Μια συγγνώμη

Θλίψη για τον τραγουδοποιό που «έφυγε», παίρνοντας μαζί του τα «καλύτερά μας χρόνια». Ενας ακομπλεξάριστος καλλιτέχνης, ένας διεισδυτικός παρατηρητής της ελληνικής πραγματικότητας. Τόσες πολλές αναμνήσεις από το Λουκιανό και όλες γλυκές Ο Λουκιανός με το χιούμορ και την ελαφρά θλίψη στην άκρη των ματιών που θα μας θυμίζει μέσα από τα τραγούδια του τα χρόνια της αθωότητας, αυτά που αφήνουν ένα τρυφερό στίγμα. Γυρίζοντας πίσω στο μακρινό 1980, ας πούμε μια άγνωστη ιστορία. Ο Γεώργιος Ράλλης, πρωθυπουργός τότε της χώρας είναι στο βήμα της Βουλής. Κατά την διάρκεια του λόγου του, αναφέρεται τρεις φορές στον μουσικοσυνθέτη Λουκιανό Κηλαηδόνη, με ιδιαίτερα επικριτικό ύφος, λόγω προφανώς της αντισυμβατικότητας για την εποχή που εκφράζει ο μουσικοσυνθέτης των «μικροαστικών» με την μεγάλη δημοφιλία. Ο Γεώργιος Ράλλης αναφέρεται πρώτη  φορά με την φράση «Βάζουν τους φοιτητές ν’ ακούνε Καµπότζη, Αιθιοπία και Κηλαηδόνη, αντί για µαθηµατικά και φιλοσοφία». Ο Ράλλης μετά από λίγο επανέρχεται στο όνομα του Λουκιανού Κηλαηδόνη λέγοντας «Το πανεπιστήµιο έχει καταντήσει άσυλο για το συνέδριο του ΚΚΕ, για τις φυσικές ανάγκες µερικών και για τον Κηλαηδόνη». Οι αναφορές δεν τελείωσαν εκεί καθώς μετά από λίγο επανήλθε με την φράση «Να εξασφαλίσουµε σπουδές χωρίς Αιθιοπία και χωρίς Κηλαηδόνη».Το γεγονός της τριπλής αναφοράς δεν άφησε ασχολίαστο ο τύπος της εποχής, με τα Νέα να σχολιάζουν τις επικρίσεις του τότε πρωθυπουργού γράφοντας «Αλλά γιατί έτσι ξαφνικά έγινε στόχος του πρωθυπουργού ο Λουκιανός Κηλαηδόνης (και όχι Κελαηδόνης, όπως επέµενε ο πρωθυπουργός να τον αποκαλεί) αφού είναι ίσως ο µόνος συνθέτης που δεν έχει προκαλέσει κανέναν;».Αυτό που λίγοι γνωρίζουν είναι πως λίγες ημέρες αργότερα ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης μετάνιωσε για την επίθεση και τηλεφώνησε προσωπικά στον μουσικοσυνθέτη εκφράζοντας τρόπον τινά την συγγνώμη του και την συμπάθεια του προς το πρόσωπο του.