Καταγγελία του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ρόδου

Καταγγέλλουμε την καταδίκη του συνάδελφου- συναγωνιστή ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΣΤΑ , μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Ρόδου και του ΔΣ του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ρόδου και στέλεχος του ΠΑΜΕ σε 6 μήνες φυλάκιση με 3ετή αναστολή μετά από μήνυση αστυνομικού της ασφάλειας για δυσφήμιση. Στην πραγματικότητα, ανεξάρτητα ποιος εμφανίζεται να καταθέτει τη μήνυση, πρόκειται για μια καταδίκη με πολιτικά χαρακτηριστικά, που ποινικοποιεί την πολιτική – συνδικαλιστική αντιπαράθεση.
Η συγκεκριμένη πράξη δεν μας προκαλεί εντύπωση, είναι ενταγμένη στη γενικότερη πολιτική ποινικοποίησης των αγώνων, είναι ενταγμένη στο δόγμα “νόμος και τάξη”. Θέλουν να δημιουργήσουν κλίμα τρομοκρατίας και εκφοβισμού ώστε να υλοποιήσουν τα αντεργατικά τους σχέδια (ιδιωτικοποιήσεις, απολύσεις κ.λπ.) χωρίς αντιδράσεις. Είναι εντεταλμένοι της ΕΕ και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Σκοπός τους η σωτηρία της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων, στόχος τους το χτύπημα κάθε λαϊκού εργατικού δικαιώματος, κάθε εργατικής – λαϊκής διεκδίκησης.
Καμία απόφαση δικαστηρίου, κανένας νόμος δεν μπορεί να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους, τα σωματεία, τους αγωνιστές που με αυταπάρνηση προσπαθούν να οργανώσουν την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική.
Για το ίδιο θέμα η παράταξη του ΠΑΜΕ στο συνέδριο των αντιπροσώπων του Εργατικού Κέντρου Ρόδου που έγινε την Παρασκευή 6-2-2015 ,κατάθεσε ψήφισμα .
Όμως προς έκπληξη όλων μας είδαμε τον πρόεδρο του εργατικού κέντρου ΧΑΤΖΗΣΑΒΒΑ ΣΑΒΒΑ να αντιδρά με ένα πρωτοφανές τρόπο για συνδικαλιστή που γεννά ερωτηματικά.
Υπεράσπισε με μένος τον αστυνομικό που έκανε την μήνυση στον συνάδελφο ,και καταδίκασε τον συναγωνιστή ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ και φυσικά δεν άφησε τους αντιπροσώπους να ψηφίσουν προφασιζόμενος γελοίες δικαιολογίες.
Επίσης ανάλογη στάση κράτησε όταν πάλι η παράταξη του ΠΑΜΕ κατάθεσε ψήφισμα για τα χαράτσια που επιβλήθηκαν στα σωματεία και τα πρόστιμα λες και είναι κερδοσκοπικές εταιρείες.
Και ενώ οι αντιπρόσωποι ήταν διευθετημένοι να το ψηφίσουν ,πάλι επενέβηκε ο κ. Χατζησαββας υπεραμυνόμενος του μέτρου αυτού και διέκοψε την ψηφοφορία .
Το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό για το εργατικό κίνημα .
Η εφαρμογή του θεσμικού κρατικού πλαισίου που αντιμετωπίζει τα σωματεία ως νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και επιβάλλει τη φορολογική τους υπόσταση.
Αυτό σημαίνει την κατοχή ΑΦΜ, την παράδοση του καταστατικού του στην Εφορία (θεωρημένου από το Πρωτοδικείο), τα στοιχεία του Προέδρου και του Ταμία, την απόκτηση Κώδικα Άσκησης Δραστηριότητας, την ετήσια κατάθεση φορολογικής δήλωσης, την υποβολή συγκεντρωτικών καταστάσεων, την υποβολή όλων των παραστατικών και πολλά ακόμα. Όλα αυτά συνοδεύονται με την επιβολή εξοντωτικών προστίμων από την 1η Γεναρη του 2014.
Το γεγονός αυτό είναι ιδιαίτερα σοβαρό καθώς το κράτος, μέσω του υποτιθέμενου οικονομικού ελέγχου, ουσιαστικά κλιμακώνει και εντείνει τις διαδικασίες πολιτικού ελέγχου των σωματείων. Μπορεί κανένας να φανταστεί τι μπορεί να σημαίνει η επιμονή ενός σωματείου να πραγματοποιεί απεργία που έχει βγει παράνομη και πώς τα πρόστιμα θα συνδέονται απευθείας με τις φορολογικές του υποχρεώσεις. Τι μπορεί να σημαίνει η απλή οικονομική ενίσχυση άλλων (παράνομων) απεργών ή παλαιστίνιων ή τούρκων ή άλλων αγωνιστών, των οποίων οι οργανώσεις φιγουράρουν στις ευρωενωσιακές και νατοϊκές «τρομοκρατικές» λίστες. Πώς, ακόμα, όλα αυτά θα φτάνουν να εξατομικεύονται στο πρόσωπο του προέδρου ή του ταμία (και, άρα, πιθανόν στις δικές του φορολογικές υποχρεώσεις) για να γίνει έτσι η πίεση ασφυκτική. Η πρόκληση γίνεται μεγαλύτερη αν σκεφτεί κανείς ότι το θεσμικό αυτό πλαίσιο αφορά σωματεία που δεν χρηματοδοτούνται από το κράτος, κι έτσι δεν υπάρχει κανένα πρόσχημα. Έτσι κι αλλιώς τα σωματεία έχουν Ελεγκτικές Επιτροπές (που ψηφίζονται) και παρουσιάζουν στο τέλος της θητείας των ΔΣ οικονομικό απολογισμό. Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα της λειτουργίας και της ζωής των σωματείων αποτελεί υπόθεση των ίδιων των μελών του και δε διασφαλίζεται από τον εναγκαλισμό τους από το συλλογικό εκφραστή του ταξικού εχθρού, δηλαδή από το αστικό κράτος.
Όπως γίνεται φανερό, το ζήτημα αυτό είναι ιδιαίτερα σοβαρό και συνδέεται με τη συνολική προσπάθεια του συστήματος να περιστείλει αποφασιστικά τις πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες Το ζήτημα αυτό έχει ως τώρα υποτιμηθεί από το σύνολο των συνδικαλιστικών δυνάμεων (ακόμα και από μας είναι η αλήθεια). Οι δυνάμεις που αντιλαμβάνονται τα σωματεία ως χώρους ταξικής συγκρότησης των εργαζομένων σε αντίθεση με την αστική τάξη και το αστικό κράτος, πρέπει να αναδείξουν το ζήτημα στους χώρους δουλειάς επιδιώκοντας να αναζητήσουν μέτρα ώστε να μην περάσει ο έλεγχος των σωματείων από το κράτος. Σε κάθε περίπτωση, τα σωματεία δεν πρέπει να συλλέγουν συνδρομές μέσω μισθοδοτικών καταστάσεων, το κράτος δεν πρέπει να γνωρίζει ποιος τραπεζικός λογαριασμός συνδέεται με το ταμείο του σωματείου (ή αυτός δεν πρέπει να υπάρχει) ούτε και να γνωρίζει πού δίνονται οικονομικές ενισχύσεις, τι αφίσες βγαίνουν κλπ. Τα ζητήματα αυτά αφορούν μόνο τα μέλη του σωματείου. Με δεδομένο ότι οικονομικός έλεγχος αποτελεί πολιτικό έλεγχο πρέπει στις συνελεύσεις να τεθεί το ζήτημα και οι Ομοσπονδίες να πάψουν να διαχειρίζονται την υπόθεση ως λογιστικά συμβουλευτικά γραφεία… παρά τω υπουργώ Οικονομικών.
Η στάση λοιπόν του πρόεδρου του Εργατικού Κέντρου Ρόδου γεννά αρκετά ερωτηματικά. Ποιον τελικά υπερασπίζεται ο κ. Χατζησαββας, τους εργαζόμενους η’το αντεργατικό σύστημα ?
ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΗ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΟΥΝ ΠΟΙΟΣ ΗΓΕΙΤΑΙ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΙΟΥ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΕΛΙΚΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ .