Αγαπητοί Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες,
Συμπληρώνονται δέκα χρόνια πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, που άφησε πίσω της ερείπια και καταστραμμένες ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, μεταξύ των οποίων στην πρώτη γραμμή, βρίσκονται οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι της χώρας.
Στην πολύχρονη δοκιμασία, χάθηκαν ανθρώπινες ζωές, λεηλατήθηκαν εισοδήματα, κατέρρευσαν κοινωνικές δομές, αρπάχτηκαν δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες, καταπατήθηκαν οι νόμοι, το σύνταγμα τα δικαιώματα των πολιτών και η κυριαρχία της χώρας μας.
Οι μετακινήσεις πληθυσμών διαμόρφωσαν νέα δεδομένα στην Ευρώπη και τον κόσμο. Την ίδια περίοδο τα πιο παραγωγικά και δυναμικά νιάτα της πατρίδας μας, μεταναστεύουν μαζικά, αναζητώντας την τύχη τους αλλού, μακριά από τον τόπο και τις οικογένειες τους.
Οι θυσίες και οι αγώνες του εργατικού και του συνταξιουχικού κινήματος που προσπάθησαν ν’ ανακόψουν τις πολιτικές που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή, λοιδορήθηκαν, συκοφαντήθηκαν και καταπνίγηκαν στα χημικά.
Δέκα χρόνια μετά, αν πάρουμε τoiς μετρητοίς όσα η σημερινή κυβέρνηση διατυμπανίζει, για τη λήξη των μνημονίων, την ανάκαμψη της οικονομίας και την επαναφορά της χώρας στην κανονικότητα, αναρωτιόμαστε, όσοι τουλάχιστον εξακολουθούμε να βιώνουμε τη φτώχεια και την εξαθλίωση, αν ζούμε στην ίδια χώρα με όσους τα διακηρύσσουν.
Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες
Σε πρόσφατη συγκέντρωση των μελών του τμήματός μας, αποφασίσαμε ομόφωνα την προσφυγή σε ένδικα μέσα, διεκδικώντας όσα η Κυβέρνηση, κόντρα στις αμέτρητες αποφάσεις των Πρωτοδικείων της χώρας και του ΣτΕ, αρνείται πεισματικά να συμμορφωθεί μ’ αυτές, όπως όφειλε να πράξει.
Έχουν ακόμα λίγο χρόνο να το ξανασκεφτούν, αν πραγματικά τους ενδιαφέρει η ανακούφιση εκατομμυρίων ανθρώπων, αντί να επαίρονται και να ροκανίζουν το χρόνο παραγραφής των υποχρεώσεων τους, ελπίζοντας προφανώς, σε σύντομο φυσικό μας τέλος.
Ουσιαστικά με τη στάση τους, αρνούνται ακόμα και τώρα την αναστολή της ερήμην ισόβιας καταδίκης μας σε αργό θάνατο, στη φτώχεια και τη μιζέρια.
Υπενθυμίζουμε σε όσους μας κουνούν το δάχτυλο, δηλαδή σ’ αυτούς που μας οδήγησαν στο σημερινό κατάντημα, χθεσινούς και σημερινούς αυτουργούς, ότι εμείς δεν διαπράξαμε κανένα απολύτως έγκλημα.
Άλλοι είναι αυτοί που επί χρόνια έκαναν μνημόσυνα με ξένα κόλλυβα. Είναι αυτοί που ξόδευαν τα χρήματα των ταμείων μας δεξιά και αριστερά, σκορπώντας δανικά και αγύριστα, αντί να τα διαχειριστούν όπως όφειλαν με σεβασμό και σύνεση.
Η επιστροφή των χρημάτων που για δεκαετίες κλέβουν από τις συντάξεις μας, είναι αίτημα αναπαλλοτρίωτο. Δεν λέμε και δεν θα πούμε ποτέ, ότι έγινε-έγινε. Δεν απεμπολούμε το απαράγραπτο δικαίωμα της αξιοπρεπούς διαβίωσης, για το οποίο έχουμε ήδη προκαταβάλει βαρύ τίμημα, χωρίς αντίκρισμα.
Ας προσέρθουν λοιπόν το συντομότερο σε διάλογο με το συνταξιουχικό κίνημα, για την εξεύρεση τρόπου επιστροφής των κλεμμένων, όπως ορίζουν η ηθική, οι νόμοι και οι δικαστικές αποφάσεις.
Για την ανακούφιση εκατομμυρίων ανθρώπων που βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο του βίου τους και της ανθρώπινης εξαθλίωσης.
Όσο το καθυστερούν, κακό του κεφαλιού τους.
Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες
Προσφεύγουμε στην Ελληνική Δικαιοσύνη με εμπιστοσύνη στην κρίση των λειτουργών της και σας καλούμε όπως μέχρι τώρα, να κρατηθούμε όρθιοι και αλληλέγγυοι, ως την τελική δικαίωση μας.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Για το Περιφερειακό Τμήμα
Συντ/χων Ομίλου ΟΤΕ Δωδ/σου
Ο Πρόεδρος Ο Γ. Γραμματέας
Κ. ΤΣΑΓΚΟΥΡΝΗΣ Δ. ΠΟΘΟΣ
