Γράφει ο Νεκτάριος Καλογήρου
«Σφάζονται» οι ξενοδόχοι στα πόδια εκείνων που έχουν την κατάρτιση και την εμπειρία για να καλύψουν τις κενές θέσεις στις μονάδες τους. Αγωνιούν οι διευθυντές των ξενοδοχείων για να βρουν το κατάλληλο προσωπικό ώστε οι επιχειρήσεις να λειτουργήσουν αψεγάδιαστα. Στη Ρόδο του Σήμερα, αλλά και γενικότερα σε ολόκληρη την Ελλάδα υπάρχει σοβαρή έλλειψη στελεχών για την υποστήριξη του κλάδου της φιλοξενίας.
Κατά την τρέχουσα περίοδο, περισσότερο από κάθε άλλη προηγούμενη χρονιά, είναι αισθητή η μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλουν οι ξενοδόχοι για να βρουν προσωπικό εν όψει της σεζόν 2019. Ζητούνται πρόσωπα για όλες τις ειδικότητες: Καμαριέρες, κηπουροί, βοηθοί κουζίνας, μάγειροι, σερβιτόροι, ρεσεψιονίστ, μαιτρ. Γενικά ζητούνται πρόσωπα που θα υποστηρίξουν τη λειτουργία και το σέρβις των μονάδων.
Η κάλυψη αυτών των θέσεων έγινε ξαφνικά δύσκολη. Οι ξενοδόχοι στο νησί ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα κερδίσει τους πιο διαβασμένους, τους πολύγλωσσους, τους ευγενικούς, τους χαμογελαστούς και γενικά εκείνους που είτε έχουν την κατάρτιση, είτε είναι προικισμένοι με το αίμα της φιλοξενίας. Στον ανταγωνισμό έχουν εισέλθει και οι ξενοδόχοι της Αθήνας, που πέραν των οικονομικών αποδοχών, υπόσχονται 12μηνη απασχόληση, έναντι της 7μηνης της Ρόδου. Εκεί, οι Αθηναίοι κερδίζουν.
Η αγωνία των επιχειρηματιών του τουρισμού είναι έκδηλη, διότι οι μονάδες των πέντε αστέρων απαιτούν και ανάλογο σέρβις προς τους τουρίστες. Είναι εύκολο να καταρρεύσει η εικόνα της πολυτέλειας αρκεί ένας σερβιτόρος να μη γνωρίζει το πώς να παρουσιάσει το μενού του εστιατορίου, ή απλώς ένας κακότροπος βραδινός ρεσεψιονίστ να πρέπει να εξυπηρετήσει έναν ιδιότροπο τουρίστα. Στον κήπο της τουριστικής βιομηχανίας ανθούν όλα τα λουλούδια.
Λείπουν οι σχολές κατάρτισης
«Η χώρα μας σήμερα χρειάζεται πολλές και καλές σχολές Τουρισμού» υποστήριξε προς τη «δημοκρατική» ο ξενοδόχος Μιχάλης Μελένος, που λειτουργεί ένα από τα πιο φημισμένα καταλύματα της Ευρώπης. «Είναι πράγματι κρίσιμο να βρούμε το κατάλληλο προσωπικό και χρόνο με το χρόνο αυτό γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Βλέπετε, τα πρόσωπα που έχουν κατάρτιση θα επιλέξουν για εργασία τα καταλύματα της Αθήνας που προσφέρουν δουλειά όλο το χρόνο».
Ο γνωστός ξενοδόχος της Λίνδου τόνισε ότι «δεν θέλω να κάνω συγκρίσεις, όμως οφείλουμε να δούμε το παράδειγμα της Τουρκίας, όπου τα τελευταία 25 χρόνια ιδρύει διαρκώς καινούριες σχολές τουρισμού. Ετσι, η γειτονική μας χώρα στηρίζει μεγάλο βάρος του τουριστικού της προϊόντος στο σέρβις, προσφέροντας για παράδειγμα μπάτλερ έξω από κάθε δωμάτιο πολυτελείας. Είναι πια καιρός και η δική μας χώρα να αντιληφθεί το μέγεθος της τουριστικής βιομηχανίας και να ακολουθήσει μια ανάλογη οδό».
Σήμερα στην Ελλάδα λειτουργούν μόλις οκτώ δημόσια ΙΕΚ Τουρισμού (πρώην ΤΕΣΤΕ). Σε αυτά οι σπουδαστές διδάσκονται για να γίνουν μάγειρες, ζαχαροπλάστες, μαιτρ, σερβιτόροι, ρεσεψιονίστ και γενικά όλα τα επαγγέλματα που υπάρχουν μέσα σε μια ξενοδοχειακή μονάδα. Από το δημόσιο ΙΕΚ Ρόδου αποφοιτούν κάθε χρόνο 170 στελέχη έτοιμα για απασχόληση και συνήθως αυτά απορροφούνται αμέσως από την αγορά εργασίας.
Ξεχωριστή θέση στον κλάδο της κατάρτισης ξενοδοχειακών επαγγελμάτων έχουν οι δυο Ανώτερες Σχολές Τουριστικών Επαγγελμάτων Ρόδου (ΑΣΤΕΡ) και Κρήτης (ΑΣΤΕΚ). Από αυτές αποφοιτούν στελέχη που προορίζονται για τις θέσεις management.
«Στην ΑΣΤΕΡ φοιτούν σήμερα 300 σπουδαστές, από τους οποίους οι 90 είναι νεοεισερχόμενοι» περιέγραψε ο κ. Κυριάκος Πετάκος, διευθυντής της Ανωτέρας Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων Ρόδου. Η εκπαίδευση των σπουδαστών περιλαμβάνει ένα ευρύ πλαίσιο που αφορά στον τρόπο λειτουργίας των ξενοδοχειακών τμημάτων, στη διεύθυνσή τους και στις δημόσιες σχέσεις.
«Το μόνο ζήτημα που παραμένει χωρίς ρύθμιση είναι το θεσμικό πλαίσιο, έτσι ώστε ο τίτλος σπουδών των ΑΣΤΕ να αναγνωριστεί ως ισότιμος πανεπιστημιακός τίτλος» τόνισε προς τη «δημοκρατική» ο κ. Πετάκος. Πρέπει να σημειωθεί ότι το αίτημα αυτό επαναλαμβάνεται διαρκώς και επί δεκαετίες. Παρά τις σχετικές υποσχέσεις, δεν υπήρξε μέχρι σήμερα Κυβέρνηση που να το ικανοποιήσει. Την ίδια στιγμή, παιδιά οικογενειών από όλη την Ελλάδα αναχωρούν για το εξωτερικό, κυρίως για Αγγλία (Ουαλία), Ελβετία, Γερμανία και Αμερική προκειμένου να πληρώσουν αδρά και να κατακτήσουν ένα βαρύτιμο τίτλο σπουδών. Το φαινόμενο αυτό είναι ασύνδετο με το γεγονός ότι η Ελλάδα διαθέτει σήμερα πλήθος ξενοδοχειακών μονάδων που συμπεριλαμβάνονται στις καλύτερες του κόσμου.
Την εικόνα της τουριστικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα συμπληρώνουν τα ΤΕΙ με κατεύθυνση τα τουριστικά επαγγέλματα, όμως ο τίτλος σπουδών τους απέχει σημαντικά από τις ανάγκες των ξενοδοχειακών καταλυμάτων.
Τα ξενοδοχειακά στελέχη
καλοπληρώνονται
«Χρειαζόμαστε στελέχη» είπε χωρίς περιστροφές προς τη «δημοκρατική» ο πρόεδρος του Συλλόγου Διευθυντών Ξενοδοχείων Ρόδου Γιώργος Ματσίγκος. «Για να καλύψουμε τις ανάγκες των τμημάτων μας πρέπει να αναζητήσουμε προσωπικό σε όλη την Ελλάδα. Για παράδειγμα είναι σύνηθες οι Σεφ να μας έρχονται από την ηπειρωτική χώρα, ενώ πολλές φορές οι συνάδελφοι είναι αναγκασμένοι να προσλαμβάνουν αλλοδαπές και αλλοδαπούς για καμαριέρες και βοηθούς κουζίνας, καθώς οι Ελληνίδες και οι Έλληνες έχουν γυρίσει την πλάτη σε αυτά τα επαγγέλματα. Τα τελευταία χρόνια δυσκολευόμαστε να καλύψουμε ακόμα και τις θέσεις των σερβιτόρων και κηπουρών με πρόσωπα ελληνικής καταγωγής».
Ολες οι θέσεις απασχόλησης στα ξενοδοχεία απαιτούν αφοσίωση, κυρίως την περίοδο της υψηλής τουριστικής κίνησης όπου επικρατούν πιεστικές συνθήκες εργασίας. Ωστόσο, από την άλλη, οι ξενοδόχοι έχουν αρχίσει να επενδύουν στα πρόσωπα. Εάν διαπιστώσουν ότι ένας εργαζόμενος αγόγγυστα φέρνει σε πέρας το έργο που του αναλογεί, τότε αυτόν τον ξεχωρίζουν, τον ανταμείβουν και δημιουργούν τις συνθήκες ώστε να παραμείνει στη μονάδα. Η καλή αμοιβή είναι το πρώτο κίνητρο που του παρέχεται. Για τους φιλόδοξους εργαζόμενους προσφέρεται διαρκής κατάρτιση και δεν υπάρχει πιο μεγάλο «πανεπιστήμιο» από την ίδια την εργασία σε μια μεγάλη, ξενοδοχειακή μονάδα πέντε αστέρων.
Τα προσόντα που κάθε φορά ξεχωρίζουν είναι ο χαρακτήρας, η αίσθηση της φιλοξενίας, η ευγένεια, η όρεξη για δουλειά και οι ξένες γλώσσες.
«Δεν θεωρούμε τα αγγλικά ως ξένη γλώσσα, είναι αυτονόητο ότι κάποιος μπορεί να μιλάει ελληνικά και αγγλικά. Η δεύτερη ή η τρίτη ξένη γλώσσα είναι μεγάλα προσόντα για όποιο πρόσωπο θέλει να δουλέψει και να ανελιχθεί σε μια ξενοδοχειακή μονάδα. Το προσωπικό για εμάς είναι το ίδιο πολύτιμο όσο κι οι υποδομές μας».
Η τουριστική βιομηχανία βρίσκεται πια σε μια εντελώς καινούρια εποχή, με τις ξενοδοχειακές μονάδες να αποτελούν τα άλογα έλξης για ολόκληρη την εθνική οικονομία. Το μεγάλο ζητούμενο για τους ανθρώπους της βιομηχανίας αυτής είναι να υπάρξει στροφή της πολιτείας προς την υποστήριξη της κατάρτισης στελεχών και ταυτόχρονα να υ όλες εκείνες υιοθετήσει όλες εκείνες τις πολιτικές που θα οδηγήσουν την επτάμηνη εποχική απασχόληση των ξενοδοχοϋπαλλήλων σε τουλάχιστον εννιάμηνη. Η σεζόν των εννέα μηνών είναι ένας στόχος που είναι δυνατόν να επιτευχθεί.
Απλά γραφικό και πλήρως υποκριτικό δημοσίευμα…Νυχτερινοί φυλακές απαίδευτοι αντί ρεσεψιονίστ,επιβάρυνση αρμοδιοτήτων στο έπακρο για δήθεν οικονομία.. είναι ελάχιστα παραδείγματα.
1)Η ΑΣΤΕΡ εχει παψει να λειτουργει οπως καποτε. Ως εκ τουτου τα παιδια αποφοιτουν με μειδαμεινες γνωσεις ως προς το πρακτικο κομματι της δουλειας. Το ιδιο συμβαινει και με το δημοσιο ΙΕΚ και την ΣΤΕ.
2)Οι διαφορες ιδιωτικες σχολες που ξεπροβαλαν με τα χρονια φουσκωνουν τα μυαλα στα παιδια που βγαινουν στην αγορα εργασιας και νομιζουν πως θα βγουν στην αγορα εργασιας και θα γινουν μανατζερ με το καλημερα!! Χωρις να έχουν καποια ιδιαιτερη εξειδίκευση.
3)Πολλοι ξενοδόχοι που ψαχνουν προσωπικο ειτε ειναι κακοπληρωτες(ποσοτικα, χρονικα) ειτε εκμεταλλευονται το προσωπικο τους “για να βγει η δουλεια”. Τα ξενοδοχεια που εχουν καλες προδιαγραφες εργασιας εχουν καλυμμενο προσωπικο εδω και χρονια και δεν χρειαζεται να ψαχνουν καθε σεζόν.
4)Επισης, οι περισσοτεροι δουλευουν με μαθητες(μαγειρες, βοηθους σερβιτορους) ελληνες η ξένους, που τους προσλαμβανουν για 3-4 μηνες και τους ξεζουμιζουν κυριολεκτικα για “ψίχουλα”. Οπως και οι περισσοτεροι εργαζόμενοι κανουν την διπλασια, μπορει και τριπλασια, απο την δουλεια που τους αναλογεί χωρις να πληρωνονται ισαξια.
Για να μην πουμε για απληρωτες υπερωριες, για εκβιασμους απολυσεων οταν ζητας τα λεφτα σου, για απληρωτα δωρα, αδειες κτλ ή ακομα χειροτερα για οταν τα ζητάνε πισω απο τους εργαζομενους, για τραμπουκισμους οτι και καλα δουλευεις στα καλυτερα ξενοδοχεία του νησιου και θα πρεπει να κανεις τουμπεκι κτλ κτλ.
Ας σοβαρευτειτε λοιπον. Και να μην γραφεται ο,τι σαν καπνισει.
φυσικο ειναι να μην βρισκουν ,μια οι κακοπληρωτες μια οι μισθοι βουλγαριας ποιος ντοπιος θα παει να ασχολιθει με το επαγγελμα