Μέχρι αυτή τη στιγμή και τρεις ημέρες από τον θάνατο ενός βρέφους δύο μηνών στο Αγαθονήσι, ουδείς έχει ασχοληθεί. Προφανώς, έμειναν όλοι στον τίτλο «Βρέφος Σύρων προσφύγων πέθανε στο Αγαθονήσι». « Άλλη μια τραγωδία», «τι κρίμα», μπορεί να είπαν και συνέχισαν τις περιοδείες για να σώσουν την χώρα.
Γιατί, εάν διάβαζαν, θα έβλεπαν τις δηλώσεις του Δημάρχου, ο οποίος εν απογνώσει, περιέγραφε ένα ξεχασμένο νησί χωρίς γιατρό! Λέει συγκεκριμένα :
«Σήμερα τα ξημερώματα μια μητέρα έφτασε στον αστυνομικό σταθμό Αγαθονησίου κρατώντας στα χέρια της το βρέφος που βρισκόταν σε άθλια κατάσταση. Αμέσως ζητήθηκε η συνδρομή γιατρού , όμως εδώ και δύο μήνες στο νησί δεν υπάρχει ούτε νοσηλευτής. Ετσι , ξεκίνησε η διαδικασία να μεταφερθεί το βρέφος. Μετά από δύο-τρεις ολόκληρες ώρες το αγγελούδι κατέληξε. Διακομίστηκε στη Σάμο νεκρό με πλωτό του λιμεναρχείου Σάμου. Δεν υπάρχει πλωτό σκάφος του λιμενικού στο νησί ώστε να μεταφερθεί εσπευσμένα απ’ ευθείας. Είμαστε εγκαταλελειμμένοι στο έλεος του Θεού. Η ανησυχία μας για τον γιατρό γίνεται μεγαλύτερη μετά και από αυτό το τραγικό περιστατικό. Δεν ξέρω ούτε εγώ πια, ούτε οι κάτοικοι τι να κάνουμε. Οι αρμόδιοι λένε να περιμένουμε την νέα προκήρυξη του Οκτώβρη για την κάλυψη του αγροτικού γιατρού και θα δούμε εάν θα υπάρξει και ενδιαφέρον».
Που σημαίνουν αυτά, πως στη θέση του άτυχου προσφυγόπουλου, θα μπορούσε να είναι το μωρό μιας Αγαθονησιώτισσας, μιας τουρίστριας. Και η ερώτηση είναι, γιατί ακόμη δεν έχει βγει στα κάγκελα κανείς Δωδεκανήσιος βουλευτής -εξ αφορμής ; ΄Εστω, με ένα δελτίο τύπου -σαν αυτά που στέλνουν από τα καφενεία των νησιών ή για να μας πληροφορήσουν σε ποια λαϊκή αγορά πήγαν- και στο οποίο να εκφράζουν (έστω) τον αποτροπιασμό τους, για το γεγονός πως εν έτει 2015, σε μια χώρα με ευρωπαϊκό προσανατολισμό (τρομάρα μας), οι κάτοικοι ενός νησιού της είναι αφημένοι στην τύχη τους, ζώντας με τον φόβο.
Τώρα θα μου πείτε, τι να πουν; Ισως καλύτερα, γλυτώσαμε από τα γνωστά τσιτάτα συνθήματα για τα «νησιά μας», τους «νησιώτες μας» 40 χρόνια τώρα και το μπαλάκι ευθυνών να πηγαίνει και να έρχεται μεταξύ όσων άσκησαν εξουσία.
Δυστυχώς, όχι μόνον οι Αγαθονησιώτες, αλλά κανείς μας, δεν ξέρει πια τι να κάνει για να μη φοβάται για το πολυτιμότερο των αγαθών. Την ζωή του.
Προς το παρόν ζούμε από τύχη.
Υ.Γ. Σκέπτομαι, άραγε, εάν στη θέση του προσφυγόπουλου ήταν ελληνόπουλο θα είχαμε αυτή την εκκωφαντική σιωπή και αδιαφορία; Πρέπει να πεθάνει κάποιος ντόπιος για να ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ;
Δεν ρωτώ για άλλη εθνικότητα, γιατί θα είχε προλάβει να μας είχε κρεμάσει στα μανταλάκια η Daily Mail…
Ξυπνήστε!
