Συνέντευξη στην
Πέγκυ Ντόκου
«Η ΡΟΠΟΑΝ έχει και μπορεί να προσφέρει πράγματα στον τόπο», δηλώνει σήμερα στην «δ» ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης ΡΟΠΟΑΝ κ. Γιώργος Υψηλάντης. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ξεκαθαρίζει πως οι τελικές επιλογές θα έρθουν μέσα από διαδικασίες και την κατάλληλη ώρα η παράταξη θα λάβει αποφάσεις.
Για την υπόθεση με τις αναθέσεις έργων που απασχόλησε το δημοτικό συμβούλιο, δηλώνει πως «ούτε σωστά έγιναν όλα, ούτε νόμιμα» ενώ ασκεί κριτική στον δήμαρχο κ. Χατζηδιάκο, για την διαχείριση των στοιχειωδών υποχρεώσεων του Δήμου προς τους κατοίκους και τους επισκέπτες του νησιού όπως τα σκουπίδια και το νερό. Τέλος, αναφορικά με την καθιέρωση της απλής αναλογικής στην Τ.Α. δηλώνει πως ίσως και να είναι η απάντηση στις παθογένειες του σημερινού μοντέλου διοίκησης των Δήμων.
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Κύριε Υψηλάντη, να ξεκινήσουμε από την πρόσφατη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Ρόδου και να σας ρωτήσω σχετικά με το θέμα που αναδείχθηκε με τις αναθέσεις που έκανε ο πρόεδρος της Πρωτοβάθμιας Σχολικής Επιτροπής. Στις τοποθετήσεις σας, παραθέσατε μια σειρά από επιχειρήματα για ποιον λόγο η διαδικασία ήταν λάθος. Ωστόσο ο δήμαρχος ‘κάλυψε’ τον κ. Κούρτη. Θα ήθελα το σχόλιό σας.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι άλλο μπορούσε να κάνει εκείνη τη στιγμή ο κ. Χατζηδιάκος. Προφανώς όλο το προηγούμενο διάστημα άκουγε από τον κ. Κούρτη, ότι όλα έγιναν σωστά και νόμιμα. Η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική. Ούτε σωστά έγιναν, ούτε νόμιμα, όπως φάνηκε από την τοποθέτησή μου. Νομίζω ότι αυτό έγινε απόλυτα αντιληπτό από τον δήμαρχο, έστω κι αν εκείνη τη στιγμή επέλεξε τον χειρισμό της «συγκρατημένης κάλυψης». Ελπίζω βέβαια να μην μείνει σ’ αυτήν.
Πάντως ήταν αλγεινή η εικόνα του κ. Κούρτη, που αντί να προσπαθήσει να δικαιολογήσει έστω τα αδικαιολόγητα, επέλεξε να βγει κι από πάνω, επιτιθέμενος στην αντιπολίτευση με χαρακτηρισμούς για τον τρόπο που κάνει τη δουλειά της. Την ώρα που μάλλον θα έπρεπε να την ευχαριστεί για την ηπιότητα και τη σοβαρότητα με την οποία χειρίστηκε το θέμα του. Σε προηγούμενες δημοτικές περιόδους, είμαι βέβαιος πως δεν θα τον χωρούσε η αίθουσα συνεδριάσεων.
Ωστόσο το πιο σημαντικό για μένα στην συγκεκριμένη υπόθεση -και σ’ αυτό ο δήμαρχος είχε απόλυτη επίγνωση, ανοχή και άρα ευθύνη- είναι ότι όλες αυτές οι αναθέσεις μικροεπισκευών και συντηρήσεων των σχολείων, έγιναν όχι με πόρους του Δήμου ως όφειλε, αλλά από τα κονδύλια που διαθέτει το κράτος για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών των σχολικών μονάδων. Ξοδεύτηκαν μόνο από την Πρωτοβάθμια Σχολική Επιτροπή, γύρω στις 140.000,00€. Αυτά τα χρήματα θα λείψουν από την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών των δημοτικών σχολείων και των νηπιαγωγείων. Κι είναι τουλάχιστον αμετροέπεια, τη στιγμή που εσύ τους αφαιρείς -και με τον τρόπο μάλιστα που το κάνεις- ένα τεράστιο ποσό, την ίδια ώρα να στέλνεις ραβασάκια στους διευθυντές των σχολείων υποδεικνύοντάς τους ποιο χαρτί Α4 θα πάρουν, μη τυχόν και κάνει κάνα ευρώ παραπάνω το πακέτο.
• Αποδείχθηκε πάντως, ότι μέχρι τώρα, η δημοτική αρχή δεν κατάφερε να διαχειριστεί ‘κρίσεις’, όπως τα σκουπίδια πέρσι και το πρόβλημα με το νερό, φέτος. Τι θα λέγατε στον κ. Χατζηδιάκο για τους χειρισμούς του πάνω σε ανάλογα καυτά θέματα του νησιού;
Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για διαχείριση «κρίσεων» αλλά για διαχείριση των στοιχειωδών υποχρεώσεων του Δήμου προς τους κατοίκους και τους επισκέπτες του νησιού. Και φαντάζομαι ότι όπως κάθε δήμαρχος έτσι και ο κ. Χατζηδιάκος, θέλει να επιτύχει ένα καλό αποτέλεσμα στη διαχείριση των θεμάτων αυτών. Ένα αποτέλεσμα που θα κρίνεται θετικό ή έστω αποδεκτό από τους πολίτες και θα τον απαλλάσσει από τις σχετικές γκρίνιες και διαμαρτυρίες. Το ζήτημα όμως βρίσκεται στη λύση που επιλέγεις. Δεν φτάνει να παράγει μόνο το επιθυμητό αποτέλεσμα, για να κριθεί ως σωστή. Πρέπει να είναι ταυτόχρονα συμφέρουσα για το Δήμο και τον δημότη, πρέπει να έχει προοπτική συνέχειας και ανάπτυξης, πρέπει να είναι κατ’ ουσία κι όχι κατ’ επίφαση λύση.
Πάρτε για παράδειγμα τη διαχείριση του θέματος της καθαριότητας. Ο δήμαρχος επέλεξε ως λύση, να δώσει τη δουλειά σ’ έναν εργολάβο με 4,5 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Ο εργολάβος προφανώς θα κάνει τη δουλειά του –όσο πληρώνεται- και το αποτέλεσμα θα είναι ανεκτό από τους δημότες, γιατί και καλό δεν το λες. Την ίδια ώρα όμως ο Δήμος, δηλαδή οι δημότες, θα συνεχίσουν να πληρώνουν εκτός από τα 4,5 και τα 6,5 εκατομμύρια που πλήρωναν στο προσωπικό που έκανε πριν τον εργολάβο τη δουλειά. Γιατί το προσωπικό αυτό δεν απολύθηκε, υπάρχει. Πόσο καλή λοιπόν μπορεί να είναι η λύση που σχεδόν διπλασίασε το κόστος της παρεχόμενης υπηρεσίας; Πόσο καλή μπορεί να είναι η λύση, αν ο εργολάβος τέσσερα χρόνια μετά μαζέψει τ’ απορριμματοφόρα, τους κάδους κι ότι άλλο εξοπλισμό έφερε -με τα λεφτά του Δήμου φυσικά- κι αφήσει σύξυλο τον Δήμο;
Αλλά και στο θέμα του νερού, ποια λύση δόθηκε από τον Δήμο; Έσκουζε για το πότε θάρθει το νερό από το Φράγμα. Έρχεται – δεν έρχεται, ποιος φταίει – ποιος δεν φταίει, το θέλουμε-δεν το θέλουμε, είναι φτηνό – είναι ακριβό, είναι πόσιμο – δεν είναι, μυρίζει – δεν μυρίζει και τόσα άλλα γραφικά που μας κράτησαν ξύπνιους στην θερινή παράσταση του παραλόγου, αν και ομολογουμένως από λιγάκι έως πολύ άπλυτους. Ωραία λοιπόν ήρθε το νερό, ξεδίψασε και πλύθηκε ο κόσμος και σταμάτησε η μουρμούρα. Θα μπορούσε αυτό να είναι μια κάποια λύση. Όμως δεν είναι και φαντάζομαι πως τουλάχιστον αυτό το ξέρει η δημοτική αρχή. Λύση θα είναι όταν καταφέρουμε να παίρνουμε από το φράγμα όσο περισσότερο νερό μπορούμε για να μας κοστίζει πιο φτηνά, όταν θα καταφέρουμε να θέτουμε σιγά σιγά έστω, εκτός λειτουργίας τις γεωτρήσεις για ν’ ανακουφισθεί ο υπόγειος υδροφόρος του βόρειου τμήματος του νησιού και πολλά άλλα ακόμα.
Αν λοιπόν αυτή είναι η διαχείριση των στοιχειωδών υποχρεώσεων του Δήμου, τότε το μόνο που έχω να πω,είναι να ευχηθώ να μην χρειαστεί να διαχειριστεί πραγματικές «κρίσεις».
• Κατά την άποψή σας, οι Τοπικές και Δημοτικές Κοινότητες θα έπρεπε να είναι περισσότερο ανεξάρτητες με ξεχωριστούς προϋπολογισμούς και αρμοδιότητες;
Θα είμαι απόλυτα συγκεκριμένος. Οι τοπικές κοινότητες πρέπει ν’ αποκτήσουν πρώτα απ’ όλα, πολιτική αυτοτέλεια έναντι της κεντρικής δημοτικής δομής. Κι αυτό σημαίνει εκλογή των τοπικών συμβουλίων μέσα από ένα ενιαίο τοπικό ψηφοδέλτιο, ανεξάρτητο των δημοτικών παρατάξεων. Ταυτόχρονα πρέπει ν’ αποκτήσουν μια κάποιου βαθμού διοικητική αυτοτέλεια με την εκχώρηση συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων. Και φυσικά τα προηγούμενα δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς την εκχώρηση αντίστοιχων πόρων. Θα έβλεπα πολύ λογικό να καθορισθεί ένα ποσοστό του δημοτικού προϋπολογισμού που θα εκχωρείται στις κοινότητες και θα κατανέμεται σ’ αυτές κυρίως με πληθυσμιακά κριτήρια, σε συνδυασμό ίσως και με κάποια άλλα που θα μπορούσαν να καθορισθούν μέσα από ένα δημόσιο διάλογο. Το εκχωρούμενο ποσοστό του δημοτικού προϋπολογισμού,εννοείται βέβαια πως δεν θα είναι ισοδύναμο ελεημοσύνης.
• Σας βρίσκει σύμφωνο η πρόταση του ΥΠΕΣ για απλή αναλογική στην Τ.Α. και για ποιον λόγο;
Ας δούμε το σημερινό μοντέλο διοίκησης των Δήμων. Είναι αυστηρά δημαρχοκεντρικό, δηλαδή ο δήμαρχος εκτός της εκτελεστικής εξουσίας, έχει επί της ουσίας και το προνόμιο χάραξης πολιτικής, το οποίο εκ του νόμου δεν του ανήκει γιατί είναι αρμοδιότητα του δημοτικού συμβουλίου. Σ’ αυτό συντελεί και το γεγονός ότι η μειοψηφική συμπολίτευση χάρη στον εκλογικό νόμο έχει την απόλυτη πλειοψηφία στο σώμα, παρά το ότι η αντιπολίτευση αθροιστικά εκφράζει την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Διάλογος ουσίας στο δημοτικό συμβούλιο δεν γίνεται, όπως δεν γίνεται και χάραξη πολιτικής ειδικά αν αυτή αποκλίνει από τις επιθυμίες του δημάρχου. Κι όταν το πράγμα ζορίζει, τότε επιστρατεύεται η τακτική των κουκιών της κομματικής πειθαρχίας της δοτής πλειοψηφίας.
Η απάντηση στις παθογένειες αυτές μπορεί να είναι η καθιέρωση της απλής αναλογικής. Αν μη τι άλλο, εκτιμώ ότι θα οδηγήσει σε διαμόρφωση πραγματικών έστω και περιστασιακών ή κατά περίπτωση μεταβαλλόμενων πλειοψηφιών, στη βάση πολιτικού διαλόγου, σύγκλισης και σύνθεσης απόψεων. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η απλή αναλογική είναι από μόνη της αρκετή. Χρειάζονται πολλές μεταρρυθμίσεις στον εκλογικό νόμο. Όπως ήδη ανέφερα, πιστεύω ότι τα συμβούλια των τοπικών και δημοτικών κοινοτήτων πρέπει να εκλέγονται μέσα από ενιαίο ψηφοδέλτιο ανεξάρτητο των παρατάξεων. Δεν πιστεύω ότι έχει λογική το σημερινό φαινόμενο, άνθρωποι που πήραν τους περισσότερους ψήφους στο χωριό τους, να μην μετέχουν καν στο τοπικό συμβούλιο, μόνο και μόνο επειδή η παράταξή τους συνολικά δεν πήγε τόσο καλά.
Και βέβαια τα ζητήματα του εκλογικού νόμου δεν είναι τα μόνα ή αν θέλετε τα πιο ουσιαστικά στην αναγκαία μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου της τοπικής αυτοδιοίκησης. Όσο η τοπική αυτοδιοίκηση δεν αποκτά με θεσμικά κατοχυρωμένο τρόπο, πολιτική, διοικητική και κυρίως οικονομική αυτοτέλεια έναντι της κεντρικής κυβέρνησης, θα συνεχίζουμε να βιώνουμε τη μιζέρια του σημερινού στάτους της ετεροδιοίκησης.
• Ποια είναι τα σχέδιά σας; Θα διεκδικήσετε πάλι τον Δήμο Ρόδου ή όχι; Και τι θα γίνει με την παράταξή σας;
Η παράταξή μας η ΡΟΠΟΑΝ, εκφράζει ένα κομμάτι της κοινωνίας που την τίμησε με την εμπιστοσύνη του. Η παρουσία μας στο δημοτικό συμβούλιο, νομίζω ότι πολιτικά ξεπερνά κατά πολύ την αριθμητική μας δύναμη σ’ αυτό. Αυτό είναι φανερό σ’ όλες τις πτέρυγες του σώματος, είναι φανερό και σ’ εσάς που καλύπτετε το δημοτικό ρεπορτάζ. Κυρίως όμως το αισθάνεται ο κόσμος, ακόμα κι αυτοί που δεν μας ψήφισαν το 2014. Η αντιπολιτευτική μας παρουσία είναι συνεπής, τεκμηριωμένη, δημιουργική και μαχητική όταν απαιτείται. Είναι παρουσία χωρίς εξαρτήσεις και κομματικά βαρίδια. Ακηδεμόνευτη, βαθιά αυτοδιοικητική και ταυτόχρονα ενωτική με τις υπόλοιπες παρατάξεις της αντιπολίτευσης. Η ΡΟΠΟΑΝ λοιπόν έχει και μπορεί να προσφέρει πράγματα στον τόπο.
Ταυτόχρονα είναι γεγονός ότι ο κόσμος που εκφράζει, κι είναι πολύ περισσότερος απ’ αυτούς που την ψήφισαν πριν τρία χρόνια, δεν μπορεί να εκφραστεί από τις υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις. Συνεπώς υπάρχει και λόγοςκαι αναγκαιότητα παρουσίας της στις επόμενες εκλογές.
Η ΡΟΠΟΑΝ ωστόσο δεν είναι προσωπική υπόθεση κανενός μας. Δεν συναρτάται με τις επιλογές ή την προσωπική πορεία τη δική μου ή του οποιουδήποτε από μας. Είναι υπόθεση όλων των ανθρώπων που βρίσκουν βήμα έκφρασης και θέλουν να προσφέρουν στον τόπο μέσα απ’ αυτήν. Σήμερα έχω εγώ την ευθύνη εκπροσώπησής της μαζί με τις δύο συναδέλφους δημοτικούς συμβούλους. Το τι θα γίνει στις επόμενες εκλογές, είναι θέμα δημοκρατικού διαλόγου και συλλογικών αποφάσεων των μελών και των φίλων της παράταξης. Κι όταν έρθει η ώρα, οι διαδικασίες αυτές θα ανοίξουν.
