Δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο να εκδηλωθεί σεισμός στα Δωδεκάνησα, σύμφωνα με τον Δρ Ευθύμιο Λέκκα, καθηγητή Δυναμικής Τεκτονικής Εφαρμοσμένης Γεωλογίας και Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών και πρόεδρο του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού & Προστασίας (ΟΑΣΠ).
«Τα Δωδεκάνησα κατέχουν πρωτεύουσα θέση στη σεισμικότητα σε όλη την Ελλάδα. Υπό το πρίσμα αυτό, το ενδεχόμενο ενός σεισμού είναι πάντα ανοιχτό. Αυτό δεν είναι νέο, το γνωρίζουμε από παλιά. Αλλώστε και στο παρελθόν σημειώθηκαν πολλοί και μεγάλοι σεισμοί. Όπως όμως έχω τονίσει στο παρελθόν, η απαράμιλλη αυτή ομορφιά των Δωδεκανήσων οφείλεται στους σεισμούς και εν μέρει στα ηφαίστεια. Δεν θα ήμασταν τίποτε εάν δεν είχαμε τους σεισμούς και τα ηφαίστεια. Είμαστε συνεπώς αναγκασμένοι να ζούμε με τους σεισμούς, να προφυλασσόμαστε μέσα από διαδικασίες που θα μειώνουν τον κίνδυνο και για τους ανθρώπους της Δωδεκανήσου αλλά και για τις υποδομές. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να είμαστε συντεταγμένοι και να έχουμε τη δυνατότητα να θωρακίσουμε τα Δωδεκάνησα όχι μόνο απέναντι στους σεισμούς αλλά και απέναντι σε άλλα φαινόμενα, όπως οι πλημμύρες», ανέφερε ο κ. Λέκκας.
Μεγάλη είναι η ανάγκη για την αναδιοργάνωση του τομέα πολιτικής προστασίας στην Ελλάδα, που θα πρέπει σύμφωνα με τον Δρ Ε. Λέκκα να στηρίζεται σε τρεις πυλώνες: «Έπειτα από τα γεγονότα στο Μάτι και στη Μάνδρα, είχαμε θέσει το τεράστιο πρόβλημα της πολιτικής προστασίας στην Ελλάδα και πώς θα οργανωθούμε έτσι ώστε να αντιμετωπίζουμε αποτελεσματικά το κάθε συμβάν, μικρό ή μεγάλο. Αυτό που τόνισα, είναι ότι θα πρέπει να αλλάξει στη χώρα η φιλοσοφία της πολιτικής προστασίας που θα πρέπει να στηρίζεται σε τρεις πυλώνες.
Ο πρώτος πυλώνας είναι η επιστημονική κοινότητα που παράγει γνώση, επιστήμη και τεχνικά μέσα η οποία μας βοηθά να αντιμετωπίσουμε τα γεγονότα. Ο δεύτερος πυλώνας είναι οι επιχειρησιακοί φορείς, τα αρμόδια Υπουργεία, η Πυροσβεστική, η Αστυνομία, το Λιμενικό Σώμα κλπ. Αυτοί οι επιχειρησιακοί φορείς πρέπει να είναι σε σύμπλευση με τον επιστημονικό χώρο. Τέλος ο τρίτος πυλώνας είναι η ίδια η κοινωνία, είναι οι πολίτες, οι Δήμοι και οι Περιφέρειες».
Και ο κ. Λέκκας συνέχισε: «Θα πρέπει να υπάρχει έρευνα, οριοθέτηση, ανάλυση των κινδύνων. Μέσα από την ανάλυση αυτή θα προκύψουν τα επιχειρησιακά σχέδια. Η συνεργασία των τριών πυλώνων πρέπει να προβλέπεται από το νέο θεσμικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία της πολιτικής προστασίας.
Πρέπει να υπάρχει ένας ελεγκτικός μηχανισμός της πολιτικής προστασίας όπως υπάρχει σε όλες τις άλλες υπηρεσίες του δημοσίου τομέα που να ελέγχει εάν έχουν υλοποιηθεί όλες οι απαραίτητες ενέργειες έτσι ώστε να μην αφήνουμε στην τύχη του το όποιο φαινόμενο.
Είναι πολύ σημαντική η έγκαιρη ειδοποίηση των πολιτών με πιστοποιημένα μηνύματα, κάτι που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και δεκαετίες. Επιπλέον η πολιτική προστασία χρειάζεται πόρους και μηχανήματα και δεν πρόκειται για πολυτέλεια, αφού με κάθε ευρώ που επενδύουμε γλιτώνουμε επτά ευρώ σε περίπτωση καταστροφής».
Τα τελευταία χρόνια, έχουν εμφανιστεί κίνδυνοι πρωτοφανείς που θα πρέπει να λαμβάνονται πλέον υπόψη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το τσουνάμι στην Ινδονησία που σημειώθηκε χωρίς να έχει προηγηθεί σεισμός, ενώ μέχρι τώρα πίστευε κανείς ότι προκαλούνται από υποθαλάσσιους σεισμούς. «Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι η ευημερία, η ανάπτυξη της χώρας, η ασφάλεια των κατοίκων είναι το κυρίαρχο. Πρέπει να δώσουμε πρωτεύουσα σημασία έτσι ώστε τα θέματα προστασίας να είναι τα κυρίαρχα και μετά να βλέπουμε όλα τα άλλα. Οι κίνδυνοι αποκτούν ολοένα μεγαλύτερη συνθετότητα. Εμφανίζονται νέοι κίνδυνοι που δεν ξέραμε στο παρελθόν. Μέχρι τώρα ξέραμε ότι το τσουνάμι συνδέεται με το σεισμό. Αλλάξαμε όμως τελείως άποψη μετά το τσουνάμι στην Ινδονησία όπου έγινε χωρίς να έχει προηγηθεί σεισμός», τόνισε ο κ. Λέκκας. Τέλος αναφέρθηκε στην εγκατάσταση ενός πειραματικού συστήματος στην Κω (εντάσσεται σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα) που στοχεύει στην έγκαιρη προειδοποίηση συμβάντων.
