Η οικονομική κρίση, ως γνωστόν, γεννά και ευκαιρίες. Και στην Ελλάδα προέκυψαν αρκετές, υπάρχουν ακόμα περισσότερες, και προφανώς θα βρεθούν και άλλες, σε διάφορους τομείς δράσης και σε πολλούς επιχειρηματικούς κλάδους.
Γιαυτό το τελευταίο χρονικό διάστημα πλήθος διεθνών funds και σχημάτων (από hedge funds και distress funds και από μεμονωμένους παίκτες μέχρι παγκόσμιας εμβέλειας επενδυτικά ονόματα) έχουν ρίξει «άγκυρα» στη χώρα μας, παίρνουν δουλειές, χτυπάνε assets, αποκτούν μερίδια, ψάχνουν για ευκαιρίες.
Μεταξύ των κλάδων που εσχάτως έχουν αναδειχθεί ως ιδιαίτερα ελκυστικοί για το διεθνές κεφάλαια ή για τα «πλούσια πορτοφόλια» είναι αυτή των ακινήτων, του εμπορικού-επαγγελματικού real estate, του τομέα ξενοδοχεία-τουρισμός αλλά και η οικιστική ανάπτυξη, κυρίως οι πολυτελείς βίλες που βγαίνουν στο σφυρί. Οι τιμές στη χώρα έχουν πέσει αισθητά, οι πωλητές έχουν υποχρεωθεί να βάλουν νερό στο κρασί τους, ενώ στο επαγγελματικό κομμάτι υπάρχουν ευκαιρίες και υψηλές αποδόσεις, σχεδόν 8-9% ακόμα και εν μέσω ύφεσης. Γιαυτό και είδαμε να μπαίνουν ξένα σχήματα σε εγχώριες εταιρείες real estate (Eurobank Properties, Πανγαία και ίσως έχουμε και συνέχεια). Γιαυτό και ξένα σχήματα χτυπάνε τουριστικά και ξενοδοχειακά συγκροτήματα, όχι μόνο στην Κρήτη, τη Ρόδο, το Αιγαίο και το Ιόνιο αλλά και μέσα στην Αττική. Με το παράδειγμα του Αστέρα που πουλήθηκε σε Άραβες-Τούρκους με μόλις 400 εκατ. ευρώ να αναδεικνύει το μέγεθος των ευκαιριών.
Αλλά και στην αγορά των επαύλεων υπάρχει κινητικότητα καθώς οι Έλληνες ιδιοκτήτες, κυρίως επιχειρηματίες, υποχρεώνονται λόγω της κρίσης να βάλουν πωλητήριο στις πολυτελείς κατοικίες τους, ιδίως στα νησιά και σε top τουριστικούς προορισμούς. Η βίλα του Π. Κωστόπουλου στη Μύκονο πουλήθηκε για 5 εκατ. ευρώ σε Άγγλους κομμωτές, όταν προ ολίγων ετών η αξία της προσέγγιζε τα 15 εκατ. ευρώ. Ακόμα και αν δεχθούμε ότι η τιμή ήταν «φουσκωμένη» στα ντουζένια της εγχώριας κτηματαγοράς, η απόσταση είναι μεγάλη και η ευκαιρία, για όποιον έχει τα λεφτά, προφανής. Τέτοιες βίλες έχουν βγει και άλλες προς πώληση ή βγαίνουν, όπως του επιχειρηματία Α. Λυμπέρη (μαζί με ημιτελή projects).
Μπορεί, δε, η Μύκονος, όπως και η Σαντορίνη, η Ρόδος, η Κρήτη, η Κέρκυρα να θεωρούνται ως εκ των πλέον ελκυστικών προορισμών, ωστόσο το φαινόμενο γενικεύεται και διευρύνεται σε πολλές περιοχές της χώρας. Πάντως, δεν είναι μόνο το real estate και ο τουρισμός τομείς που προσελκύουν ισχυρά διεθνή κεφάλαια. Από κοντά ακολουθούν η ναυτιλία, η ενέργεια, οι υποδομές γενικότερα. Όπως «πέραση» φαίνεται να έχουν και κλάδοι σαν το Internet, τις εξαγωγικές βιομηχανίες, τους τομείς τυποποίησης-συσκευασίας, ο υποτιμημένος χρηματοπιστωτικός τομέας, η καινοτομία, κάποιες υπηρεσίες υγείας, τα δίκτυα κ.λ.π.
