«Η ώρα της Αριστεράς στην Ελλάδα δεν είναι η ώρα των ανέξοδων ιδεολογημάτων και των ανούσιων τσιτάτων αλλά η ώρα της εμπέδωσης θεσμών, πολιτικής νομιμοποίησης και κοινωνικής συναίνεσης». Ποιος θα διαφωνούσε; «Θα ήθελα να μάθω πώς νοούν οι “καθαρόαιμοι” την “αριστερή Αστυνομία”. Να καίγονται οι αστυνόμοι από κουκουλοφόρους; Κι αν ναι, ποιοι εκπροσωπούν τη Δημοκρατία και την Κοινωνία και από ποιον ελέγχονται»; Ελα ντε; Αυτή την απορία έχουν πολλοί σώφρονες και λελογισμένοι και δεν νομίζω να υπάρχει αντίλογος από όλα αυτά τα λελογισμένα του κ. Πανούση. Πόσο πιο καθαρά θα μπορούσε να τα πει; Ομως, εδώ ακριβώς αρχίζουν τα περίεργα: Ο καθηγητής κ. Πανούσης είναι αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Ποιος πρωθυπουργός θα διατηρούσε στη θέση του ένα υπουργό που μιλάει με τέτοια γλώσσα; Είναι δυνατόν ο αρμόδιος για την αστυνομία υπουργός να δηλώνει δημόσια πως διαφωνεί, να παραμένει στη θέση του, και κανείς να μην εξηγεί ποιος του απαγορεύει να κάνει αυτό που πιστεύει; Και ο Αλέξης Τσίπρας; Δεν αντιδρά, είτε επειδή απλώς συμφωνεί μαζί του -όπως υποστηρίζει ο ίδιος ο Πανούσης- είτε επειδή διαφωνεί, αλλά δε θέλει να προκαλέσει ενδοκυβερνητική κρίση απομακρύνοντάς τον. Ο κ. Πανούσης δεν κάνει τίποτε άλλο από το να δείχνει στην κοινωνία ότι η αριστερή ελπίδα έχασε το δρόμο της κάπου μεταξύ της δημιουργικής ασάφειας και των ραντεβού με την τρόικα, που έγινε «θεσμοί»/Brussels Group/λαχανάκια Βρυξελλών και πάει λέγοντας. Σε κάθε περίπτωση το θέμα παραμένει: Είναι δυνατόν να κάνουν ότι θέλουν οι αντιεξουσιαστές -με κουκούλα ή μη;
Τις ίδιες απορίες έχουμε
