Μια εύγλωττη εικόνα για την παθογένεια των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων ειδικά δίνει η ετήσιας μελέτης του Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων με τίτλο: «Oι εξελίξεις στα βασικά μεγέθη της ελληνικής ξενοδοχίας». Εκεί καταγράφεται η εικόνα που καταγράφει ο κλάδος των 10.000 περίπου ξενοδοχείων της χώρας τα περισσότερα εκ των οποίων είναι ΜμΕ επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν το φάσμα της κινδύνους συρρίκνωσης λόγω των γενικότερων συνθηκών. Αξίζει να σημειωθεί ότι όπως καταγράφηκε στη μελέτη, το μέσο μέγεθος του ελληνικού ξενοδοχείου παραμένει για χρόνια σταθερό και κυμαίνεται γύρω στα 42 δωμάτια.
Το ισοζύγιο
Η έλλειψη δυνατότητας για αναβάθμιση υπηρεσιών φαίνεται ότι επηρεάζει καταλυτικά τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων. Σύμφωνα με τη μελέτη το 86% των μονάδων που άνοιξαν εντάχθηκαν στις 3 υψηλότερες κατηγορίες ξενοδοχείων (91% σε όρους δωματίων). Ενώ από τις μονάδες που διέκοψαν τη λειτουργία τους, το 70% περίπου προερχόταν από τις 2 χαμηλότερες κατηγορίες (54% σε όρους δωματίων).
Παράγοντες που οδηγούν στο κλείσιμο των ξενοδοχείων πρέπει να αναζητηθούν, σύμφωνα με το ΙΤΕΠ, όχι μόνο στην οικονομική κρίση, αλλά και στην υπέρμετρη φορολόγηση του τουριστικού κλάδου, την αλματώδη ανάπτυξη της παραξενοδοχίας και την αδυναμία πρόσβασης σε τραπεζική χρηματοδότηση.
Δύο ταχύτητες
Σύμφωνα, επίσης, με τη μελέτη του Ινστιτούτου, διαπιστώνεται ότι η εποχικότητα του ελληνικού τουρισμού εξακολουθεί να παραμένει υψηλή, καθώς στο 4μηνο Ιουνίου-Σεπτεμβρίου (και για το 2016 και για το 2017) καταγράφεται το 70% των αφίξεων και σχεδόν το 80% των διανυκτερεύσεων στα τουριστικά καταλύματα. Αυτό δεν επιτρέπει την ανάπτυξη επενδύσεων και τη βελτίωση των υπηρεσιών ενώ δημιουργεί «ταβάνι» στα έσοδα ειδικά στα καταλύματα που δεν προσφέρουν ακριβές υπηρεσίες.
Παράλληλα παρατηρείται έντονος δυισμός στον ελληνικό τουρισμό, ο οποίος απεικονίζεται σε όλες τις τουριστικές μεταβλητές, καθώς 5 περιφέρειες (Αττική, Κρήτη, Νότιο Αιγαίο, Κεντρική Μακεδονία, Ιόνια Νησιά) συγκεντρώνουν πάνω από το 85% των τουριστικών ροών στη χώρα. Όσον αφορά στο ξενοδοχειακό δυναμικό, στις πέντε αυτές περιφέρειες (Αττική, Κρήτη, Νότιο Αιγαίο, Κεντρική Μακεδονία, Ιόνια Νησιά) συγκεντρώνεται το 78% του ξενοδοχειακού δυναμικού σε όρους δωματίων.
Καθώς μάλιστα το 85% των διανυκτερεύσεων στα ξενοδοχεία αφορά στους αλλοδαπούς επισκέπτες, δημιουργείται μέγγενη στα ξενοδοχεία και τους προορισμούς που βασίζονται στον εσωτερικό τουρισμό και συνήθως δεν είναι στην πρώτη ταχύτητα ανάπτυξης.
Σύμφωνα με τη μελέτη αναδεικνύεται συνεπώς ένα σημαντικό πρόβλημα για τη βιωσιμότητα και το μέλλον του ελληνικού τουρισμού: Είναι άμεση προτεραιότητα η αναβάθμιση και προώθηση των περιοχών που υστερούν τουριστικά, ώστε να αμβλυνθούν οι ανισότητες και να αναδειχτούν σε νέους τουριστικούς προορισμούς που θα αποτελέσουν πόλο έλξης νέων τουριστικών ρευμάτων με θετικές επιδράσεις στις τοπικές οικονομίες.
Γιώργος Αλεξάκης
Πηγή: reporter.gr
