Η 15η Αυγούστου είναι μια από τις μεγαλύτερες γιορτές της εκκλησίας μας και η μεγαλύτερη Θεομητορική γιορτή του ορθοδόξου εορτολογίου.
Είναι μια μέρα αφιερωμένη στην Παναγία η οποία γιορτάζεται με λαμπρότητα σε πολλές περιοχές της Ελλάδας.
Μάλιστα, προς τιμήν της Παναγίας τηρείται νηστεία από την 1η μέχρι την 14η Αυγούστου κατά την οποία νηστεύουμε και το λάδι και για αυτό πολλοί χαρακτηρίζουν την γιορτή και ως το ‘Πάσχα του καλοκαιριού’.
Επίσης, λόγω της γιορτής, στο διάστημα αυτό δεν γίνονται γάμοι από την εκκλησία μας.
Τι γιορτάζουμε
τον Δεκαπενταύγουστο
Σύμφωνα με την παράδοση, όταν η Θεοτόκος έμαθε από τον Θεό για τον επικείμενο θάνατό της, ανέβηκε στο όρος των Ελαιών, έναν ορεινό όγκο στα ανατολικά της παλαιάς πόλης της Ιερουσαλήμ, για να προσευχηθεί και να ετοιμαστεί. Από εκεί ειδοποίησε τους Αποστόλους να είναι έτοιμοι για το γεγονός. Όμως επειδή κατά την ημέρα της κοίμησης (του θανάτου Της) ορισμένοι Απόστολοι δεν βρίσκονταν στα Ιεροσόλυμα, λέγεται ότι μια νεφέλη τους έφερε κοντά Της.
Η Κοίμηση της Θεοτόκου
Η Παναγία ετάφη στο μνήμα της Γεσθημανής. Τρεις μέρες μετά τον θάνατό Της, το σώμα της ανελήφθη στους ουρανούς, καθώς ο τάφος βρέθηκε άδειος.
Η Κοίμηση της Θεοτόκου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Αυγούστου από όλους τους χριστιανούς.
Ο Μητροπολίτης Κύριλλος
για τον Δεκαπενταύγουστο στην Ρόδο
Μιλώντας στην «δημοκρατική» ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Κύριλλος, έδωσε την θεολογική ερμηνεία, της μεγάλης αυτής χριστιανικής εορτής ενώ αναφέρθηκε στις ‘Παναγιές’ της Ρόδου και στην προσωπική σχέση του κάθε χριστιανού με την Θεοτόκο:
«Ο λαός μας, το ονομάζει ‘Πάσχα του καλοκαιριού’. Την 15η Αυγούστου γιορτάζουμε την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Στους ναούς έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια, να τελείται και η ακολουθία του Επιταφίου της Παναγίας. Όλο αυτό το λειτουργικό κλίμα, ευνοεί αυτή την ονομασία. Κι αν λάβουμε υπόψη ότι ο μήνας αυτός, ο Αύγουστος, είναι ο μήνας των διακοπών, μετακινούνται τόσοι άνθρωποι και έχουν την δυνατότητα να επισκεφθούν τα προσκυνήματά μας, τότε μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα την έκφραση της ευλάβειας του κόσμου στο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου και την κοσμοσυρροή που παρατηρείται όλη αυτή την περίοδο στους ναούς μας. είναι μια ιδιαίτερη λειτουργική περίοδος ο Δεκαπενταύγουστος, είναι η πιο μεγάλη Θεομητορική εορτή. Το ποίμνιο ευλαβείται την Παναγία και του δίνεται η ευκαιρία να εκφράσει την ευλάβειά του στο πρόσωπό της. Είναι μια από τις τρεις περιόδους της Εκκλησίας μας, με νηστείες, που καλείται ο πιστός να νηστέψει, να κάνει την αυτοκριτική του, να μετανοήσει, να εξομολογηθεί και να προσέλθει στην Θεία Κοινωνία. Είναι δηλαδή μια κορυφαία γιορτή και ευρύτερα, τονώνει μπορούμε να πούμε το θρησκευτικό συναίσθημα του κάθε Έλληνα. Όπως το Πάσχα πηγαίνουμε στην Εκκλησία κάτι παρόμοιο συμβαίνει και τον Δεκαπενταύγουστο. Οι πιστοί θα περάσουν είτε για να εκκλησιαστούν, είτε για να κοινωνήσουν, είτε για να ανάψουν ένα κερί στους ναούς και στα προσκυνήματα της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Στο νησί της Ρόδου, έχουμε την ιδιαίτερη ευλογία να διαθέτουμε πολλά Θεομητορικά προσκυνήματα ενώ ξεχωριστή θέση έχουν όσα εορτάζουν την 15η Αυγούστου.
Την Παναγία Καθολική της Κρεμαστής, την Παναγία της Ιαλυσού, την Παναγία της Λίνδου, του Ασκληπειού, την Καθολική του Αφάντου, την Μονή της Καλόπετρας, το Καθολικό στον Έμπωνα, στην Σάλακο και πολλές ακόμη, μικρότερες εκκλησίες.
Ο κεντρικός εορτασμός την 15η Αυγούστου, επικεντρώνεται στην Ιαλυσό και την 23η που είναι απόδοση της εορτής στο ναό της Καθολικής στην Κρεμαστή. Σε κάποιους ναούς γίνεται κανονικά η ακολουθία του Επιταφίου της Παναγίας (στην Ιαλυσό γίνεται στις 13 του μηνός, στην Κρεμαστή 14 προς 15 μέσα στον Εσπερινό κ.λπ.) δίνοντάς μας την ευκαιρία να εκφράσουμε αυτό που αισθανόμαστε προς την Παναγία και να την παρακαλέσουμε για τις μικρές και μεγάλες δυσκολίες της καθημερινότητά μας, τους πόνους μας, τα βάσανά μας. Οι χριστιανοί έχουμε στο υποσυνείδητό μας ριζωμένη αυτή την πρακτική, να καταθέτουμε στην Παναγία τα αιτήματά μας, σαν να τα λέγαμε στην μάνα μας.
Αυτή είναι και η ιδιαίτερη σχέση που έχει ο χριστιανός με την Μητέρα του Χριστού. Γι αυτό και την θεωρεί ‘Μητέρα’ του, την φωνάζει σε κάθε στιγμή που συμβαίνει κάτι, καλό ή κακό. Ήταν Μάνα και μάλιστα πονεμένη και γι αυτό μπορεί να καταλάβει κάθε άνθρωπο πολύ καλά».
Και το γεγονός πως υπάρχουν πολλές ‘Παναγιές’ σε όλο τον χριστιανικό κόσμο και στον ορθόδοξο πώς εξηγείται;
«Στα χριστιανικά δόγματα το συναντάμε αυτό εκτός από τους Προτεστάντες. Υπάρχουν πολλά προσκυνήματα και πολλά προσωνύμια της Παναγίας –και σε άλλες χώρες και στην Ελλάδα. Εμείς π.χ. στην Ρόδο έχουμε την Υψενή, την Καθολική, την Καλόπετρα κ.λπ. καθώς και στα υπόλοιπα νησιά. Οι ‘Παναγιές’ σχετίζονται με μια θαυματουργή εικόνα, με θαύματα που έχουν γίνει σε κάποιον τόπο κι εκεί οικοδομήθηκαν οι ναοί. Και οι εφέστιες αυτές εικόνες, βλέπουμε ότι έρχονται από τους βυζαντινούς χρόνους. Είναι σημαντικό το πόσο διαχρονικά κρατάει αυτή η τιμή προς το πρόσωπο της Παναγίας και προς ορισμένα σεβάσματα» δηλώνει ο Μητροπολίτης Κύριλλος.
Εν κατακλείδι, ο Μητροπολίτης Ρόδου, καλεί τους πιστούς ‘να αξιοποιήσουν την ωραία πνευματική περίοδο που διανύουμε, να προσέλθουν στους ναούς, να ακούσουν τις παρακλήσεις, να προετοιμαστούν σωματικά με τη νηστεία, πνευματικά και ψυχολογικά για την μεγάλη εορτή της Παναγίας, το ‘Πάσχα του καλοκαιριού’ και να κοινωνήσουν ώστε να αποκαταστήσουν την σχέση τους με την πίστη και την Θεοτόκο’ –όπως υπογράμμισε.
