Υπηρέτησε στο Α.Τ. Εξαρχείων από το 1999 έως το 2006. Έζησε αρκετά επεισόδια και, όπως λέει στο ethnos.gr «πολλές φορές ένιωσα τι θα πει αληθινός κίνδυνος. Αυτά τα χρόνια στα Εξάρχεια με έμαθαν να μην φοβάμαι και να αντικρίζω αυτά που με τρομάζουν κατάματα». Αργότερα, υπηρέτησε για δέκα χρόνια δίπλα στον βουλευτή Δωδεκανήσου και αντιπρόεδρο της Βουλής, Δημήτρη Κρεμαστινό. Ο λόγος για τον νέο δήμαρχο Χάλκης, Άγγελο Φραγκάκη. Ο ίδιος με πατέρα λοστρόμο στα καράβια από πολύ μικρός, όπως περιγράφει στη συνέντευξή του, έμαθε να δουλεύει και να τιμά το νησί του. Και γι’ αυτό επέστρεψε σε αυτό, πλέον, ως δήμαρχος, για να αλλάξει την εικόνα της Χάλκης.
Ακολουθεί η συνέντευξή του
Πώς αποφασίσατε να βάλετε υποψηφιότητα για να διεκδικήσετε το δήμο;
«Η υποψηφιότητά μου δεν είχε σκοπό την διεκδίκηση του δήμου Χάλκης αλλά την βαθιά μου επιθυμία να δώσω στον δήμο όσα πραγματικά αξίζει μέσω της εκλογής μου.
Η απόφαση αυτή ρίζωσε μέσα μου κάπως απρόσμενα, όταν ένιωσα την αποδοχή από την κοινωνία της Χάλκης και αφού πρώτα είχα αποδείξει έμπρακτα την αγάπη μου, για τον τόπο μου. Από το 2006 όπου ιδρύθηκε ο Αθλητικός Σύλλογος Χάλκης έως σήμερα είμαι προπονητής στο τμήμα ποδοσφαίρου και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου. Το 2017 ολοκληρώθηκε η δημιουργία του γηπέδου του Αθλητικού Συλλόγου Χάλκης με τη βοήθεια προγράμματος του ΕΣΠΑ και της Αναπτυξιακής Δωδεκανήσου και έτσι πλέον η τοπική ομάδα του Α.Σ. Χάλκης έχει το δικό της γήπεδο. Επιπλέον στις σύγχρονες εγκαταστάσεις του αθλητικού κέντρου στεγάζεται και η Σχολή Ποδοσφαίρου Ολυμπιακού Ρόδου, η οποία αριθμεί πάνω από 100 παιδιά από 6 έως 16 ετών από όλο το νησί.
Βρίσκομαι δίπλα στον τόπο μου, τη Χάλκη, πολύ πριν πάρω την απόφαση να ασχοληθώ με τα κοινά, πολύ πριν την υποψηφιότητα και τελικά την αποδοχή μου από τον κόσμο της Χάλκης. Το αίσθημα ευθύνης και κοινωνικής προσφοράς με είχε κυριεύσει από τα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσής μου. Τώρα πια θα έχω την δυνατότητα να δημιουργήσω ακόμη περισσότερα για τον τόπο μου».
Γέννημα θρέμμα στη Χάλκη, με πατέρα ψαρά. Πόσο εύκολα ήταν τα χρόνια στο νησί;
«Θα σας πάω πίσω τότε που ήμουν πολύ μικρός σχεδόν παιδί του Δημοτικού. Τότε ο πατέρας μου εργαζόταν ως λοστρόμος στα καράβια και πραγματοποιούσε υπερατλαντικά ταξίδια. Μάλιστα, θέλω να αναφέρω πως όλα τα παιδιά της ηλικίας μου προέρχονται από ναυτικές οικογένειες, καθώς δεν υπήρχε κάποια άλλη επαγγελματική ενασχόληση στον τόπο μας. Εκείνα τα χρόνια ήταν δύσκολα και αληθινά. Δύσκολα γιατί μεγάλωνα σε έναν τόπο με παντελή έλλειψη πρωτοβάθμιων δομών Υγείας, γιατί το νησί μας δεν είχε ένα από τα σημαντικότερα κοινωνικά αγαθά: το νερό. Και όλοι μας αντιμετωπίζαμε τις δυσκολίες που συνεπάγονται αυτές οι σημαντικές ελλείψεις. Αλλά και αληθινά χρόνια, γιατί η έλλειψη του πατέρα μου με έκανε να αναλάβω ευθύνες και καθήκοντα ως μεγαλύτερος γιος. Να σταθώ δίπλα στη μάνα μου και να την βοηθώ στο μεγάλωμα των δύο μικρότερων αδελφών μου, του Λάμπρου και του Γιάννη όταν με είχαν ανάγκη. Ακόμα και όταν ο πατέρας μου αναγκάστηκε εξαιτίας ενός προβλήματος υγείας που αντιμετώπιζε να εγκαταλείψει τα καράβια και να ασχοληθεί με το ψάρεμα, μια ενασχόληση η οποία ξεκίνησε το 1982, όταν απέκτησε το καΐκι “Άγγελος” ακόμα και τότε ένιωσα την ανάγκη να είμαι δίπλα του και να τον βοηθάω με τα δίχτυα και τα παραγάδια.
Όπως μπορεί κανείς να καταλάβει λοιπόν από την σύντομη περιγραφή μου δεν ήταν εύκολα τα παιδικά χρόνια στη Χάλκη, δεν ήταν όμως και δύσκολα, είχαν μια γεύση γλυκόπικρη, θεωρούσα τότε. Τώρα πια νιώθω πως σε αυτά τα αθώα, τρυφερά και ευαίσθητα χρόνια της Χάλκης και στην οικογένειά μου οφείλω όλα όσα είμαι σήμερα και μέσω των πράξεων μου και των έργων μου οφείλω να ευχαριστήσω τον τόπο μου».
Ήσασταν αστυνομικός και είχατε υπηρετήσει στα Εξάρχεια. Γιατί αποφασίσατε να βγάλετε την στολή και να δώσετε τον αγώνα στο νησί;
«Το επάγγελμα μου και η θητεία μου στα Εξάρχεια μου έδωσαν ένα μεγάλο μάθημα ζωής, το οποίο με εφοδίασε με αυτοπειθαρχία, υπευθυνότητα, επαγγελματισμό, συνέπεια και υπακοή σε κανόνες. Με δίδαξε και με έκανε να αγωνίζομαι για την ζωή, να παλεύω και να μην τα παρατάω ποτέ.
Η στολή του αστυνομικού βγήκε, επειδή ένιωσα την ανάγκη να μπω σε με μια διαφορετική στολή αυτή την φορά, μια στολή που την βαραίνουν ευθύνες και η τεράστια ανάγκη μου για προσφορά. Θεώρησα πως τώρα ήταν η σωστή στιγμή για αυτή την αλλαγή στην ζωή μου, πως τώρα η Χάλκη με χρειαζόταν κοντά της».
Στα Εξάρχεια σχεδόν κάθε βράδυ σημειώνονται επεισόδια. Τι έχετε ζήσει εσείς εν ώρα υπηρεσίας;
«Από το 1999 έως το 2006 υπηρέτησα στο Τμήμα του Αστυνομικού Τμήματος Εξαρχείων. Σε καθημερινή βάση τα περιστατικά ήταν τέτοια που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν θέματα ζωής και θανάτου. Η επικινδυνότητα που χαρακτηρίζει αυτό το επάγγελμα αποτυπώνεται 100% σε μια βάρδια οκτώ ωρών στα Εξάρχεια. Εγώ και οι συνάδελφοί μου ήμασταν αναγκασμένοι να φοράμε αλεξίσφαιρο γιλέκο και ο ατομικός μας οπλισμός να βρίσκεται σε πλήρη ετοιμότητα πρώτα από όλα για να διασφαλίσουμε τη δική μας ατομική ασφάλεια και μετέπειτα όλων των πολιτών. Πολλές φορές ένιωσα τι θα πει αληθινός κίνδυνος. Αυτά τα χρόνια στα Εξάρχεια με έμαθαν να μην φοβάμαι και να αντικρίζω αυτά που με τρομάζουν κατάματα».
Υπηρετήσατε δίπλα στον Βουλευτή Δωδεκανήσου και Αντιπρόεδρο της Βουλής Δημήτρη Κρεμαστινό για δέκα χρόνια. Ήταν, φαντάζομαι, ένα μεγάλο μάθημα ζωής. Ήταν όμως και αυτή η εμπειρία που σας έκανε να διεκδικήσετε τον δήμο;
«Τα τελευταία δέκα χρόνια βρίσκομαι δίπλα στη μεγαλύτερη επιστημονική και πολιτική προσωπικότητα της Δωδεκανήσου. Η παρουσία μου δίπλα του ήταν κάτι περισσότερο από διδακτορικό στην ίδια την ζωή και το κυριότερο στην διαχείριση καταστάσεων και ανθρώπινων συμπεριφορών. Διδάχθηκα πως με μεθοδικότητα, οργάνωση και αποφασιστικότητα μπορούν και τα πιο δύσκολα έργα να γίνουν πραγματικότητα. Η συναναστροφή μου με τα προβλήματα και τις ανησυχίες του κόσμου, μού ξύπνησαν το αίσθημα προσφοράς και ενασχόλησης με τα κοινά. Τα χρόνια της θητείας μου δίπλα στον κ. Δημήτρη Κρεμαστινό με εφοδίασαν με τα κίνητρα, τις γνώσεις και τις πολύτιμες συμβουλές του, οι οποίες θα αποτελέσουν για εμένα γνώμονα στη χρηστή διοίκηση του Δήμου».
Ποιοι είναι οι στόχοι σας και τι θα επιδιώξετε να κάνετε μακροπρόθεσμα;
«Άμεσος στόχος μου είναι η ενότητα και η συνεργασία όλων των μελών του διοικητικού συμβουλίου. Δεν υπάρχει νικητής και ηττημένος για την επόμενη ημέρα του νησιού. Μόνο με ομαδικότητα θα δώσουμε στη Χάλκη αυτό που πραγματικά της αξίζει.
Επόμενο στόχο αποτελούν οι τομείς της αλιείας, της κτηνοτροφίας και του τουρισμού, στους οποίους θα δοθεί ιδιαίτερη έμφαση, καθώς είναι οι κύριες πηγές εισοδήματος των κατοίκων του νησιού. Επίσης, η οραματική απορρόφηση ευρωπαϊκών προγραμμάτων για τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών αλλά και της διαμονής των επισκεπτών αποτελούν προτεραιότητα στα σχέδιά μας.
Πρωταρχικός στόχος είναι η δημιουργία των απαραίτητων κοινωνικοοικονομικών κριτηρίων, ώστε να γυρίσει πίσω στον τόπο του ο χαλκίτικος λαός με τις οικογένειές του.
Μακροπρόθεσμα η Χάλκη θα γίνει πρότυπο νησί μέσω της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Δηλαδή θα αφήσουμε πίσω μας την υπάρχουσα παραδοσιακή ενέργεια που προέρχεται από πηγές όπως το πετρέλαιο και ο άνθρακας και θα προσανατολιστούμε σε μια πιο σύγχρονη, εκμετάλλευση ενέργειας με χρήση του ήλιου του αέρα και του νερού, τα οποία υπάρχουν σε αφθονία στην πατρίδα μας.
Επιπλέον, και η ανέγερση αθλητικού κέντρου βρίσκεται στα άμεσα πλάνα μας. Σε αυτό θα φιλοξενείται μια μεγάλη γκάμα αθλημάτων όπως το βόλεϊ, το μπάσκετ, το τένις, το πινγκ πονγκ και θα περιλαμβάνει πολυχώρο με βιβλιοθήκη και αίθουσα εκδηλώσεων, τα οποία θα παρέχονται δωρεάν στα παιδιά και στους δημότες ώστε ο ελεύθερος χρόνος όλων μας να είναι πιο δημιουργικός.
Κλείνοντας, θα σας πω πως η Χάλκη -όπως και όλα τα μικρά και μεγάλα νησιά της πατρίδας μας- δεν έχει όρια, τα όρια τα θέτουν οι άνθρωποι και όχι η γεωγραφική θέση και η έκταση ενός τόπου. Η Χάλκη είναι ένα μικρό αιγαιοπελαγίτικο νησί αλλά η μαγεία της είναι απέραντη. Αυτό μπορεί κανείς να το καταλάβει από τη στιγμή που θα αντικρίσει το λιμάνι της για πρώτη φορά.
Στο πλαίσιο της θητείας μου θα εξαντλήσω όλες τις δυνάμεις, τις γνώσεις και τις εμπειρίες μου ώστε να δώσω στη Χάλκη τη διάσταση που πραγματικά της αξίζει με γνώμονα πάντα τη δικαιοσύνη, τη διαφάνεια, την ανιδιοτέλεια, τον διάλογο και το αίσθημα ευθύνης που με διέπει».
