Ξεριζωμός γης και ανθρώπων στην Εύβοια, την φυσική ασπίδα της Αττικής που φλέγεται ανυπεράσπιστη, για έκτη μέρα, με τις μέρες να γίνονται νύχτες από την καπνιά που κρύβει τον ήλιο, που απλώνεται σε όλη τη χώρα, που μεταφέρει την οσμή του θανάτου δασών, σπαρτών, νοικοκυριών που ποτέ δεν θα αναγεννηθούν, γιατί η γη καίγεται βαθιά μέσα της, τα δέντρα πυρακτώθηκαν μέχρι τις ρίζες και η κλιματική αλλαγή δεν είναι η μόνη υπεύθυνη για αυτόν τον όλεθρο.
Η κόλαση προσγειώθηκε στην Γη και από την πρώτη στιγμή φάνηκε ότι αυτό που άρχισε να συμβαίνει στην Εύβοια, δεν θα τελείωνε γρήγορα.
Τη δεύτερη μέρα που τα μέτωπα φούντωναν και στον ουρανό αντί για πυροσβεστικά αεροπλάνα και ελικόπτερα, πέταγαν φλεγόμενα πουλιά που χτυπούσαν στα δέντρα μεταφέροντας τη φωτιά όλο και πιο βαθιά στο δάσος όλο και πιο κοντά στα σπίτια, οι κάτοικοι της βόρειας Εύβοιας κατάλαβαν ότι θα μείνουν αβοήθητοι.
Σε πείσμα του σχεδιασμού για εκκένωση σπιτιών εκείνοι, στην πλειοψηφία τους, έμειναν μέχρι να αντικρίσουν τις φλόγες – βουνά και με λάστιχα να καταβρέξουν τα πάντα, με πριόνια να ανοίξουν αντιπυρικές ζώνες, να φωνάξουν για βοήθεια σε όποια κάμερα έβλεπαν μπροστά τους, στον κόκκινο ουρανό, στο μαύρο μέλλον τους.
Πρωτόγνωρες εικόνες, πρωτοφανής καταστροφή
Η καταστροφή στην Εύβοια είναι πρωτοφανής, πρωτόγνωρες οι εικόνες ξεριζωμού των ανθρώπων από τα σπίτια τους. Η γη δύσκολα θα ανακάμψει γιατί είναι αδύνατο να αφεθεί η φύση να ασκήσει την επουλωτική της δράση.
Αλλά σήμερα η πυρκαγιά ξεσπά την καταστροφική της μανία πάνω στο παρθένο, αρχέγονο δάσος, φέγγει από άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα αυτή η φωτιά, υψώνεται ο καπνός μέχρι τον ουρανό, ο καπνός που πνίγει τα πνευμόνια ανθρώπων, που από χωριό σε χωριό φωνάζουν «καιγόμαστε», φωνάζουν «βοήθεια» όμως η κόκκινη σειρήνα του πυροσβεστικού δεν ηχεί ούτε φαίνεται, και όλοι με κλαδιά να σβήσουν τα δέντρα που λαμπαδιάζουν, με μάνικες που πότε έχουν πότε δεν έχουν νερό.
H φωτιά μπαίνει στους δρόμους, τους άδειους από αυτοκίνητα και ανθρώπους, καταστρέφει, κατοικίες, μαγαζιά, παιδικές χαρές, τα δέντρα, υποδομές, τους στύλους ηλεκτροδότησης, καθρεφτίζονται οι φλόγες στα μάτια εκείνων που μαζεύονται ξανά στους δρόμους και επιτίθενται στη φωτιά με ότι μέσο πυρόσβεσης έχουν.
Είναι πρωτόγνωρες οι εικόνες στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας ο ουρανός να έχει γίνει κόκκινος, η θάλασσα να καθρεφτίζει το χρώμα της φωτιάς, το λυκόφως και το λυκαυγές να συναντιούνται σαν ο χρόνος να κινείται σε ακατανόητη διάσταση και οι άνθρωποι να τρέχουν στα φεριμπότ να αφήνουν μανάδες, γιαγιάδες παιδιά, να περάσουν απέναντι και εκείνοι να γυρίζουν πίσω για τα σπίτια τους που έμεινε σε αυτούς να τα σώσουν, αν μπορέσουν, και όλη η Εύβοια, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι να πνίγονται στην απόγνωση.
Εκτιμούν ότι η φωτιά στην Εύβοια θα κάψει 600.000 στρέμματα δάσους, κάηκαν λένε 70.000 στρέμματα νωρίτερα στην Αττική, κάηκαν 110.000 στρέμματα στην Ηλεία και τη Μεσσηνία, έγιναν στάχτη μέχρι τώρα 1,2 εκατομμύρια στρέμματα στη χώρα που μπορεί να φτάσουν τα 1,5 εκατομμύρια και πλέον τι έχει μείνει στη θέση του σε αυτή τη χώρα.
Δεν φαίνεται η στεριά από τη μπουκαπόρτα των πλοίων όταν οπισθοχωρεί για να φύγει από τη φλεγόμενη Εύβοια, όλα φλέγονται σαν την νεογέννητη Γη που βίαια προσπαθούσε να αποκτήσει το πρόσωπο της, τις φιλόξενες συνθήκες ζωής που επέτρεψαν στον κόσμο να υπάρξει.
Πλέον η κόλαση ήρθε για να μείνει. Η κλιματική αλλαγή συντελείται τις τελευταίες επτά μέρες. Βίαια και απότομα. Πάνω από 700.000 στρέμματα δάσους, φυτών, καλλιεργειών, ενός οικοσυστήματος από την Αττική στην Εύβοια που το χώριζε μόνο η θάλασσα, που ρύθμιζε τον αέρα, την βροχή, τον κύκλο του νερού, διύλιζε τον βοριά από τη Μαύρη Θάλασσα, έστελνε τη δροσιά στις ακτές της Αττικής και βαθιά πιο κάτω στο Αιγαίο.
Σε 10 μέρες πέθαναν εκατομμύρια δέντρα και η ελπίδα χιλιάδων ανθρώπων που οι ζωές τους καταστράφηκαν, οι δουλειές τους χάθηκαν, η κοινωνία τους διαταράχτηκε, η τοπική και υπερτοπική οικονομία κλονίστηκε, χιλιάδες άνθρωποι που κάθε νύχτα δεν έχουν πού να κοιμηθούν πρέπει να ξαναφτιάξουν τις ζωές τους σε μία γη που καπνίζει που δεν έχει τίποτα να προσφέρει.
Και μαζεύονται στα λιμάνια εκατοντάδες άνθρωποι, τα φώτα των αυτοκινήτων και των πλοίων φέγγουν τον τρόμο στα πρόσωπά τους, πυροσβέστες αποβιβάζονται, οχήματα πυρόσβεσης ανηφορίζουν στα μέτωπα. Ολεθρος.
Πηγή in.gr
Στέφανος Κρίκκης
