To θέμα του ιού Έμπολα χειρίστηκα ως Υπουργός Υγείας το 1994 και προεδρεύων τότε των Υπουργών Υγείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τότε ήταν που εμφανίστηκαν τα πρώτα κρούσματα στη Δυτική Αφρική. Η άποψη των Ευρωπαίων Υπουργών Υγείας αλλά και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ήταν ότι τα κρούσματα ήταν τοπικά, ότι ο ιός Έμπολα δεν έχει ιδιαίτερη επιθετικότητα και ότι μόνος του θα εκφυλιστεί.
Προσωπικά, είχα στηρίξει την άποψη ότι ο ιός αυτός ανήκει στην κατηγορία RNAιών – δηλαδή ιών που μοιάζουν με τον ιό ΗΙV που προκαλεί το ΑΙDS. Συγκριτικά με τον ιό του ΑΙDS, διαφέρει στο ότι η εκδήλωση της νόσου από την ημέρα της μόλυνσης γίνεται μέσα σε λίγες μέρες, ενώ στο ΑΙDSο αντίστοιχος χρόνος διαρκεί πολλά χρόνια. Αλλά και όταν εκδηλωθεί η αρρώστια, η θεραπεία στην περίπτωση του ΑΙDSείναι μακροχρόνια, ενώ στην περίπτωση του ιού Έμπολα, είναι λίγων ημερών, γιατί ο άρρωστος συνήθως καταλήγει. Τότε λοιπόν ο ΠΟΥ είχε υποστηρίξει ότι λόγω του ότι οι άρρωστοι χάνονται μέσα σε λίγες μέρες, θα υπάρξει αυτοκάθαρση και έτσι μετά από λίγα χρόνια, ο ιός θα έχει εξαλειφθεί. Αυτό όμως δεν συνέβη και δυστυχώς σήμερα υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για εξάπλωση του ιού Έμπολα, με ανυπολόγιστες συνέπειες. Το πιο ανησυχητικό είναι μήπως η σημερινή μορφή του ιού Έμπολα είναι μια μεταλλαγμένη μορφή του αρχικού στελέχους, οπότε καλείται η παγκόσμια κοινότητα να αντιμετωπίσει έναν πιο επιθετικό ιό από ό,τι ήταν στην αρχική του μορφή.
Σήμερα πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Αγγλία, έχουν διακόψει την άμεση αεροπορική επικοινωνία με τις χώρες της Δυτικής Αφρικής που πλήττονται από τον ιό αυτόν. Κατά τη γνώμη μου, εμείς θα πρέπει να προσέξουμε ή να θέσουμε υπό επιτήρηση όσους προέρχονται από τις χώρες αυτές και ιδιαίτερα αυτούς που επισκέπτονται την Ελλάδα ως τουρίστες.
Τέλος, εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είχαν τότε υιοθετήσει τις θέσεις και τις προτάσεις που ως Ελλάδα είχαμε διατυπώσει, μετά βεβαιότητας ο ιός αυτός δεν θα υπήρχε σήμερα. Η άποψη όμως που υιοθετήθηκε και συγκεκριμένα ότι η τότε επιδημία αφορούσε μόνο χώρες της Δυτικής Αφρικής και όχι την Ευρώπη ή την Αμερική, ήταν μια άποψη απόλυτα λανθασμένη, όπως δυστυχώς απέδειξαν και οι εξελίξεις πάνω στο θέμα αυτό.
