Γράφει ο
Νεκτάριος Καλογήρου
Υπάρχει μια κατηγορία επισκεπτών, που καταφθάνουν στη Ρόδο όχι για να δουν τις ομορφιές της, ούτε για τα πολυτελή της ξενοδοχεία, ούτε καν για την τοπική κουζίνα.
Έρχονται στο νησί για να συνδεθούν με τον εαυτό τους και για το λόγο αυτό δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να τους εμποδίσει στο να κάνουν το ταξίδι, ούτε καν μια διεθνής υγειονομική κρίση. Οι επισκέπτες αυτής της κατηγορίας είναι ήδη εδώ και απολαμβάνουν τη σύνδεσή τους πάνω σε μια ταπεινή σανίδα, για wind ή kite surf.
«Παρότι για τα ξενοδοχεία δόθηκε η άδεια να λειτουργήσουν από τις 15 Ιουνίου, οι αφίξεις στο αεροδρόμιο της Ρόδου επιτράπηκαν από την 1η Ιουλίου. Το γεγονός αυτό ήταν παράδοξο, ωστόσο μας έδωσε την ευκαιρία να γνωριστούμε με τους Ροδίτες. Για πρώτη φορά τους είδαμε να θέλουν να έρθουν, να διανυκτερεύσουν κοντά μας και να μάθουν surfing» περιέγραψε προς τη ‘δημοκρατική’ ο κ. Tobias Gottfried, Γερμανός στην καταγωγή και ιδρυτής του κέντρου ‘Surf & Kite Theologos’.
Δεν είναι δύσκολο άθλημα. Ειδικά το kite surf, δηλαδή ο ‘αετός’ απαιτεί μια μικρή εκπαίδευση και η πτήση πάνω από τα κύματα ξεκινά πολύ γρήγορα. Δε χρειάζεται δύναμη, παρά μόνο τεχνική, γι’ αυτό και οι γυναίκες μαθαίνουν να ‘πετούν’ πολύ πιο γρήγορα από τους άντρες. Το μυαλό κόντρα στη δύναμη. Για όπου απαιτείται τεχνική, το αποτέλεσμα είναι αναπόφευκτο.
Οι surfers
Αν και πρόκειται για ένα σημαντικό τουριστικό ρεύμα, που παραμένει πιστό στη Ρόδο επί δεκαετίες, εν τούτοις ακόμα σήμερα δεν υπάρχει μια επίσημη στατιστική που να δείχνει τις συνολικές τους αφίξεις. Μια εκτίμηση κάνει λόγο για περίπου 25.000 φανατικούς surfers να καταφθάνουν κάθε καλοκαίρι στο νησί. Στον αριθμό αυτό δεν περιλαμβάνονται τα μέλη των οικογενειών τους που συνήθως έρχονται μαζί. Το μόνο που είναι γνωστό είναι ο αριθμός των διανυκτερεύσεων που κάνουν στα καταλύματα του νησιού. Ο μέσος χρόνος παραμονής ενός surfer στη Ρόδο είναι 14 ημέρες. Το γινόμενο δείχνει ότι ο αριθμός των διανυκτερεύσεών τους υπερβαίνει τις 300.000 και αυξάνεται πολλαπλασιαστικά επί τον αριθμό των συνοδών τους.
Η πλειονότητα των εραστών της ιστιοσανίδας είναι ηλικίας άνω των 40 ετών. Αν δεν έχουν οικογένεια, θα έρθουν με φίλους, ή ακόμα και μόνοι τους διότι έχουν μάθει πια καλά πως στον προορισμό θα γνωρίσουν και θα συνδεθούν στενά με αρκετά νέα πρόσωπα. Εκείνοι που αγαπούν το θαλάσσιο surf αποτελούν μια μεγάλη κοινότητα, με δικό της τρόπο ζωής και κώδικα επικοινωνίας.
Όποια κι αν είναι η ζωή που έχουν στην καθημερινότητα, όποιο κι αν είναι το επάγγελμά τους, οι αναβάτες στη σανίδα μεταλλάσσονται, αποκτούν νέα ταυτότητα, διαφορετική προσωπικότητα. Αναζητούν να αγγίξουν τον άνεμο, να χωθούν μέσα στην αέρινη μάζα του και να ταξιδέψουν μαζί του. Δεν είναι το τοπίο που τους έλκει, μα ένας κόσμος γεμάτος αισθήσεις που ξεδιπλώνεται μέσα τους.
Οι πρώτοι επισκέπτες
«Οι πρώτοι μας επισκέπτες ήρθαν από την Ελβετία και από την πρώτη στιγμή μπήκαν στο νερό. Αυτό είναι πραγματικά πολύ σπουδαίο πλεονέκτημα για τη Ρόδο. Βρίσκεται μόλις τρεις ή τέσσερις ώρες πτήσης μακριά από τις μεγάλες, ευρωπαϊκές πόλεις. Από τη στιγμή που θα προσγειωθούν στο νησί, αρκούν μόλις λίγα λεπτά της ώρας για να βρεθούν στην ακτή έτοιμοι να καβαλήσουν τα κύματα» εξηγεί ο κ. Tobias Gottfried.
Η μικρή απόσταση από την κεντρική Ευρώπη, σε συνδυασμό με την ασφάλεια των θαλασσών μας, το ευνοϊκό μελτέμι, τις ξενοδοχειακές υποδομές που βρίσκονται δίπλα στη θάλασσα, τη γενικότερη ασφάλεια του τόπου έχουν καταστήσει τη Ρόδο ως έναν από τους πιο σημαντικούς προορισμούς για σέρφερς στη Μεσόγειο. «Για μένα δεν υπάρχει καλύτερος προορισμός» λέει ο κ. Gottfried. Ο ίδιος στο δεξί του μπράτσο έχει τατουάζ με φαρδύ – πλατύ, στα ελληνικά, το όνομα «ΡΟΔΟΣ»
Πίνοντας μαζί του ένα φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκάλι, εξηγεί πως «με όλα αυτά που έχουν συμβεί, φέτος βρίσκουμε σε αφθονία τα τοπικά προϊόντα. Φρούτα και κηπευτικά, όλα ολόφρεσκα και πολύ νόστιμα. Στη γεύση καταλαβαίνεις αμέσως τη διαφορά του ντόπιου από το εισαγόμενο. Αυτό είναι κάτι που μας λείπει, λείπουν οι επενδύσεις στην υγιεινή διατροφή. Μας λείπουν οι χώροι που προσφέρουν τέτοιου είδους προϊόντα».
Οι surfers ως πελάτες δε δυσκολεύονται να ξοδέψουν. Απ’ όσους καταφθάνουν, περίπου οι μισοί κουβαλούν και τον εξοπλισμό τους. Μέσα στο σάκο τους έχουν εξαρτήματα και στολές που κοστίζουν μερικές χιλιάδες ευρώ. Αν επιλέξουν να ενοικιάσουν τα απαραίτητα από τις τοπικές επιχειρήσεις – σχολές, πάλι θα πληρώσουν ένα μη ευκαταφρόνητο ποσό. Όταν δε βρίσκονται στη θάλασσα, διασκεδάζουν κι ακόμα καλύτερα αν υπάρχουν ποιοτικές υποδομές κοντά τους. Ξέρουν να ζουν, έχουν εκτιμήσει το μεγαλείο της κάθε στιγμής, καθώς πάνω στην ιστιοσανίδα βρίσκονται μόνοι, με τις δυνάμεις τους σε αρμονία με τις δυνάμεις της φύσης. Οι εικόνες τριγύρω τους δεν έχουν σημασία, διότι μέσα τους, τη στιγμή εκείνη, είναι γεμάτοι αδρεναλίνη, φερομόνες ευτυχίας κι το Εγώ τους σε απόλυτη σύνδεση με το Όλον.
Οι υποδομές στο νησί
Οι μεγάλες και οργανωμένες επιχειρήσεις wind και kite surf στη Ρόδο είναι περίπου δέκα και αναπτύσσονται σε Ιξιά, Ιαλυσό, Κρεμαστή, Θεολόγο, Φάνες και Πρασονήσι. Προφανώς η κάθε μία από τις επιχειρήσεις αυτές έχει διαμορφώσει τη δική της ταυτότητα κι έχει αποκτήσει τους δικούς της αφοσιωμένους πελάτες. Φέτος για τους περισσότερους η σεζόν ξεκίνησε με μια ευχάριστη έκπληξη. «Συνήθως κάθε χρόνο ετοιμάζουμε και καθαρίζουμε την παραλία με δικές μας δαπάνες. Αυτή τη φορά, ο Δήμος Ρόδου έστειλε μηχανήματα και ετοίμασαν τα πάντα και μάλιστα χωρίς να μας το έχουν υποσχεθεί». Ισως το επόμενο βήμα να είναι ο κεντρικός σχεδιασμός για την ανάπτυξη των θαλάσσιων σπορ, που τόσο λείπει από το νησί της Ρόδου.
Η σεζόν ξεκίνησε για αυτή την κατηγορία τουριστικού προϊόντος. Είναι κατά κάποιο τρόπο οι «κομάντος» του τουρισμού, μιας και πολλές φορές κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν κρίσεις στη διάρκεια των διακοπών τους. Επαναστάσεις, πολέμους, αναταραχές, αποκλεισμούς και τόσα άλλα που κάθε χρόνο καταγράφονται σε κάθε γωνιά του κόσμου. Ωστόσο, εκείνοι εκεί, πιστοί στο πάθος τους να ταξιδέψουν για να κατακτήσουν τα θαλάσσια και αέρινα ρεύματα
