Συνεντεύξεις

Γ. Μητσικώστας: «Μόνο όσοι κυνηγούν τα όνειρά τους μένουν στην αιωνιότητα»

Συνέντευξη στον
Δημ. Γκαρτζώνη

Ο δημοφιλής σατιρικός κωμικός-ηθοποιός Γιώργος Μητσικώστας βρέθηκε στη Ρόδο για να πάρει μέρος στους αγώνες Run Greece ως πρεσβευτής του μηνύματος “Run to change diabetes”.
Τον συναντήσαμε στο περιθώριο των αγώνων και συνομιλήσαμε μαζί του για την πρόληψη του σακχαρώδους διαβήτη, το ρόλο που παίζει, το χιούμορ στη ζωή μας, την επικράτηση της τεχνολογίας και των social media στην καθημερινότητά μας, την τηλεόραση, την πολιτική και τους πολιτικούς εκπροσώπους της χώρας. «Δεν μπορώ να πω ότι με εμπνέουν όλα τα πολιτικά πρόσωπα. Τον Αλέξη Τσίπρα τον γνωρίζω εδώ και πολλά χρόνια. Είναι ευπατρίδης, θέλει το καλό της χώρας. Θέλει να αφήσει ένα θετικό στίγμα. Κλήθηκε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα…», δηλώνει ο Γ. Μητσικώστας.
• Σας βρήκαμε να τρέχετε στη Ρόδο για ένα συγκεκριμένο σκοπό… Πείτε μας γι’ αυτό…
Μετέχω στους αγώνες Run Greece ως πρεσβευτής της προσπάθειας που κάνει η φαρμακευτική εταιρεία Novo Nordisk Hellas για να μεταδώσει το μήνυμα Run to change diabetes. Έχω τρέξει σε αρκετούς αγώνες ανά την Ελλάδα και συμμετείχα με χαρά και στο Run Greece της Ρόδου. Μετέχω ουσιαστικά στην προσπάθεια να συστήσω στον κόσμο τα τρία απλά βήματα που πρέπει να ακολουθεί κανείς για να ελέγξει το διαβήτη, που δεν είναι άλλα από τη μέτρηση-πρόληψη, τη σωστή διατροφή και την κίνηση. Εγώ τα συνοψίζω όλα αυτά στο σύνθημα μετρήσου, αθλήσου και φρόντισε τη διατροφή σου!
• Αθλείστε συχνά;
Ναι, αθλούμαι. Ξαναμπήκα στο γυμναστήριο πριν από πέντε χρόνια περίπου. Όταν ήμουν στην τηλεόραση, δεν μπορώ να πω ότι διέθετα χρόνο για γυμναστική. Γνώρισα πέρυσι στο μαραθώνιο Αθηνών τα παιδιά της Novo Nordisk που έκαναν μετρήσεις γλυκόζης… Μέτρησα το ζάχαρό μου το οποίο ήταν φυσιολογικό… Μιλήσαμε για την προσπάθεια ευαισθητοποίησης που κάνουν, την οποία βρίσκω πολύ σημαντική.
Ο Νίκος Παπαδημητρίου, πρόεδρος της εταιρείας και η Μαίρη Καραγιώργου, υπεύθυνη εταιρικής επικοινωνίας και μάρκετινγκ μού πρότειναν να συνεργαστούμε για να μεταδώσουμε το μήνυμα πρόληψης του σακχαρώδη διαβήτη. Κάναμε κάποια χιουμοριστικά βιντεάκια που έχουν ανέβει στα social media και βλέπω τον κόσμο να ανταποκρίνεται θετικά. Στους αγώνες τρέχουμε όλοι μαζί, έχει τύχει να κάνω μιμήσεις τρέχοντας, γελάμε και επικρατεί μία ευχάριστη ατμόσφαιρα. Με αυτά τα δρώμενα, δημιουργείται μία συνειδητότητα γύρω από την πρόληψη του σακχαρώδη διαβήτη.
Εκ πείρας έχω να πω ότι η δραστηριότητα σε αποφορτίζει. Πρέπει να εκτονώνει κανείς την ένταση. Η κίνηση αποβάλλει τα φορτία. Με την καθιστική ζωή δημιουργείται άγχος…
• Το χιούμορ μπορεί να εκτονώσει την ένταση;
Ναι, μπορεί. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Δεν είναι πανάκεια το χιούμορ, όπως δεν αποτελούν πανάκεια και τα φάρμακα. Ξέρω διαβητικούς που κάνουν ενέσεις ινσουλίνης, που παίρνουν μέρος σε τρίαθλο, που ελέγχουν συνειδητά τα επίπεδα του σακχάρου τους. Είναι τρόπος ζωής γι’ αυτούς η κίνηση, η σωστή διατροφή και ο έλεγχος του διαβήτη. Στη ζωή μας πρέπει να βάλουμε το γέλιο, τη σωστή διατροφή, την καλή παρέα. Προσωπικά δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που αφήνονται. Υπάρχουν άνθρωποι που συνεχώς λένε ότι δεν μπορούν…, δεν μπορούν να περπατήσουν, δεν μπορούν να αδυνατίσουν κλπ. Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω. Αυτούς τους ανθρώπους που αφήνονται μακάρι να παρακινήσω να σηκωθούν από τον καναπέ…

• Αλήθεια, ο τρόπος ζωής των ανθρώπων της τηλεόρασης πόσο … τοξικός μπορεί να γίνει; Ακούμε ότι υπάρχει ανθρωποφαγία…
Η κοινωνία μας γενικότερα και ο κόσμος της τηλεόρασης κινδυνεύουν από τα μη straight μυαλά. Υπάρχουν τα λόμπι. Αν π.χ. οι πολιτικές σου πεποιθήσεις είναι αντίθετες με αυτές ενός συγκεκριμένου λόμπι, τότε βρίσκεις κλειστές πόρτες, αποκλείεσαι…. Υπάρχει ανθρωποφαγία, υπάρχουν οι κλίκες και τα παρεάκια. Αυτό που σίγουρα δεν υπάρχει είναι ο ανταγωνισμός του πνεύματος. Οι πνευματώδεις άνθρωποι που βλέπουν λίγο πιο μπροστά, απομονώνονται.
Τη δεκαετία του ’60 υπήρχε ένας υγιής ανταγωνισμός, φτάσαμε ως χώρα σε ένα πολιτιστικό επίπεδο πολύ ψηλό. Τώρα το επίπεδο το ρίχνουμε συνεχώς… Οτιδήποτε προάγει την κοινωνία, δεν το θέλουμε. Ακολουθούμε τυφλά τη μόδα χωρίς να έχουμε γνώση, εκπαίδευση και παιδεία. Γι’ αυτό ζούμε την εποχή του ίντερνετ που είναι η εποχή της πληροφορίας και όχι της γνώσης. Για μένα, η γνώση προέρχεται από μία καλή εγκυκλοπαίδεια, από ένα καλό βιβλίο, από το χειρόγραφο γενικότερα. Είμαστε εγκλωβισμένοι στην οθόνη, η οποία μας μανιπουλάρει με τη φωτεινότητά της.
• Έχει ελπίδες η νέα γενιά;
Πιστεύω ότι η νέα γενιά θα κάνει την επανάσταση εκ των έσω. Θα δημιουργηθούν δύο κάστες ανθρώπων, η προοδευτική που θα γυρίσει στα παλιά τηλέφωνα ή που δεν θα χρησιμοποιεί καθόλου κινητά αλλά θα της αρέσει η face to face κουβέντα και η ανθρώπινη επικοινωνία. Στον αντίποδα, θα εξακολουθούν να υπάρχουν αυτοί οι οποίοι θα είναι κολλημένοι στις οθόνες και στα social media, θα ζουν στο ψηφιακό σύμπαν απομονωμένοι κυνηγώντας τα like…
• Έχετε μία κόρη 20 χρονών, αν δεν απατώμαι. Τι τη συμβουλεύετε;
Αυτό που της λέω είναι να ακολουθεί τα όνειρά της. Όπως έλεγε κι ένας φιλόσοφος, μόνο όσοι κυνηγούν τα όνειρά τους, μένουν στην αιωνιότητα. Και όπως είπε ο Καζαντζάκης στην Ασκητική, η ζωή είναι σαν ένα πίνακα ζωγραφικής… Έχουμε τα πινέλα και τα χρώματα να δημιουργήσουμε το δικό μας πίνακα.
Εξαρτάται από εμάς τους ίδιους πώς θα μανιπουλάρουμε το δικό μας μυαλό. Καμιά φορά αναρωτιόμαστε ποιος μας χειραγωγεί, η οθόνη, η πληροφορία, η τρομοκρατία…; Η σάτιρα έρχεται να ξεγυμνώσει όλα αυτά τα διλήμματα. Απελευθερώνει το μυαλό. Ένα απελευθερωμένο μυαλό μέσα από το γέλιο, μέσα από το χιούμορ και τη σάτιρα λειτουργεί πιο έξυπνα, πιο δημιουργικά και πιο πνευματωδώς. Δεν ξέρω αν η δική μου σάτιρα, το είδος που πρεσβεύω εγώ, εξυπηρετεί όλα τα παραπάνω.
Ζούμε την εποχή που ψάχνουμε τα διαμάντια μέσα σε ένα ακάθαρτο περιβάλλον. Πρέπει απλούστατα να μάθει να ξεχωρίζει κανείς τα διαμάντια.
• Υπάρχουν σήμερα τέτοια διαμάντια;
Και βέβαια υπάρχουν. Υπάρχουν ωραίοι συγγραφείς, ωραία βιβλία, ωραία άρθρα σε εφημερίδες, ακόμη και σε σάιτ… Πρέπει όμως να ψάξει κανείς πολύ καλά. Σίγουρα τα διαμάντια δεν είναι αυτά που εμφανίζονται ξαφνικά μπροστά σου στην οθόνη του κινητού ή του τάμπλετ…. Θέλει ψάξιμο και ιδίως τώρα που υπάρχει μία πληθώρα από ηλεκτρονικά μέσα.
• Σας έχουμε συνηθίσει να μιμείστε και να σατιρίζετε με επιτυχία τους πολιτικούς εκπροσώπους της χώρας. Ποιος πολιτικός σας εμπνέει αυτή την περίοδο;
Δεν μπορώ να πω ότι με εμπνέουν όλα τα πολιτικά πρόσωπα. Τον Αλέξη Τσίπρα τον γνωρίζω εδώ και πολλά χρόνια. Είναι ευπατρίδης, θέλει το καλό της χώρας. Θέλει να αφήσει ένα θετικό στίγμα. Κλήθηκε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα…
Η χώρα μας έχει έλλειμμα προσώπων τα οποία μπορεί να εμπιστευτεί. Ζούμε σε μία προσωποπαγή, ψηφοφορική κοινωνία. Τα κόμματα μπορεί να απογοητεύουν, στα πρόσωπα όμως μπορεί και να δώσουμε… άφεση αμαρτιών. Ας πούμε αν υπήρχε σήμερα το ΠΑΣΟΚ με πρόεδρο τον Αλέξη Τσίπρα, ο Αλέξης θα εκλεγόταν συνεχώς για τα επόμενα 15 χρόνια…
• Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτή η κυβέρνηση αποτελεί ένα ετερόκλητο σύνολο πολιτικών… Έχουμε π.χ. τον Κατρούγκαλο με την καθωσπρέπει εικόνα του και τον Πολάκη με το πιο λαϊκό προφίλ… Βλέπετε στη σύγχρονη πολιτική σκηνή χαρακτήρες που θα θέλατε να υποδυθείτε;
Τα έχει αυτά η πολιτική σκηνή. Έτσι ήταν πάντα. Είχαμε π.χ. τη ΝΔ με το Γεράσιμο Γιακουμάτο και τον Προκόπη Παυλόπουλο, είχαμε και το ΠΑΣΟΚ με τον Βαγγέλη Γιαννόπουλο…. Αυτό που λέω συχνά, είναι ότι η χώρα πρέπει να κυβερνάται από χορτασμένους ανθρώπους χωρίς κόμπλεξ. Για παράδειγμα, ο Ηλίας Ψινάκης με την μόρφωση, την καλλιέργεια και την Παιδεία που διαθέτει, αλλά και με το οικονομικό του υπόβαθρο, τι έχει να κερδίσει από την πολιτική; Εκτέθηκε επειδή πραγματικά αγαπά τον Μαραθώνα, θέλει να προσφέρει στον τόπο του και το αποδεικνύει καθημερινά…
• Ποιους πολιτικούς ξεχωρίζετε τελικά σήμερα;
Ο Τσίπρας έχει ένα αβαντάζ, έχει εμπειρία σε αντίθεση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Κυρίως όμως ο Αλέξης καταφέρνει να κερδίζει τον κόσμο… Έχει το χάρισμα… Είναι όπως όταν πηγαίνεις στο μανάβη να πάρεις καρπούζι. Εμπιστεύεσαι το μανάβη να σου επιλέξει το καλύτερο, το πιο ζουμερό και το πιο γλυκό. Φτάνεις σπίτι, κόβεις το καρπούζι, σου βγαίνει μάπα, απογοητεύεσαι στιγμιαία αλλά δικαιολογείς το μανάβη. Λες μέσα σου πως δεν ήταν δυνατό να γνωρίζει 100% πώς θα βγει το καρπούζι.
Το ίδιο ισχύει και με τον Αλέξη Τσίπρα που προεκλογικά έλεγε ότι θα έσκιζε τα μνημόνια, που δίχασε με το δημοψήφισμα… Δυστυχώς οι Έλληνες πολιτικοί και ο Αλέξης, δεν γνωρίζουν αυτά που θα γίνουν για εμάς χωρίς εμάς. Έχουν δρομολογηθεί κάποια πράματα από Δυσμάς και Ανατολάς…
• Θέλετε να πείτε ότι όσα έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια, όσα ζούμε και όσα θα γίνουν στο μέλλον είναι προαποφασισμένα;
Δεν μπορούμε ποτέ να ξέρουμε πώς είναι από μέσα το καρπούζι. Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί δεν σφάζουμε από πριν; Απλούστατα γιατί το καρπούζι είναι εισαγωγής. Δεν το φυτεύουμε εμείς παρόλο που έχουμε το σπόρο, έχουμε το χώμα, έχουμε τον ήλιο. Έχουμε όλα όσα χρειάζονται, γιατί λοιπόν να μην φυτεύουμε εμείς το καρπούζι; Παρόλο που μπορεί η χώρα να είμαστε αυτάρκης, εισάγουμε το καρπούζι που δεν ξέρουμε τι έχει μέσα και την πατάμε. Έρχεται από Γερμανία, Αμερική, Ρωσία…, το ανοίγουμε και βλέπουμε μέσα μνημόνια και δεν συμμαζεύεται!
• Ο Γιώργος Μητσικώστας βλέπει το μέλλον του περισσότερο στην πολιτική ή στην τηλεόραση; Τι θα προτιμούσατε;
Θέλω να ιδρύσω ένα κίνημα δράσης-κίνησης, και προοδευτικού πνεύματος. Θέλω να έχω ψηφοφόρους, οι οποίοι θα κινούνται και να ακονίζουν το μυαλό τους. Επειδή λοιπόν με ρωτάτε τι προτιμώ, σας απαντώ ότι θα ήθελα να ηγηθώ ενός κινήματος όπου το βιβλίο, η κίνηση και η σωστή διατροφή θα έχουν τον κύριο ρόλο.

Σχολιασμός Άρθρου

Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Η Δημοκρατική δεν υιοθετεί αυτές τις απόψεις. Διατηρούμε το δικαίωμα να διαγράψουμε όποια σχόλια θεωρούμε προσβλητικά ή περιέχουν ύβρεις, χωρίς καμμία προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

Σχολιασμός άρθρου