Με την υπ΄ αρίθμ. 471/2014 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου απορρίφθηκε για τυπικούς λόγους η αίτηση μιας ξενοδοχειακής εταιρείας, που λειτουργεί μονάδα στα Κολύμπια, κατά της ΔΕΥΑ Ρόδου, με την οποία καταγγέλλεται ότι επιβάλλονται πλασματικές χρεώσεις σε επιχειρήσεις.
Όπως απεκάλυψε η «δημοκρατική», η ξενοδοχειακή εταιρεία προσέφυγε με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων κατά της ΔΕΥΑΡ, εκθέτοντας στην αίτησή της, μεταξύ άλλων, ότι παράλληλα με το δίκτυο υδροδότησης, διαθέτει δυο ιδιόκτητες γεωτρήσεις με ετήσιο δικαίωμα άντλησης 1.800 κυβικών μέτρων νερού, σύμφωνα με απόφαση της Γενικής Γραμματέως Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου.
Παράλληλα, έχει εγκαταστήσει και λειτουργεί νομίμως ιδιόκτητο βιολογικό καθαρισμό, ο οποίος εξυπηρετεί πλήρως το σύνολο των αναγκών διαχείρισης των λυμάτων, που παράγονται από τη λειτουργία των εγκαταστάσεων του ξενοδοχείου.
Αναφέρει παραπέρα ότι από την έναρξη λειτουργίας του ξενοδοχείου στις αρχές της δεκαετίας του 1990, έως και προσφάτως, εκπλήρωνε προσηκόντως όλες τις έναντι της ΔΕΥΑΡ αναληφθείσες υποχρεώσεις του, εξοφλώντας όλους τους λογαριασμούς κατανάλωσης, που εξέδιδε.
Αίφνης, τον Νοέμβριο του 2013, έλαβε από την ΔΕΥΑΡ λογαριασμό σύμφωνα με τον οποίο, καίτοι είχε καταναλώσει 137 κυβικά μέτρα νερού, αξίας μόλις 98,64 ευρώ, πλέον παγίου τέλους 20,00 ευρώ, το συνολικό πληρωτέο ποσό ανερχόταν στο υπέρογκο ποσό των 9.333,73 ευρώ!
Κατάπληκτοι απευθύνθηκαν στις αρμόδιες υπηρεσίες της ΔΕΥΑΡ, που τους ενημέρωσαν ότι οι κατά τα ανωτέρω, δήθεν, «προηγούμενες οφειλές» αφορούσαν τεκμαρτή δαπάνη κατανάλωσης ύδατος, που είχε μονομερώς αποφασίσει να επιβάλει στους καταναλωτές η ΔΕΥΑΡ.
Ειδικότερα, πέραν των ήδη εισπραττομένων χρεώσεων κατανάλωσης ύδατος και παγίου τέλους, η ΔΕΥΑΡ αποφάσισε να επιβάλει επιπροσθέτως και μηνιαία τεκμαρτή δαπάνη κατανάλωσης νερού σε βάρος ξενοδοχειακών καταλυμάτων, που εξυπηρετούνται (μερικώς ή ολικώς) από νόμιμα ιδιωτικά συστήματα ύδρευσης.
Ο ξενοδόχος τονίζει, μεταξύ άλλων, ότι από όλες τις Δημοτικές Επιχειρήσεις της χώρας μόνον η ΔΕΥΑΡ επιβάλλει τις εν λόγω πλασματικές χρεώσεις στους καταναλωτές της!
Με σημείωμά της η ΔΕΥΑΡ αρνήθηκε την αίτηση, ως αναιτιολόγητη, αναπόδεικτη, καταχρηστική, νόμω και ουσία αβάσιμη.
Υποστηρίζει ότι υπάρχει έλλειψη δικαιοδοσίας – αναρμοδιότητα του δικαστηρίου. Διατείνεται ότι αρμόδιο όργανο για την λήψη απόφασης επί της τιμολογιακής πολιτικής που ακολουθείται από τις δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης αποχέτευσης, είναι το δημοτικό συμβούλιο και αναφέρει ότι η απόφαση η οποία πρέπει να προσβληθεί είναι αυτή του δημοτικού συμβουλίου, που καθόρισε την συγκεκριμένη τιμολογιακή πολιτική, την οποία εφαρμόζει και εκτελεί η ΔΕΥΑΡ.
Ισχυρίζεται παραπέρα ότι υπάρχει έλλειψη κατεπείγοντος, καθώς η τιμολογιακή πολιτική της ΔΕΥΑΡ εγκρίθηκε με την υπ’ αριθμ. 579/11-9-2012 απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Ρόδου και εφαρμόζεται έκτοτε σε όλο το νησί της Ρόδου. Ισχύει δε και είναι εκτελεστή από τη στιγμή που αναρτήθηκε στη «Διαύγεια». Υποστηρίζει ότι η λήψη της απόφασης έλαβε όλη την απαιτουμένη δημοσιότητα, μάλιστα δε κατά τη λήψη της σχετικής απόφασης στη συνεδρίαση παρίστατο και ο πρόερος της Ένωσης Ξενοδόχων Ρόδου.
Το δικαστήριο με την απόφασή του έκρινε ουσιαστικά ότι το αίτημα της ξενοδοχειακής εταιρείας δεν μπορεί να ικανοποιηθεί με τη λήψη ασφαλιστικού μέτρου. Εκρινε συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, ότι δεν υπάρχει νομική δυνατότητα να εξαναγκαστεί η ΔΕΥΑΡ, με απόφαση ασφαλιστικών μέτρων, να μην καταγγείλει τη σύμβαση υδροδότησης (να μην προβεί σε διακοπή της υδροδότησης), που έχει, συνάψει με την αιτούσα.
Ξενοδόχος της περιοχής κατάγγειλε την ΔΕΥΑΡ για πλασματικές χρεώσεις
