των Κούρδων εκπροσωπείται από τον Ιχσάν Αρσλάν, ο οποίος υποστηρίζει ότι πρέπει να πάρει μια ισχυρή νίκη για να συνεχίσει τη διαδικασία επίλυσης του Κουρδικού. «Θυμάμαι τις μέρες που στην Τουρκία απαγορευόταν κανείς να μιλήσει Κουρδικά, να ακούσει ένα κουρδικό τραγούδι, που δεν γινόταν αποδεχτή η κουρδική ύπαρξη και αποτελούσε ποινικό αδίκημα να πει κανείς ‘είμαι Κούρδος’», αναφέρει ο Αρσλάν, λέγοντας ότι πρέπει ο Ταγίπ Ερντογάν να κερδίσει από τον πρώτο γύρο, για να μπορέσει να ολοκληρώσει τη διαδικασία λύσης του Κουρδικού. Από την άλλη, η τάση που εκπροσωπεί ο Ντενγκίρ Μιρ Μεχμέτ Φιράτ, που πρόσφατα είχε παραιτηθεί από το ΑΚΡ, υποστηρίζει πως η διαδικασία ειρήνευσης δεν κινδυνεύει, ο Ερντογάν θα εκλεγεί έτσι κι αλλιώς, και αυτό που είναι σημαντικό είναι να μην εκλεγεί από τον πρώτο γύρο αλλά στον δεύτερο, έτσι ώστε να φανεί στον πρώτο γύρο η δύναμη των Κούρδων, μέσω της υποψηφιότητας Ντεμιρτάς. «Η εκλογή Ντεμιρτάς είναι αδύνατη, αλλά είναι σημαντικό οι Κούρδοι να δείξουν ότι έχουν μια δύναμη του 20% στην Τουρκία», υποστηρίζει ο Φιράτ, προσθέτοντας ότι είναι η πρώτη φορά που έχουν μια τέτοια ευκαιρία οι Κούρδοι.
Αντιδράσεις για τον Ιχσάνογλου
Πάντως, ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης Εκμελεντίν Ιχσάνογλου δεν φαίνεται να εμπνέει τη βάση των δύο κομμάτων της αντιπολίτευσης CHP και MHP που τον στηρίζουν. Γεννήθηκε το 1943 στο Κάιρο της Αιγύπτου. Ο πατέρας του καταγόταν από το Γιόζκατ της Τουρκίας και η μητέρα του ήταν κόρη μιας τουρκικής οικογένειας από τη Ρόδο. Ο πατέρας του είχε εγκατασταθεί στην Αίγυπτο το 1924 και το 1951 ίδρυσε εκεί τμήμα Τουρκικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Αΐν Σεμς, όπου σπούδασε και ο Εκμελεντίν Ιχσάνογλου. Πήγε στην Τουρκία το 1970 και άρχισε να εργάζεται στο Πανεπιστήμιο Αγκύρας. Παντρεύτηκε το 1972 με τη Φουσούν Μπιλγκίτς και απέκτησε μαζί της τρία παιδιά. Έκανε διδακτορικό στην Τουρκία και στη Βρετανία.
Το 1980 ανέλαβε πρόεδρος του Κέντρου Ερευνών Ισλαμικής Ιστορίας, Τέχνης και Πολιτισμού (IRCICA). Από το 2004 μέχρι το 2014 διετέλεσε γενικός γραμματέας του διεθνούς Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας. Είναι διπλωμάτης, καθηγητής, ακαδημαϊκός και συγγραφέας. Έχει γράψει πολλά βιβλία και άρθρα για τις τουρκοαραβικές σχέσεις, καθώς και τις σχέσεις του ισλαμικού κόσμου με τον δυτικό κόσμο. Για τη συμβολή του στην ιστορία έχει βραβευθεί με το Κρατικό Μετάλλιο Ανώτατης Προσφοράς. Ο τεχνοκράτης… παππούς Ωστόσο ο Ιχσάνογλου είναι ένας 70ρης παππούς που πέρασε τη ζωή του σε τεχνοκρατικά πόστα. Μάλιστα, μόλις τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης ανακοίνωσαν την υποψηφιότητά του, οι αντιδράσεις εντός και των δύο κομμάτων ήταν μεγάλες. Στελέχη του CHP κατηγόρησαν τον ηγέτη του κόμματός τους Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου ότι έκανε μια κακή επιλογή, υποδεικνύοντας έναν υποψήφιο που κανείς δεν τον γνωρίζει και δεν αποτελεί μια ισχυρή πολιτική προσωπικότητα. Ο Τούρκος Πρωθυπουργός, μάλιστα, αντιλαμβανόμενος το αδύναμό του σημείο, κατηγόρησε τον Εκμελεντίν Ιχσάνογλου πως δεν ξέρει τίποτα από πολιτική κι ας ξέρει τόσες ξένες γλώσσες.
«Δεν ψάχνουμε μεταφραστή, θέλουμε πολιτικό», είπε ο Ταγίπ Ερντογάν. Αλλά και η προεκλογική του εκστρατεία είναι αδύναμη μπροστά στη μεγαλοπρεπή προεκλογική εκστρατεία του Ταγίπ Ερντογάν. Ακόμη και το σλόγκαν που επέλεξαν οι επικοινωνιολόγοι του «Για ψωμί ψηφίστε Εκμελετίν» σχολιάστηκε ως αδύναμο και απλοϊκό. Να σημειωθεί ότι οι επικοινωνιολόγοι του προσπάθησαν να κάνουν λογοπαίγνιο με τη λέξη ψωμί που στα τουρκικά είναι Εκμέκ και το όνομα του υποψηφίου των κομμάτων της αντιπολίτευσης Εκμελεντίν.
Σώπα ρε…