Καλοκαιρινή ραστώνη και χαλάρωση σε μια αιώρα με ένα κοκτέιλ ανά χείρας, ενώ από το βάθος ακούγεται λάτιν μουσική. Και ξάφνου ένα τσιριχτό κλάμα «σπάει» την ειδυλλιακή ατμόσφαιρα: το παιδί της διπλανής παρέας κλαίει γοερά. Η εν λόγω, σχεδόν στερεοτυπική, σκηνή καλοκαιρινών διακοπών μπορεί να κάνει πολλούς να υπομειδιούν, κάποιους άλλους, ωστόσο, τους ωθεί σε μια αμετάκλητη απόφαση: θέλουν στο εξής διακοπές χωρίς παιδιά στον περίγυρο.
Παρασυρμένοι ενδεχομένως από την ονομασία πολλοί ενδιαφερόμενοι τηλεφωνούν στο Evia Silence με την απορία: «Επιτρέπονται τα παιδιά;». Την τρίτη φορά που άκουσε την παραπάνω ερώτηση ο ιδιοκτήτης Χάρης Τζωρτζάκης αποφάσισε να σχολιάσει μια τοποθέτηση στο Facebook, που προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων και δίχασε τους διαδικτυακούς του φίλους – και όχι μόνο. «Οι κατεξοχήν πελάτες μας είναι ταξιδιώτες που συνδυάζουν διακοπές με γιόγκα, συνεπώς είμαστε οι πρώτοι που χρειαζόμαστε ησυχία», διευκρινίζει ο ίδιος στην «Κ». «Δεν τίθεται, όμως, υπό συζήτηση ο αποκλεισμός οποιασδήποτε πληθυσμιακής ομάδας από το ξενοδοχείο μας», προσθέτει ο ίδιος, «κάθε αποκλεισμός δημιουργεί δεδομένα που εν συνεχεία εξελίσσονται σε κοινωνικό ρατσισμό». Αν μερικοί παραθεριστές θέλουν να αποφύγουν τα παιδιά, κάποιοι άλλοι θα απαιτήσουν τον αποκλεισμό των ηλικιωμένων ή των μεταναστών, «αλλά ας αναλογιστούν όσοι έχουν τέτοιες απαιτήσεις ότι κάποιοι βαθύπλουτοι έχουν την ευχέρεια να τους αποκλείσουν από ολόκληρες παραλίες ή βραχονησίδες, όποτε γίνονται και οι ίδιοι θύματα διάκρισης λόγω οικονομικής ανισότητας».
Στην πράξη, το κάθε περιβάλλον προδιαθέτει με το ύφος του. «Η επίπλωση, η μουσική και ο τρόπος συμπεριφοράς του προσωπικού μας δημιουργούν μια συγκεκριμένη ατμόσφαιρα, στην οποία μικροί και μεγάλοι προσαρμόζονται». Και τις λίγες φορές που αυτό δεν συμβαίνει αυτόματα, μπορεί εύκολα να αλλάξει με την κατάλληλη προσέγγιση του παιδιού. «Σε ένα παιδί που μιλάει φωναχτά πλάι σε όσους κάνουν γιόγκα και δεν συμμορφώνεται στις συστάσεις των γονιών του, θα προτείνω μια βόλτα στη θάλασσα για να το απομακρύνω». Σε όσους οραματίζονται ρομαντικές διακοπές, απαντά ότι «η Ελλάδα έχει τεράστια ακτογραμμή, μπορείτε να βρείτε ερημικές ακρογιαλές». Για τον ίδιο η εξαίρεση οποιασδήποτε ομάδας, ακόμα και των κατοικίδιων ζώων, «δεν είναι ούτε νόμιμη ούτε ηθική».
Διαδεδομένη τάση
Δεκάδες ξενοδόχοι, ωστόσο, που έχουν ακολουθήσει τη διαδεδομένη στο εξωτερικό adults only τάση, έχουν διαφορετική άποψη. «Είναι σημαντικό να αποκτήσει κάθε περιοχή ένα target group, ο θεματικός τουρισμός είναι το μέλλον», ισχυρίζεται άνθρωπος του χώρου. Ετσι, «η Σκιάθος εξελίσσεται σε νησί για τη νεολαία, ενώ η γειτονική Σκόπελος σε προορισμό για οικογένειες». Η Σαντορίνη, ως κατεξοχήν πόλος έλξης ερωτευμένων, δεν ενδείκνυται για μικρά παιδιά. Ανέκαθεν, άλλωστε, κάθε ελληνικό νησί είχε ατύπως και το «κοινό» του. Τα σχόλια των εκ πεποιθήσεως εκδρομέων άνευ παιδιών, για τα ελληνικά ξενοδοχεία για ενήλικες, που βρίσκονται κυρίως σε Σαντορίνη, Ρόδο, Κέρκυρα και Κρήτη, είναι διθυραμβικά. «Το 2009 πήραμε το ρίσκο να κάνουμε μια νέα ξενοδοχειακή μονάδα adults only στηριζόμενοι στα σχόλια των επισκεπτών στο συμβατικό μας ξενοδοχείο», περιγράφει ο κ. Αλέξανδρος Μόρτζος, γεν. διευθυντής του Lindos Mare και Lindos Blu, που φαίνεται να «άνοιξε τον δρόμο» στη Ρόδο. «Υποδεχόμαστε ζευγάρια ενηλίκων, ακόμα δηλαδή και μια μητέρα με τη 18χρονη κόρη της, αλλά κυρίως ανδρόγυνα», εξηγεί, «τους εξασφαλίζουμε υπηρεσίες χαλάρωσης και στιγμές ιδιωτικότητας μέσω της αρχιτεκτονικής του κτιρίου και της χωροταξίας». Οταν στη ρεσεψιόν φτάνει μια οικογένεια, της συστήνουν το συμβατικό τους ξενοδοχείο. «Η Ρόδος είναι ούτως ή άλλως ένα μεγάλο νησί, έχει χώρο για όλους», διαβεβαιώνει ο ίδιος. «Οι πελάτες μας είναι κατά 95% ξένοι και δεν είναι απαραίτητα άτεκνοι, πολλοί απλώς αφήνουν κάπου το παιδί τους για να ξεκουραστούν λίγες μέρες», καταλήγει
Καθημερινή
