Ο όμιλος σουπερμάρκετ έχει έτοιμο το business plan για τη σωτηρία της αλυσίδας Μαρινόπουλος και περιμένει το πράσινο φως από τις τράπεζες
Σε κομβικό σημείο με πολλές δυσκολίες στη διαπραγμάτευση βρίσκεται η προσπάθεια για τη διάσωση της αλυσίδας σουπερμάρκετ Μαρινόπουλος με τα 700 καταστήματα, τους 11.000 εργαζομένους, τους 2.000 προμηθευτές αλλά και τις υποχρεώσεις προς τράπεζες, παραγωγούς και Δημόσιο που ξεπερνούν το 1,2 δισ. ευρώ.
Πρόσωπο μέσα στις διαπραγματεύσεις μιλώντας ανώνυμα προς «Το Βήμα της Κυριακής» δήλωσε πως «αδυνατεί να προβλέψει την όποια εξέλιξη».
Ο οικονομικός και νομικός έλεγχος (due diligence) έχει σχεδόν ολοκληρωθεί με ευρήματα που δεν είναι ικανά να αποτρέψουν τον όμιλο Σκλαβενίτη να παίξει τον ρόλο του λευκού ιππότη και να σώσει τον μεγαλύτερο λιανεμπορικό όμιλο της χώρας εξαγοράζοντάς τον.
Από τον όμιλο Σκλαβενίτη έχουν έτοιμο και το businnes plan που θα ακολουθήσουν για τη σωτηρία της αλυσίδας, αλλά η συμφωνία έχει κολλήσει στις διαπραγματεύσεις με τις τράπεζες.
Οπως είναι γνωστό, η οικογένεια Σκλαβενίτη έχει ζητήσει από τις τράπεζες χρηματοδότηση άνω των 300 εκατ. ευρώ ως απαραίτητο συστατικό της «συνταγής» για την ανάταξη του Μαρινόπουλου.
Αποπληρωμή οφειλών
Σχεδόν το σύνολο του ποσού θα πάει για τη μερική αποπληρωμή των οφειλών προς τους προμηθευτές, ώστε οι τελευταίοι να αρχίσουν εκ νέου να τροφοδοτούν με προϊόντα τα ράφια της Μαρινόπουλος. Οι τράπεζες στην αρχή ήταν διστακτικές, καθώς τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, όταν έγιναν γνωστά τα προβλήματα του ομίλου, χρηματοδότησαν την οικογένεια Μαρινόπουλου αλλά απεδείχθη ότι έβαζαν λεφτά στον πίθο των Δαναΐδων. Τελικά επείσθησαν ότι η επιχείρηση διάσωσης χρειάζεται φρέσκο χρήμα, αλλά τώρα η διαπραγμάτευση έχει κολλήσει στους όρους της δανειοδότησης.
Ορισμένοι τραπεζίτες επέμεναν να ακολουθηθεί και στην περίπτωση της Μαρινόπουλος το μοντέλο σωτηρίας του Βερόπουλου από τον όμιλο Μετρό. Δηλαδή μόνο με αναδιάρθρωση δανείων, όχι «κούρεμα» στους προμηθευτές που είναι έτσι κι αλλιώς πελάτες των τραπεζών, και ίδια συμμετοχή του επενδυτή.Τα μεγέθη όμως δεν είναι τα ίδια.
Τα «ανοίγματα» του Μαρινόπουλου σε σχέση με του Βερόπουλου είναι σχεδόν πενταπλάσια και ουσιαστικά ο όμιλος Σκλαβενίτη αν εμπλακεί στο εγχείρημα και φορτωθεί με δάνεια 300 εκατ. ευρώ γνωρίζει ότι διακινδυνεύει και τη δική του υπόσταση. Για να εμπλακεί λοιπόν στην προσπάθεια διάσωσης ζητεί καλούς όρους δανεισμού και επιτόκιο που να αυξομειώνεται ανάλογα με τη λειτουργική κερδοφορία της αλυσίδας. Οι άλλοι όμως λιανέμποροι που παρακολουθούν την υπόθεση βρίσκονται στα κάγκελα και διαμηνύουν προς τις τράπεζες ότι δεν θα ανεχθούν προνομιακούς όρους στη δανειοδότηση Σκλαβενίτη και κάνουν λόγο για πριμοδότηση Σκλαβενίτη, ο οποίος με την εξαγορά θα καταστεί ο μεγαλύτερος παίκτης της αγοράς. Επίσης, ένα ακόμη σημείο της διαπραγμάτευσης που ίσως ακόμη δεν έχει ξεκαθαρίσει είναι αν ο κ. Λεωνίδας Μαρινόπουλος εμμένει στην αρχική του αξίωση να διατηρήσει ένα 25% του ομίλου μετά την εξαγορά της πλειοψηφίας από τον όμιλο Σκλαβενίτη.
Εναλλακτικά σενάρια
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση μελετά εναλλακτικά σενάρια σε περίπτωση που ναυαγήσει το deal, καθώς γνωρίζει πως δεν μπορεί να «σηκώσει» τον κοινωνικό αντίκτυπο ενδεχόμενης χρεοκοπίας του Μαρινόπουλου. Στο πλαίσιο αυτό στελέχη ταξιδεύουν εκτός χώρας και ήδη έχουν προσεγγίσει ξένους λιανεμπόρους για να τους πείσουν να επενδύσουν στον Μαρινόπουλο.
H οικογένεια πάντως φαίνεται αποφασισμένη να συνδράμει στη διάσωση της εταιρείας αφού για να εξασφαλιστεί η προχρηματοδότηση με ένα ποσό που θα ξεπερνά τα 30 εκατ. ώστε να μείνει «ζωντανή»η αλυσίδα μέχρι την εκδίκαση της ένταξης στο άρθρο 106Β έχει βάλει προσωπικές εγγυήσεις.
Το ΒΗΜΑ
