From oppression to vindication’,* η πρώτη, ομαδική διεθνής έκθεση του Ρόδιου εικαστικού Μιχάλη Παπακαλοδούκα, στη Νέα Υόρκη, στην AGORA ART GALLERY.
Με το ‘βλέμμα του Οδυσσέα’ να στρέφεται ξανά στη Δύση, ο Μιχάλης Παπακαλοδούκας μεταφέρει στις καλλιτεχνικές αποσκευές του τη δική του εκδοχή του σύγχρονου ελληνικού εξπρεσσιονισμού και εκθέτει, μαζί με άλλους ανερχόμενους καλλιτέχνες, στην AGORA ART GALLERY (530 West Street 25th Street, Νew York, NY). Τα επιλεγμένα έργα ενσαρκώνουν εικαστικά τον τίτλο (μτφ. ‘Από την καταπίεση στη δικαίωση’) και εμφορούνται από το δυναμικό αλληγορικό πνεύμα που διατρέχει το έργο του Παπακαλοδούκα, ένα πνεύμα καταγγελτικό της ανελευθερίας που συνθλίβει την αγωνιστική συνείδηση ατόμου και συνόλου. Με την έντονα χειρονομιακή πινελιά του και την οξύτητα του μορφικού του λεξιλογίου, ο καλλιτέχνης δεν αρκείται στην αποτύπωση της καταπίεσης, αλλά προχωρά στην οπτικοποίηση της απογύμνωσή της, φωτίζοντας την απόγνωση και τη βία που αυτή γενεσιουργεί. Ο θεατής, με τις αισθήσεις αφυπνισμένες από τις έντονες χρωματικές αντιθέσεις, τα σκοτεινά μοτίβα και τη διάχυτη δραματικότητα, μετέχει ενεργά, ψυχοσυναισθηματικά και νοητικά, στα σημαινόμενα.
Η έκθεση ‘Sensorial Perspectives’ θα διαρκέσει από τις 3 έως τις 23 Δεκεμβρίου 2016.
Για περισσότερες πληροφορίες>
http://www.agora-gallery.com/exhibitions/current.aspx
http://www.agora-gallery.com/artistpage/Mihalis_Papakalodoukas.aspx
Η συνεπιμέλεια της έκθεσης είναι της Καλλιόπης Κουντούρη, Δρ. Ιστορίας της Τέχνης.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΠΑΚΑΛΟΔΟΥΚΑ
Ο αυτοδίδακτος εικαστικός καλλιτέχνης Μιχάλης Παπακαλοδούκας γεννήθηκε στη Ρόδο το 1963, όπου εξακολουθεί να εμπνέεται, να ζει, να δημιουργεί. Αυτοπροσδιορίζεται ως ‘ταπεινός εργάτης της τέχνης’, με αφετηρίες τη φύση, τον άνθρωπο, τη φαντασία και τα βιβλία τέχνης που απορροφά, θητεύοντας έτσι, με τον τρόπο του, σε μεγάλους δασκάλους. Ασκώντας πληθώρα επαγγελμάτων, ζωγράφιζε μόνο όταν έπρεπε να υπακούσει σε αδήριτη εσωτερική επιταγή, αρχικά με ραπιδογράφο, στη συνέχεια παλεύοντας με λάδια, με μεικτά υλικά, ενώ σήμερα εργάζεται αποκλειστικά με ακρυλικά. Ο Παπακαλοδούκας δεν αγαπά τον καμβά και το καβαλέτο αλλά το χαρτόνι και το ελεύθερο άπλωμα της ζωγραφικής επιφάνειας σε αντισυμβατικούς χώρους, ώστε να εκδιπλωθεί, όπως εκείνος οραματίζεται, η σύνθεση. Η καλλιτεχνική διαδικασία ομοιάζει με τοκετό, περικλείει βάσανο, αμφιβολία, λύτρωση. Στην ακάματή του περιήγηση σε έργα διακεκριμένων καλλιτεχνών ονοματίζει ως ορόσημο τον Μπουζιάνη και παθιάζεται με τους Μatisse, Picasso, Μondigliani, Dubuffet, Appel, De Kooning, Guston, Baselitz, Basquiat, δηλαδή με Κολορίστες, ευρωπαίους Εξπρεσσιονιστές και Αφηρημένους Εξπρεσσιονιστές. Θεματικά, οι αφετηρίες του ήταν ροδιακά τοπία και πορτραίτα οικείων και αγνώστων. Το ανθρώπινο σώμα τον σαγηνεύει θεματικά και διαχρονικά, ενώ ο κριτικός στοχασμός του σε κοινωνικά θέματα αποτυπώνεται σε παραστάσεις καταγγελίας της βίας των ισχυρών προς τους αδύνατους. Η πινελιά του είναι βίαιη, ειλικρινής, εξπρεσσιονιστική, η ματιά του διεισδυτική και ψυχογραφική. Ο καλλιτέχνης έχει συμμετάσχει σε αρκετές εκθέσεις, ατομικές και ομαδικές, ενώ έργα του βρίσκονται στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης του Δήμου Ροδίων, στο Προεδρικό Μέγαρο, τη Βουλή των Ελλήνων και σε ιδιωτικές συλλογές σε Ελλάδα και εξωτερικό.
*O τίτλος αυτός ανήκει στην ενότητα που καλύπτουν τα έργα του Μ.Π.
