Με την υπ’ αριθμ. 52/2022 απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου απορρίφθηκε αγωγή αποζημίωσης κατά του Ελληνικού Δημοσίου, της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και του Δήμου Ρόδου, που υπέβαλαν 4 οικείοι της αδικοχαμένης σε ηλικία 33 ετών, σε τροχαίο δυστύχημα, Φωτεινής Κουφομανώλη.
Η 33χρονη, την 23η Φεβρουαρίου 2015, σε αδιευκρίνιστο χρονικό σημείο μεταξύ της 14.00 και 19:45 ώρας, κόρη των δύο πρώτων εναγόντων, αδελφή του τρίτου και μνηστή του τέταρτου, οδηγούσε αυτοκίνητο τύπου Suzuki Swift επί της επαρχιακής οδού Ρόδου – Καλλιθέας με κατεύθυνση προς την Καλλιθέα και καταλαμβάνοντας το άκρο δεξιό αυτού του ρεύματος πορείας. Οδηγούσε με ταχύτητα περίπου 40 χ/ω στο 10° χιλιόμετρο της οδού, που διακρίνεται από σταθερά αυξημένο κυκλοφοριακό φορτίο και στο σημείο εκείνο διαμορφώνεται σε ευθεία συνολικού πλάτους 6,90 μ. (= 3,45 μ. ανά ρεύμα πορείας), ενώ στην κρίσιμη στιγμή το ασφάλτινο οδόστρωμά της ήταν ιδιαιτέρως ολισθηρό λόγω της εξελισσόμενης έντονης βροχόπτωσης. Ευρισκόμενη σε απόσταση 20 μέτρων περίπου πριν από γέφυρα άνωθεν ρέματος – χειμάρρου, δηλαδή σε σημείο με εξ’ ορισμού αυξημένη πιθανότητα εκτροπής, το όχημα της εισήλθε σε τεράστια και αδιόρατη με λιμνάζοντα ύδατα λακκούβα (μήκους άνω των 4 μέτρων πλάτους περίπου 3,5 μέτρων), που βρισκόταν στο δικό της ρεύμα πορείας, χωρίς να έχει επισημανθεί με κανέναν τρόπο από τους εναγόμενους.
Το όχημα γλίστρησε και εξετράπη με αριστερόστροφη κατεύθυνση, οπότε προσέκρουσε σε σάπια και προδήλως ακατάλληλα κιγκλιδώματα (προστατευτικά, κατ’ ευφημισμόν, των πεζών κι όχι βέβαια οχημάτων), κείμενα στην αριστερή, κατά την πορεία του οχήματος, πτέρυγα της γέφυρας και τελικώς, κατέπεσε στο ρέμα, λόγω θραύσης των ακατάλληλων κιγκλιδωμάτων, από ύψος περίπου 10 μέτρων, γεγονός που επέφερε τον θανάσιμο πνιγμό της από εισρόφηση ύδατος.
Οι ενάγοντες τονίζουν ότι το συγκεκριμένο τμήμα της επαρχιακής οδού Ρόδου – Καλλιθέας υπάγεται στη συναρμοδιότητα των τριών εναγόμενων από άποψη κατασκευής, συντήρησης/ επισκευής της οδού, καθαρισμού του οδοστρώματος και κατασκευής, συντήρησης /επισκευής των αναγκαίων συστημάτων αναχαίτισης οχημάτων (ΣΑΟ) ενόψει της γέφυρας.
Τονίζουν δε ότι είναι προφανές και αυταπόδεικτο ότι το ως άνω τροχαίο ατύχημα οφείλεται σε συνυπαιτιότητα των εναγόμενων που αμέλησαν τις ανωτέρω υποχρεώσεις τους.
Με την αγωγή τους διεκδικούν αποζημίωση ύψους 150.000 ευρώ έκαστος και να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή.
Το Δικαστήριο με την απόφασή του έκρινε πως από κανένα στοιχείο δεν αποδεικνύεται η επικαλούμενη φθορά, λόγω παλαιότητας των κιγκλιδωμάτων, που υπήρχαν κατά μήκος της ένδικης γέφυρας. Ως εκ τούτου, δεν προέκυψε αναγκαιότητα αντικατάστασής τους, ούτε στοιχειοθετείται παράνομη παράλειψη της εναγόμενης Περιφέρειας να τα αντικαταστήσει.
Επίσης, έκρινε πως δεν υφίστατο υποχρέωση της εναγόμενης να τοποθετήσει στηθαία ασφαλείας (Σ.Α.Ο) στο σημείο, για την αποτροπή της πτώσης οχημάτων εντός του χειμάρρου αφού η επίμαχη οδός, εντασσόμενη στην κατηγορία κινδύνου 3, με το όριο επιτρεπόμενης ταχύτητας στα 50χλμ/ ώρα, δεν απαιτούσε την εγκατάσταση στηθαίων ασφαλείας, αλλά αρκούσαν τα υπάρχοντα κατά την κρίσιμη χρονική στιγμή κιγκλιδώματα.
Κρίθηκε πως δεν στοιχειοθετείται αδικοπρακτική ευθύνη της εναγόμενης Περιφέρειας για τη μη αποτροπή, με τα κατάλληλα προστατευτικά μέτρα, της πτώσης του επίμαχου οχήματος στον χείμαρρο.
Περαιτέρω, έκρινε πως η ύπαρξη λιμναζόντων υδάτων στο σημείο, ήτοι στο ρεύμα πορείας του εν λόγω οχήματος από το μέσον και προς το δεξιά, όπου υπάρχει διασταύρωση με άλλη οδό δεν οφείλεται σε λακκούβα.
Εκρινε ότι η εκτροπή του οχήματος οφείλεται σε υδρολίσθηση, η οποία ως φυσικό φαινόμενο που προκαλεί η παρουσία ύδατος σε οποιαδήποτε επιφάνεια, αποτρέπεται κατά την κίνηση των αυτοκινήτων με την έγκαιρη και κατάλληλη προσαρμογή της ταχύτητάς τους στο επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας και τις επικρατούσες συνθήκες, που επιτρέπει να μην χαθούν η πρόσφυση των ελαστικών στο οδόστρωμα και ο έλεγχος του οχήματος.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι υπαίτια για την εκτροπή του οχήματός της ήταν, η οδηγός, η οποία δεν ρύθμισε, όπως όφειλε, συμπεριφερόμενη, ως κατάλληλα και ανάλογα με τις επικρατούσες κατά τον κρίσιμο χρόνο συνθήκες, την ταχύτητα του οχήματός της, ώστε να δύναται να διατηρεί συνεχώς τον έλεγχό του στο ολισθηρό, ούτως ή άλλως, εξαιτίας της βροχής, οδόστρωμα, ακόμη και σε περίπτωση συγκέντρωσης υδάτων σε αυτό, που είναι σφόδρα πιθανή και αναμενόμενη υπό τέτοιες συνθήκες, καθώς και να αποφεύγει τέτοιες θέσεις συγκέντρωσης υδάτων, τις οποίες, μάλιστα, έγκαιρα θα μπορούσε να εντοπίσει, δεδομένου ότι δεν εμποδιζόταν η ορατότητά της, η δε κυκλοφορία στην οδό ήταν κανονική.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν στοιχειοθετείται ευθύνη εξ αδικοπραξίας της εναγόμενης Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου να αποζημιώσει τους ενάγοντες.
Κατά της αποφάσεως αναμένεται να ασκηθεί έφεση.
Οι εναγόμενοι εκπροσωπήθηκαν από τον δικηγόρο κ. Στέργιο Καπράρα, το Ελληνικό Δημόσιο από την δικαστική πληρεξούσια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους κ. Ελένη Χαρλαύτη, ο Δήμος Ρόδου από τον κ. Δημήτριο Σαλαμαστράκη και η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου από την κ. Ευαγγελία Ταρασλιά.
