Ξεκινά τη Δευτέρα ένας νέος γύρος διαπραγματεύσεων (τρίτος κατά σειρά) με την κάθοδο των τεχνικών κλιμακίων των θεσμών στην Αθήνα, ενώ μέσα στις επόμενες μέρες -σύμφωνα με πληροφορίες- προγραμματίζεται να ακολουθήσουν και οι επικεφαλής. Μάλιστα αναπροσαρμόζουν το πρόγραμμά τους, ακυρώνοντας (μεταξύ άλλων) και τις εμφανίσεις τους σε επενδυτικό forum για την Ελλάδα, που έχει προγραμματίσει για την προσεχή Δευτέρα στην Νέα Υόρκη.
Τα τρία μεγάλα μέτωπα που παραμένουν ανοιχτά είναι το εργασιακό, η αγορά ενέργειας και – κυρίως – το μεγάλο ζήτημα των νέων μέτρων που “απαιτούνται” για να κλείσει το δημοσιονομικό κενό από το 2018 και μετά, σε συνδυασμό με τα πρωτογενή πλεονάσματα στο 3,5% του ΑΕΠ.
Ο σκληρός πυρήνας των μέτρων (για τα οποία μάλιστα επεξεργάζεται ήδη προτάσεις το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης), αφορά στην εκτίμηση του κοινοτικού σκέλος των θεσμών ότι υπάρχει δημοσιονομικό κενό 0,3%- 0,4% του ΑΕΠ για το 2018 (δηλαδή 700 εκατομμυρίων ευρώ περίπου).
Αλλά αυτή είναι η κορυφή του παγόβουνου των μέτρων που ζητούν οι θεσμοί στο σύνολό τους. Και τούτο διότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (όπως παραδέχτηκε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης) επιμένει στην απαίτησή του για μέτρα αξίας 2,5% του ΑΕΠ (δηλαδή 4,55 δισ. ευρώ περίπου) για το 2018.
Και εδώ εισέρχεται η απόφαση του Eurogroup της προηγούμενης Δευτέρας να συμφωνηθεί ένας “μηχανισμός” ο οποίος να διασφαλίζει τη λήψη των αναγκαίων “διαρθρωτικών” μέτρων. Δηλαδή, με άλλα λόγια, ένας νέου τύπου “κόφτης” ο όποιος ακόμα δεν είναι σαφές αν θα καλύπτει την περίοδο από το 2019 και μετά (σ.σ. όταν δηλαδή τελειώνει η ισχύς του υφιστάμενου κόφτη) ή αν πρόκειται για έναν νέο ενιαίο “κόφτη” που θα ισχύσει για όλη την περίοδο (και για τα χρόνια του μνημονίου έως και το 2018 και για αργότερα..).
Σαφές πάντως έχει γίνει από τους δανειστές ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ δεν πρόκειται να επανεξεταστούν άμεσα αλλά στο τέλος του προγράμματος, το 2018, με την πρόθεση μέχρι στιγμής (υπό την πίεση του Γερμανικού άξονα), να παραμείνουν σε αυτά τα υψηλά επίπεδα “μεσοπρόθεσμα”. Δηλαδή όπως είπε ο Γερούν Ντάισελμπλουμ για τρία πέντε ή δέκα έτη…
Από την πλευρά του ο υπουργός οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος μιλώντας χθες στα κομματικά όργανα έκανε σαφές ότι δεν υπάρχει περίπτωση η ελληνική πλευρά να δεχθεί τόσο ψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για δεκαετία ή νέα μέτρα. Και η αντιπαράθεση σε πολιτικό επίπεδο αναμένεται πλέον να κορυφωθεί με την συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2017 στη Βουλή, αλλά και με φόντο την Σύνοδο Κορυφής της προσεχούς εβδομάδας…
Ο χρόνος
Όσο για το χρόνο που απομένει προκειμένου να βρεθεί μία συμφωνία επί της αρχής (Staff Level Agreement), o κ. Χουλιαράκης είπε ότι μπορεί να είναι εφικτή εντός του 2016, ενώ σύμφωνα με τον Γερούν Ντάισελμπλουμ κάτι τέτοιο είναι αδύνατο και θα χρειαστεί και ο Ιανουάριος του 2017 κατ ελάχιστον. Το ίδιο ανάφερε χθες και το γερμανικό ΥΠΟΙΚ.
Ωστόσο ο κ. Χουλιαράκης έδωσε προχθές (μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο) και έναν ενδιάμεσο στόχο: να επιχειρηθεί εντός του έτους συμφωνία για τα μέτωπα έως το 2018 (δηλαδή για το εργασιακό την ενέργεια και τους προϋπολογισμούς). Και εν συνεχεία, είπε, να καθίσουν και πάλι θεσμοί και κυβέρνηση στο “τραπέζι” για να συμφωνήσουν πώς θα διαχειριστούν το ζήτημα του ύψους των πρωτογενών πλεονασμάτων και της απόδοσης των μέτρων δηλαδή τον περίφημων νέο “μηχανισμό”..
Σε κάθε περίπτωση ο πολιτικός χρόνος τελειώνει σε λίγες εβδομάδες, κάπου στα μέσα ή στα τέλη Φεβρουαρίου του 2017. Διότι μετά αρχίζει ο εκλογικός κύκλος με πρώτη την Ολλανδία του Γερούν Ντάισελμπλουμ στην οποία οι κάλπες ανοίγουν την 15η Μαρτίου..
