Ladies nights, κόκκινα τριαντάφυλλα και ευχές… Η Παγκόσμια Hμέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε χθες με τιμές διαφορετικές από εκείνες που αρμόζουν στη διεθνή ημέρα των δικαιωμάτων των γυναικών, που θεσμοθετήθηκε το 1977 από τον Ο.Η.Ε. Το πολιτικό νόημα που έχει χάσει η 8η Μαρτίου, με έκανε να αναρωτηθώ κατά πόσο έχει σήμερα εξασφαλιστεί η ισότητα των γυναικών και η ενδυνάμωση της κοινωνικής τους θέσης. (Ισονομία θα το έλεγα καλύτερα, γιατί ο όρος «ισότητα» έχει άκρως παραποιηθεί από τις ψευτοφεμινίστριες, οι οποίες θεωρούν πως ισότητα είναι να μάθουν οι άντρες πως να καθαρίζουν φασολάκια και να αλλάζουν πάνες.)
Θα ήταν αφελές, ίσως και ειρωνικό, να αντιλαμβανόμαστε την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σαν μία ευκαιρία να προσφέρουμε λουλούδια και ευκαιρία για γυναικοσυνάξεις σε μπαράκια, όταν σε όλο τον κόσμο συμβαίνουν καθημερινά εγκλήματα σε βάρος των γυναικών. Όταν 13 εκατ. γυναίκες μόνο στην Ευρώπη, υπέστησαν σωματική βία μέσα σε ένα χρόνο και 3.700.000 έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης. Όταν μία στις τρεις γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της. Όταν μία στις πέντε γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού.
Η βία κατά των γυναικών είναι εδώ, πιο αποκρουστική από ποτέ, με την οικονομική κρίση να κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα. Όσο λοιπόν τέτοια εγκλήματα συνεχίζουν να συμβαίνουν, ο θεσμός της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, αποκτά στα μάτια μας σκοπό και νόημα μόνο εάν θα μπορέσει, με κάποιο τρόπο, να τα εξαλείψει. Οσο τέτοια εγκλήματα συνεχίζονται, δεν βλέπω λόγο για γιορτές και λουλούδια, παρά μόνον για περισυλλογή.
Αν αυτή η εξουθένωση και περιθωριοποίηση της Γυναίκας συνεχισθεί, και μάλιστα επιδεινούμενη, αυτό θα σημάνει, σχεδόν νομοτελειακά, την παρακμιακή πορεία της ανθρώπινης δημιουργίας.
Οι γυναίκες, ως μάνες, κόρες, αδερφές κι ως σύντροφοι, ως πηγές ζωής, αγάπης και δημιουργίας πολιτισμού, γνωρίζουν πως η πραγματική ημέρα της γυναίκας θα γιορταστεί όταν θεμελιωθεί η κοινωνική ισότητα. Oταν επιτέλους όλες οι ημέρες θα είναι ίδιες και για όλους. Θα είναι ημέρες ελεύθερων ανθρώπων, οι γυναίκες θα έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους άντρες, όταν θα σταματήσει η βία εναντίον τους.
Για άλλη μια χρονιά δεν γιόρτασα την Ημέρα της Γυναίκας, έμεινα σπίτι με τους άντρες, γιατί σαν γυναίκα, αποτελώ το καλύτερο άλλοθι, όσων υποστηρίζουν ότι η ισονομία και η δικαιοσύνη έχει επιτευχθεί.