Θα είναι ένα Βατερλό για την κυβέρνηση, αν προχωρήσει το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό […] Οι ιριδίζουσες παραλίες της χώρας μας θα είναι οι τόποι αντίστασης αυτό το καλοκαίρι”. Οι φράσεις αυτές ανήκουν στη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Θεανώ Φωτίου, η οποία, όπως και σύσσωμο το κυβερνών κόμμα ως Αντιπολίτευση, το 2014 μυδροβολούσε κατά του προωθούμενου σχεδίου νόμου για τον αιγιαλό από την τότε κυβέρνηση.
Το σχέδιο νόμου του ΥΠΟΙΚ
Σήμερα όμως, η κυβέρνηση βρίσκεται στην…αντίπερα όχθη, καθώς το σχέδιο νόμου, που έχει καταθέσει προς συζήτηση και ψήφιση το υπουργείο Οικονομικών, βρίσκεται αντιμέτωπο με σοβαρές αντιδράσεις, “περιορίζοντας την πρόσβαση του κοινού στον παράκτιο και παρόχθιο χώρο”, όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η WWF.
Ειδικότερα, προβλέπει την αδειοδότηση έργων που έχουν κατασκευαστεί μέχρι την 28-7-2011 στον αιγιαλό, την όχθη, την παρόχθια ζώνη, το υδάτινο στοιχείο, τον πυθμένα και το υπέδαφος του βυθού της θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και κοίτης πλεύσιμου ποταμού με αιτιολογημένη απόφαση του υπουργού Οικονομικών.
Προϋπόθεση, βέβαια, είναι τα, προς αδειοδότηση έργα, να ανήκουν σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως, για παράδειγμα, ναυταθλητικά, έργα ανάπλασης από Δημόσιο, ΟΤΑ, ΝΠΔΔ, για επιχειρήσεις υδατοκαλλιεργειών, για κατασκευή μόνιμων ή πλωτών εξεδρών, προβλητών, κρηπιδωμάτων, εγκατάσταση ανυψωτικών και φορτοεκφορτωτικών μέσων παντός είδους κλπ. για την εξυπηρέτηση βιομηχανικών, εξορυκτικών, υδατοκαλλιεργητικών, ναυπηγοεπισκευαστικών επιχειρήσεων κ.α.
Ωστόσο, η WWF “βλέπει” αθρόα τακτοποίηση δημόσιων και ιδιωτικών αυθαίρετων επεμβάσεων διαφόρων κατηγοριών στην παράκτια ζώνη.
Ανοίγει η πόρτα για αιώνιες τακτοποιήσεις
Παράλληλα, το σχέδιο νόμου του ΥΠΟΙΚ προβλέπει την αδειοδότηση έργων που έχουν δημιουργηθεί και μετά την 28 Ιουλίου 2011, υπό την προϋπόθεση ότι:
-εξυπηρετούν έργα και δραστηριότητες που εξυπηρετούν σκοπούς εθνικής άμυνας και ασφάλειας
-είναι εθνικής σημασίας
-πρόκειται για υποδομή δικτύων κοινής ωφέλειας, συμπεριλαμβανομένων έργων ΑΠΕ
Η αρχική εκδοχή του σχεδίου νόμου προέβλεπε (άρθρ.34, παρ.1.β) τη νομιμοποίηση δρόμων και παράνομων επεκτάσεων έργων που είχαν κατασκευαστεί νόμιμα, αλλά οι σχετικές διατάξεις, καταργήθηκαν, μετά τις αντιδράσεις. Ωστόσο, αυτό, όπως αναφέρει η WWF, δεν σημαίνει ότι δεν ανοίγει η πόρτα για συνεχείς τακτοποιήσεις, καθώς για πρώτη φορά τα υπό νομιμοποίηση αυθαίρετα δεν θα περιορίζονται στη γνωστή “κόκκινη γραμμή” της 28ης Ιουλίου 2011 (τότε ψηφίστηκε ο πρώτος νόμος για τα αυθαίρετα).
Αξίζει να σημειωθεί ότι το σχέδιο νόμου του 2014 αποσύρθηκε, κάτι που επιδιώκουν οι οικολογικές οργανώσεις και για τη νομοθετική πρωτοβουλία του ΥΠΟΙΚ.
Του Δημήτρη Δελεβέγκου
