• Απίστευτη υπόθεση ιατρικής αμέλειας απασχόλησε το αστικό δικαστήριο
Με απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου επιδικάστηκε αποζημίωση σε μια κάτοικο της Ρόδου που κατά τη διάρκεια εγχείρησης αφαίρεσης ινομυώματος στη μήτρα της, αποσπάστηκε τμήμα ειδικού μεταλλικού εργαλείου που χρησιμοποίησε ιατρός και σφηνώθηκε στον ηπατικό λοβό της!
Πιο συγκεκριμένα, η κάτοικος της Ρόδου προσέφυγε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, δια του συνηγόρου της κ. Καζούλλη Καζουλλάκη, κατά ενός μαιευτήρα γυναικολόγου, μιας κλινικής και μιας ασφαλιστικής εταιρείας, που εκπροσωπήθηκαν από τους κ.κ. Γρηγόρη Μοράρη, Χριστόδουλο Μαλλιαράκη και Νικόλαο Σκορδίλη.
Η ενάγουσα υποστηρίζει ότι τον Σεπτέμβριο του 2012 σε γενόμενο επανέλεγχο στο ιδιωτικό ιατρείο του πρώτου εναγόμενου για παρακολούθηση ινομυώματος στη μήτρα της ο τελευταίος της συνέστησε στο πλαίσιο της ιατρικής του ιδιότητας την άμεση χειρουργική αφαίρεσή του με τη μέθοδο λαπαροσκοπίας, για τους κινδύνους της οποίας ουδέποτε την ενημέρωσε σχετικά, παρά της την παρουσίασε ως μία απλή χειρουργική επέμβαση ρουτίνας.
Οτι η επέμβαση διενεργήθηκε την 11η Νοεμβρίου 2012 και ολοκληρώθηκε με χρονική καθυστέρηση χωρίς να δοθεί εξήγηση από τον ίδιο και πως εξήλθε της κλινικής την επόμενη ημέρα δίχως την παραμικρή ενημέρωση για τυχόν επιπλοκή και ότι στις 22α Νοεμβρίου 2012 σε επόμενη επίσκεψή της την ενημέρωσε ότι κατά τη διάρκεια της επέμβασης είχε αποσπασθεί τμήμα του ειδικού μεταλλικού εργαλείου που χρησιμοποιούσε, το οποίο δεν κατάφερε να βρει και να αφαιρέσει, και το οποίο είχε σφηνωθεί στον ηπατικό λοβό, για την αφαίρεση του οποίου έχρηζε ειδικού χειρουργείου από εξειδικευμένο ιατρό.
Απότοκο αυτού ήταν αφενός η απαγόρευση διενέργειας στο σώμα της διαγνωστικής μεθόδου της μαγνητικής τομογραφίας, αφετέρου οι πόνοι και η δυσφορία που αισθάνεται στο σημείο εκείνο, καθώς και η ψυχολογική της επιβάρυνση εν γένει.
Τόνισε εξάλλου πως εξαιτίας της πλημμελούς ενημέρωσης του πρώτου εναγόμενου αναφορικά με τους κινδύνους της επιλεκτέας από αυτόν ιατρικής επεμβατικής μεθόδου, εξαιτίας της μη ορθής επιλογής της επεμβατικής μεθόδου, εξαιτίας της έλλειψης προσοχής κατά την άσκηση των ιατρικών του καθηκόντων προσέβαλε παράνομα την υγεία της και κατ’ επέκταση την προσωπικότητά της, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στο υπό κρίση δικόγραφο.
Από τη μελέτη βιντεοληπτικού υλικού που εξέτασε πραγματογνώμονας που εξέτασε το δικαστήριο καταλήγει ανενδοίαστα στο συμπέρασμα ότι το εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε για την επέμβαση, του οποίου η αγορά χρονολογείται από το 2008, είχε ορατές φθορές λόγω της μακρόχρονης χρήσης του, οι οποίες σε συνδυασμό με τις συνθήκες του χειρουργείου οδήγησε στην απόσπαση του μικρού μέρους του κατά την έξοδό του από την κοιλία.
Οι φθορές αυτές δεν έγιναν αντιληπτές ούτε από τη νοσηλεύτρια εργαλειοδοσίας ούτε και από τους ιατρούς έως και την αποκόλληση του μέρους που παρέμεινε στην ασθενή, παρά το γεγονός ότι ήταν πασιφανείς και πρόδηλες.
Περαιτέρω προέκυψε κατά την πραγματογνωμοσύνη, αλλά και από την κοινή πείρα ότι η τελική θέση που βρέθηκε το μέρος του, ήτοι πίσω από τον ηπατικό λοβό, οφείλεται σε παράσυρσή του κατά την προσπάθεια ανεύρεσης από τους ιατρούς του χειρουργείου.
Το δικαστήριο έκρινε ότι υπήρξε αμελής συμπεριφορά των δύο πρώτων εναγόμενων που συνίσταται στην έλλειψη συντήρησης από το προσωπικό της δεύτερης ενάγουσας στο εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε, καθώς και στην κατά τη διάρκεια του χειρουργείου ακόμα και επαρκούς οπτικού ελέγχου του πριν τη χρήση του στο χειρουργείο, από ιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, προστηθέντες της δεύτερης εναγόμενης, κάτι που απολύτως όφειλαν και δύναντο να πράξουν ενόψει των εμφανών φθορών του μεταλλικού στοιχείου εκ της χρόνιας χρήσης του, που αποτυπώνονται και στην πραγματογνωμοσύνη.
Η παράλειψη δε αυτή οδήγησε τελικά αιτιωδώς στο επελθόν αποτέλεσμα της αποκόλλησής του κατά τη διάρκεια της επέμβασης εντός της κοιλιακής χώρας της ενάγουσας, στην παράλειψη ενδεδειγμένης ενέργειας από το γιατρό ήτοι στην άμεση κατά τη διάρκεια του χειρουργείου, και με παράταση της διάρκειας αυτού, με τη χρήση κατάλληλων μέσων αφαίρεση του από τον οργανισμό της, καθώς και στην παντελή έλλειψη ενημέρωσης προς αυτή παρά μόνο δώδεκα ημέρες μετά το χειρουργείο.
Το δικαστήριο με την απόφαση του έκανε δεκτή εν μέρει την αγωγή και υποχρέωσε τους δύο πρώτους εναγόμενους να καταβάλουν στην ενάγουσα το ποσό των 35.832,69 ευρώ ευθυνόμενοι αλληλεγγύως και εις ολόκληρον, με το νόμιμο τόκο επιδικίας από την επομένη της επίδοσης της αγωγής.
Κηρύσσει την απόφαση ως προς την ανωτέρω διάταξη προσωρινά εκτελεστή για το ποσό των 15.000 ευρώ.
