Τα γιαουρτώματα, οι προπηλακισμοί σε καφέ και εστιατόρια εναντίον πολιτικών, η λεκτική αλλά και σωματική βία (βλέπε Χατζηδάκης), οι μολότοφ στα γραφεία τους, το «χτίσιμο» των γραφείων καθηγητών, οι κρεμάλες στο Σύνταγμα, οι καταλήψεις, η βία των ΜΑΤ σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, το ξύλο ακόμη και σε δημοσιογράφους (μέχρι που κάποιος έχασε την ακοή του), η Κερατέα, η πολιτική του ανορθολογισμού, οι αποδοκιμασίες και οι τραμπουκισμοί των τότε αντιπολιτευομένων, ήρθαν να συναντήσουν τις τελευταίες ημέρες, κοπριές σε γραφεία βουλευτών, τους προπηλακισμούς σε ανοιχτές συζητήσεις, καταλήψεις σε σχολεία, βιαιότητες, καμένα λάστιχα και γιουχαΐσματα και φυσικά την βία των ΜΑΤ ακόμη και σταθμευμένα αυτοκίνητα , την Κω (όπως Κερατέα).
Τα κόμματα, από τη μια, βγάζουν άνευρες ανακοινώσεις καταδίκης σε ακραίες περιπτώσεις, για να είναι πολιτικώς ορθοί και από την άλλη, ρίχνουν λάδι στη φωτιά χαϊδεύοντας αναλόγως τα αυτιά των ψηφοφόρων τους.
Κι όλοι μαζί, κοιτούν αδιάφορα, τα φίδια από το αυγό που έσπασε, να κάνουν βόλτες ανάμεσά μας και θα είναι πάλι πολύ αργά όταν θα πέσουν από τα σύννεφα.
Υ.Γ. Στη χώρα που κάποιοι κλείνουν τα σχολεία και βάζουν τα παιδιά να διαδηλώσουν με σύνθημα «έξω οι πρόσφυγες», δεν ανησυχώ αν έχει παρακάτω. Δεν έχει… Περιμένουμε ησύχως τα φίδια να μας πνίξουν.
Το τέρας που θρέφουν
