Βολεύει την κυβέρνηση να διατηρεί διαλυμένα και κουρασμένα τα εμποροβιομηχανικά επιμελητήρια

Γράφει
ο Νεκτάριος Καλογήρου
Το μοναδικό, θεσμικό, αναπτυξιακό εργαλείο που είχε η αγορά στο πλευρό της ήταν τα Εμπορικά και Βιομηχανικά Επιμελητήρια. Αυτά το υπουργείο Ανάπτυξης έχει καταφέρει να τα απαξιώσει πλήρως. Όχι μόνο τα έχει θέσει σ’ ένα διαρκή αγώνα για το κυνήγι κάποιας χίμαιρας  (μάταιο αγώνα), μα χειρότερα έχει καταφέρει να υποβαθμίσει την αξία τους στη σκέψη των ανθρώπων της ελεύθερης οικονομίας.
Οι εξελίξεις δεν έχουν δρομολογηθεί τυχαία. Οι εκλογές για την ανάδειξη των νέων διοικήσεων των Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητηρίων όλης της χώρας έπρεπε να έχουν γίνει το 2015 και από τότε έχουν αναβληθεί τρεις φορές. Με νεότερη απόφαση της κυβέρνησης, η διενέργεια των εκλογών χρονοθετήθηκε για κάποια στιγμή μέσα στο Νοέμβριο (από 05 έως 19 του μήνα, όποτε βολέψει) του 2017. Όμως, ήδη υπάρχουν ενδείξεις προετοιμασίας νέας αναβολής!
Ποιες είναι οι ενδείξεις; Αρχικά, ακόμα δεν έχει ξεκινήσει η προετοιμασία που πρέπει να γίνει. Ο Νόμος λέει ρητά ότι «για να διενεργηθούν οι εκλογές στα Επιμελητήρια, θα πρέπει να συγκροτηθούν εκλογικές επιτροπές, τουλάχιστον έξι μήνες πριν από τη διαδικασία». Αυτό σημαίνει ότι αν τελικά οι εκλογές γίνουν στις 5 Νοεμβρίου, τότε οι επιτροπές θα πρέπει να είναι έτοιμες, το αργότερο στις 05 Μαΐου. Εάν δεν έχουν συγκροτηθεί μέχρι τότε, οι εκλογές πρέπει να αναβληθούν. Αυτό λέει ο Νόμος.
Σημειώνεται ότι οι συγκεκριμένες επιτροπές απαρτίζονται από στελέχη των κατά τόπους Περιφερειών, το δικαστικό σώμα και τα κατά τόπους επιμελητήρια. Για την επιλογή των προσώπων των εκλογικών επιτροπών απαιτούνται αποφάσεις, που κι αυτές θέλουν χρόνο. Αρα, για να είναι όλα έτοιμα στις 05 Μαΐου, η εντολή σχηματισμού των επιτροπών έπρεπε να είχε ήδη δοθεί. Όμως, ακόμα κι αν τα στελέχη του Υπουργείου Ανάπτυξης θεωρούν ότι μπορεί να φτάσει «ο κόμπος μέχρι το χτένι», να εξαντληθούν όλα τα χρονικά περιθώρια και να γίνουν όλα με τη «ψυχή στο στόμα», θα πρέπει η σχετική εντολή να δοθεί το αργότερο μέχρι το τέλος του τρέχοντος μήνα, ή στις αρχές του επόμενου.
Βέβαια, για να δοθεί η εντολή σχηματισμού εκλογικών επιτροπών θα πρέπει προηγουμένως να ξεκαθαριστεί από το Υπ. Ανάπτυξης ποιοι αποτελούν το εκλογικό σώμα των Επιμελητηρίων. Είναι τα ταμειακώς εντάξει μέλη των κατά τόπους ΕΒΕ, ή μήπως και εκείνα των ΓΕΜΗ. Μπορεί τα ερωτήματα να είναι άνευ ουσίας για την αγορά, ωστόσο ένα τμήμα της κυβέρνησης υποτίθεται δουλεύει και θα έπρεπε ήδη να έχει ξεκαθαρίσει αυτά τα ζητήματα. Εκτός, αν στο πίσω μέρος του μυαλού τους, υπάρχει η εκ νέου αναβολή.
Μια νέα αναβολή θα βόλευε διότι οι σύμβουλοι των διοικήσεων των Επιμελητηρίων σε όλη τη χώρα έχουν βαρεθεί. Η εικόνα είναι παντού ίδια. Στις συνεδριάσεις των διοικητικών συμβουλίων οι απουσίες είναι διαρκείς. Μόνο οι άνθρωποι των προεδρείων συνεχίζουν. Τα υπόλοιπα πρόσωπα που απαρτίζουν το σπουδαίο αυτό Σώμα, κουράστηκαν. Δεν μαζεύονται να συζητήσουν. Αλλά κι εκείνοι που τελικά φτάνουν μέχρι τις αίθουσες των Επιμελητηρίων, πάνε απλώς για να καταθέσουν μια άποψη και φεύγουν. Καμία προετοιμασία, καμία σοβαρή πρόταση από τα πρόσωπα αυτά. Αλλωστε και να δουλέψουν πάνω σε κάποια σκέψη, σε κάτι καινούργιο και ρηξικέλευθο, όταν η πρόταση φύγει από το Επιμελητήριο και φτάσει στο Υπουργείο Ανάπτυξης, αμέσως θα ριχθεί στον κάλαθο των αχρήστων. Για τους ανθρώπους του Υπουργείου, τα Επιμελητήρια είναι ένας θεσμός βιτρίνα και τίποτε άλλο. Είναι μια βιτρίνα απαραίτητη για να  εισπράττονται εισφορές και ακολούθως αυτές οι εισφορές να πέφτουν στο απύθμενο πηγάδι του κρατικού κορβανά. Η κλοπή έγινε κατά το παρελθόν, θα γίνει ξανά και ξανά. Βολεύει την κυβέρνηση να είναι κουρασμένα τα Επιμελητήρια, διότι έτσι η αγορά πορεύεται στα τυφλά, χωρίς να καταλαβαίνει, χωρίς να αντιδρά, χωρίς να μπορεί να ξεσηκώνει και να μπορεί να διατηρεί επί μακρόν τη σημαία της αντίδρασης ψηλά. Φάνηκε αυτό στην κατάργηση των μειωμένων συντελεστών του ΦΠΑ στα νησιά μας.
Υπενθυμίζεται ότι η Κυβέρνηση σχεδιάζει τη συγχώνευση των Εμποροβιομηχανικών Επιμελητηρίων της χώρας. Ο σχεδιασμός προβλέπει ότι στο τέλος θα απομείνουν εννέα τέτοιου είδους όργανα σε όλη τη χώρα. Το πώς θα γίνει αυτό, το πότε, με τι προσωπικό, τι έσοδα, τι ρόλο, όλα αυτά είναι ερωτήματα που θα απαντηθούν στο μέλλον. Αλλωστε, δεν βιάζεται κανένας. Με όλα αυτά που συμβαίνουν και το φίμωτρο στο στόμα των Επιμελητηρίων δεν υπάρχει μικροέμπορος, ελεύθερος επαγγελματίας, ούτε καν παράγοντας της αγοράς που να ενδιαφέρεται επί της ουσίας για τις σχεδιαζόμενες αλλαγές.
Εξειδικεύοντας το ρεπορτάζ στα όσα αφορούν τη Δωδεκάνησο, το ΕΒΕΔ φαίνεται ότι θα εξαιρεθεί από τις συγχωνεύσεις. Δεν θα συγχωνευθεί με εκείνο των Κυκλάδων και θα παραμείνει αυτόνομο. Ο νυν πρόεδρος Γιάννης Πάππου δεν έχει ξεκαθαρίσει αν θα είναι εκ νέου πρόεδρος, ή εάν θα αποχωρήσει αφήνοντας τη θέση για νέα πρόσωπα.