Ετσι θα μάθουν

Αρχισαν πάλι να σφυρίζουν τα εκατομμύρια δεξιά αριστερά των «πόθεν έσχες» των πολιτικών. Το γνωστό σόου κάθε χρόνο. Τα «πόθεν έσχες», ανθολόγιο της υποκρισίας αυτή η ευτελισμένη διαδικασία των «κατά δήλωση» πόθεν έσχες που δυναστεύει τον δημόσιο βίο μας, αποτελούν είδηση, αντικείμενο σχολιασμού. Τι νόημα έχει, πέραν μιας επικοινωνιακής καταιγίδας σε sites, τηλεοράσεις και εφημερίδες, για τους πολίτες να βλέπουν το έσχες αλλά ποτέ να μη μαθαίνουν για το πόθεν.  Είναι δεδομένο ότι οι Έλληνες πολιτικοί, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, είναι πλούσιοι. Δεν είναι στην χειρότερη περίπτωση πένητες και δεν έχουν καμιά σχέση με τον συνταξιούχο των 300 ευρώ, ή το 1,5 εκατ. των ανέργων που δεν θα φέρουν ούτε μελομακάρονο στο σπίτι. Δεν είναι… Πλαστήρες για τους οποίους θα γίνει έρανος για να ταφούν όταν έρθει η ώρα. Πάντα διαβάζοντας αυτά τα εκατομμύρια, σκέπτομαι πως είναι δυνατόν οι κατέχοντες, να καταλάβουν αυτή την λαίλαπα της φτώχειας.  Και λαϊκίζοντας –όπως ίσως θα πουν κάποιοι- να το κλείσω εδώ αυτό το σόου κάθε χρόνο με Ερνεστ Χεμινγουέι « Θα έπρεπε να κοιμούνται εκεί που κοιμόμαστε εμείς. Να τρώνε όπως τρώμε εμείς. Πρώτα απ’ όλα όμως να δουλεύουν. Έτσι θα μάθουν»
( «Για ποιον χτυπά η καμπάνα»)