«Δεν πιστεύω στη φιλανθρωπία, πιστεύω στην αλληλεγγύη. Η φιλανθρωπία είναι κατακόρυφη, άρα είναι ντροπιαστική. Πηγαίνει από πάνω προς τα κάτω. Η αλληλεγγύη είναι οριζόντια. Σέβεται τον άλλο και μαθαίνεις από αυτόν. Έχω πολλά να μάθω από άλλους ανθρώπους». (Εδουάρδο Γκαλεάνο).
Θα ξεκινήσουν, εν όψει των ημερών των Χριστουγέννων, τα μπαζάρ, τα γκαλά, οι προσφορές για τους συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη. Ναι, συμβαίνει και στις «Ναυαρχίδες» πίσω από την βιτρίνα του τουρισμού να κυκλοφορεί η φτώχεια. Οι λίστες του Κοινωνικού Παντοπωλείου μακραίνουν, με οικογένειες που βρίσκονται σε ένδεια και γίνονται αδιάψευστος μάρτυρας. Και πόσες άραγε άλλες, προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στην αξιοπρέπεια και την φτώχεια και δεν θα φτάσουν μέχρι την πόρτα των κοινωνικών υπηρεσιών. Αλλά και πόσο απλή μπορεί να είναι η προσφορά, η βοήθεια, η συμπαράσταση και πόσο αθόρυβα και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας συμβαίνει από πολλούς … Γιατί συμβαίνει – ευτυχώς ακόμα- αλλιώς θα είχαμε πιάσει από μια γωνιά στο δρόμο όλοι μας, είναι δεδομένο. Όχι, δεν φωνάζουν αυτοί τους δημοσιογράφους για να τους απαθανατίσουν σ’ αυτές τις ιδιαίτερες και «λεπτές» στιγμές. Όσοι ακόμη έχουμε τη δυνατότητα, ας βοηθήσουμε, όσο πιο διακριτικά και σιωπηλά γίνεται.
Οχι , άλλοι «φιλάνθρωποι»! Όχι άλλες φωτογραφίες δίπλα σε σακούλες με τρόφιμα. Όχι, άλλοι «συγκινημένοι με το δράμα των πολιτών», όχι άλλοι «σταρ» της δημόσιας ζωής φωτογραφιζόμενοι απαστράπτοντες σε φιλανθρωπικά γκαλά. Μιλώ για «φιλανθρώπους», γιατί πιστεύω πως φιλανθρωπία και η αλληλεγγύη είναι δύο ριζικά αντίθετες και ασυμβίβαστες καταστάσεις. Φιλοσοφικά, ιδεολογικά, πολιτικά,πρακτικά.
