Έφυγε χθες από την ζωή σε ηλικία 98 ετών, ο παπα-Στέργος (Σέργιος) Μανώλακας, βυθίζοντας στο πένθος όχι μόνο το χωριό του, τις Καλυθιές, αλλά και ολόκληρη τη Ρόδο.
Ο παπα-Στέργος, τίμησε την ιεροσύνη και το ράσο του, μέχρι τα βαθιά του γεράματα και υπηρέτησε το ποίμνιό του με αγάπη και ταπεινότητα γι αυτό και ήταν ιδιαιτέρως αγαπητός στη Ρόδο.
Τον Νοέμβριο του 2016 ο πατέρας Στέργος Μανώλακας, άνοιξε το σπίτι του στη “δημοκρατική” και παραχώρησε συνέντευξη, μιλώντας με σεμνότητα, για το σπουδαίο έργο που επιτέλεσε ως ιερέας.
Μάλιστα, στη συνέντευξη είχε αποκαλύψει πώς έγινε ιερέας, μιλώντας με νοσταλγία για εκείνα τα χρόνια που οι άνθρωποι ήταν φτωχοί αλλά είχαν πλούσια συναισθήματα: «Παντρεύτηκα, έκανα μια ενάρετη οικογένεια και ασχολούμουν με την γεωργία. Κάποτε έπεσε ένας κεραυνός και σκότωσε έναν από τους επιτρόπους της εκκλησίας και τότε με κάλεσαν στο γραφείο για να τον αντικαταστήσω. Δεν είχα καιρό να χάνω διότι έπρεπε να συντηρώ επτά άτομα στο σπίτι, αλλά επειδή δεν ξέχασα την χάρη που μου έκανε η εκκλησία, αποδέχθηκα την πρόσκληση. Το 1962, που έκλεισε ένας χρόνος, πήρα τα βιβλία για έλεγχο. Τότε Πρωτοσύγκελος ήταν ένας καλότατος άνθρωπος, ο Αλέξανδρος Θεοδωρακόπουλος που ήταν και μουσικοδιδάσκαλος. Μου λέει, “Άφησε τα βιβλία και ανέβα στην βεράντα που σε θέλει ο Δεσπότης”. Δεσπότης ήταν τότε ο Σπυρίδων Συνοδινός. Βγαίνω πάνω, η ώρα ήταν 11:40. Με ρωτά, “τι γνώσεις έχεις;”. Του απαντώ “Σεβασμιότατε τελείωσα το δημοτικό”. Μου λέει τότε “είσαι καλός, ετοιμάσου θα σε κάνω παπά”. “Μα τι θα λέω, γράμματα δεν ξέρω, ψάλτης δεν έκαμα… Τι θα λέω;”. Και μου απαντά: “Εσύ δεν θα λες τίποτα, ο Χριστός θα σε φωτίζει κι εσύ θα μιλάς”. Εγώ του είπα “Δεσπότη μου θα γίνουμε ρεζίλι, παπάς αγράμματος πού ξανακούστηκε;” και μου λέει ότι και ο Χριστός ως άνθρωπος, δεν προτίμησε τους μορφωμένους Φαρισαίους, Τελώνες και Εβραίους να κάμει μαθητές αλλά μάζεψε τους αγράμματους ψαράδες επειδή ήταν αναμάρτητοι και με την φώτιση του Θεού, έγιναν κήρυκες της Οικουμένης. Το συζήτησα με την μακαριστή πρεσβυτέρα μου, την μακαριστή μητέρα μου και με τον πεθερό μου… Ξαναπήγα στην Μητρόπολη για δουλειές της επιτροπής, ο Δεσπότης επέμενε… Τότε μου είπε να αφήσω γενειάδα και εγώ του ζήτησα αν είναι να με κάμει παπά, να με κάμει στο χωριό μου, γιατί εγώ ζούσα από τα κτήματα και ήθελα να συνεχίσω να εργάζομαι για να συντηρώ την οικογένειά μου. Ετσι άφησα την γενειάδα και τον Απρίλιο του ‘63, στον Άγιο Νικόλαο στη Ρόδο χειροτονήθηκα διάκονος και 15 Αυγούστου ημέρα Πέμπτη, χειροτονήθηκα ιερέας στα Τριάντα, παρουσία του Ι. Ζίγδη. Την Κυριακή 18 Αυγούστου, τέλεσα το πρώτο μου μυστήριο και στεφάνωσα την κόρη μου».
Αξίζει να σημειωθεί ότι πέρυσι, το Μεγάλο Σάββατο, κυκλοφόρησε το βιβλίο του συγγραφέα Κώστα Ε. Σκανδαλίδη, με τον τίτλο “Παπά-Στέργος Μανώλακας: Το πορτρέτο ενός ταπεινού και χαρισματικού λευίτη” με την ευγενική χορηγία του γνωστού οφθαλμίατρου και γιου του ιερέα, Γιάννη Μανώλακα.
Εφυγε από την ζωή ο παπα-Στέργος Μανώλακας – Θλίψη στις Kαλυθιές
