Ένα από τα πολλά θλιβερά φαινόμενα της παρακμής και της βαθύτατης ηθικής σήψης που ευδοκιμούν στις μέρες μας, είναι η πολιτική εκμετάλλευση νεκρών. Είναι εκπληκτική η ένδεια επιχειρημάτων πολλών πολιτικών, ώστε καταφεύγουν στην επίκλησή νεκρών, προκειμένου να «χτυπήσουν» τον αντίπαλό τους. Ηλεία, Μαρφίν, Μάτι, ακόμη και πρόσφατες γυναικοκτονίες στην θλιβερή τους παλέτα. Την πρακτική αυτή ζήλεψε ο κ. Χατζηδιάκος και είπε να… επιχειρηματολογήσει χρησιμοποιώντας πρόσφατο θύμα τροχαίου προκειμένου να στηλιτεύσει την πολιτική του αντιπάλου του και δημάρχου. Θλιβερή τυμβωρυχία. Ανατριχιαστική, ως πολιτική συμπεριφορά. Και τυμβωρύχος δεν είναι αυτός «που προκάλεσε το έγκλημα και προσπαθεί να αποκρύψει και να εξαφανίσει τα στοιχεία» αλλά αυτός που παράνομα ανοίγει ή καταστρέφει έναν τάφο από το (τύμβος + ὀρύσσ(ττ)ω (σκάβω, ανοίγω) )κακοποιεί το πτώμα ή αφαιρεί πολύτιμα αντικείμενα που συνοδεύουν το νεκρό και μεταφορικά, αυτός που αναφέρεται σε ένα νεκρό, με σκοπό την πολιτική ή άλλου είδους εκμετάλλευση. Μη ξεχάσουμε δηλαδή κι αυτά που ξέρουμε από τον Τριανταφυλλίδη.
Τυμβωρυχία
