Η κριτική για μια γυναίκα, είτε είναι εργαζόμενη, είτε πολιτικός, πρέπει να γίνεται ΜΟΝΟΝ για το αποτέλεσμα της δουλειά της..Ετσι ακριβώς όπως γίνεται με τους άντρες κι όχι σε συνάρτηση με το εάν είναι όμορφοι και με κοιλιακούς ή άσχημοι. Και όχι ΔΕΝ είμαι φεμινίστρια. Μακριά από μένα η ιδιότητα αυτή.. Αλλά έλεος με τα στερεότυπα και με την αρρωστημένη άποψη πως η ταυτότητά της γυναίκας θα στοιχειοθετείται σε εξάρτηση από την αντρική. Κι επειδή τα πιο ηλίθια σχόλια που γράφονται τις τελευταίες ημέρες είναι από γυναίκες να τους θυμίσω ότι δεν είναι όλες οι γυναίκες ίδιες. και δεν συναρτούν όλες την δουλειά τους ακόμη και τις κοινωνικές τους σχέσεις με την κρεβατοκάμαρα ενός άνδρα! Που σημαίνει ότι οι κριτικές για την καινούργια υπουργό Εργασίας που αφορούν την ηλικία, την απειρία ή το φύλο της είναι αλλού νυχτωμένη. Η Έφη Αχτσιόγλου δεν κρίνεται για το αν είναι νέα, όμορφη ή με ωραία σκουλαρίκια (τ’ ακούσαμε κι αυτό). Για όλους αυτούς τους λόγους δε μπορεί να κρίνεται αρνητικά. Ούτε όμως και να αθωώνεται για τους ίδιους λόγους. Η Έφη Αχτσιόγλου δεν μπήκε τώρα στην κυβέρνηση, ούτε ξεκίνησε τώρα τη θητεία της στο Υπουργείο Εργασίας. Ήταν μέλος της Επιτροπής διαπραγμάτευσης με τους δανειστές , άρα μεταξύ αυτών που συμφώνησαν το 3ο Μνημόνιο. Ήταν διευθύντρια του γραφείου του Κατρούγκαλου όταν καταρτίστηκε και ψηφίστηκε το νέο ασφαλιστικό. Έχει ήδη λοιπόν έργο από το οποίο μπορούμε να την κρίνουμε. Τα παραπάνω είναι αρκετά για να την κρίνει κανείς και έπεται και συνέχεια.
Ελεος κάπου!
