Nα μην γίνει κατηγορία εις βάρος ενός γνωστού εργολάβου για το αδίκημα της απάτης επί δικαστηρίω αποφάσισε με βούλευμα που εξέδωσε το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου.
Ομόρρυθμη εταιρεία της οποίας ο εργολάβος τυγχάνει ομόρρυθμος εταίρος και νόμιμος εκπρόσωπος, άσκησε κατά δύο εγκαλουσών, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, αγωγή με την οποία εξέθετε ότι δυνάμει σύμβασης έργου που καταρτίστηκε στη Ρόδο, στις 18-12-2007, με τη σύναψη ιδιωτικού συμφωνητικού, μεταξύ της ίδιας και των εγκαλουσών, ανέλαβε την αποπεράτωση δύο ημιτελών διαμερισμάτων που βρίσκονται σε ιδιόκτητη διώροφη οικοδομή των τελευταίων, η συμφωνηθείσα δε αμοιβή της για το έργο αυτό ανερχόταν στο ποσό των 25.949 ευρώ, πλέον του αναλογούντος Φ.Π.Α.
Ότι ακολούθως, στις 12-02-2009, μεταξύ των ίδιων συμβαλλομένων, καταρτίστηκε προφορικά, νέα σύμβαση έργου, η οποία αφορούσε στην εκτέλεση πρόσθετων εργασιών επί της ίδιας οικοδομής και ότι η συμφωνηθείσα αμοιβή της για τις εργασίες αυτές, ανερχόταν στο ποσό των 5.797 ευρώ, πλέον του αναλογούντος Φ.Π.Α.
Ότι για καθεμία από τις συμβάσεις αυτές, η αμοιβή της ενάγουσας σύμφωνηθηκε να καταβληθεί τμηματικά, σε μηνιαίες δόσεις, ύψους 300 ευρώ από καθεμία από τις εναγόμενες- εγκαλούσες.
Υποστήριξε ακόμη ότι σε εκτέλεση των ανωτέρω συμβάσεων, η εταιρεία εκτέλεσε και παρέδωσε στις εγκαλούσες τα συμφωνηθέντα έργα, τα οποία αυτές παρέλαβαν ανεπιφύλακτα και ακολούθως, στις 29-06-2011, καταρτίστηκε μεταξύ των ιδίων συμβαλλόμενων, νέο ιδιωτικό συμφωνητικό, στο οποίο καταγράφηκαν αναλυτικά όλες οι εργασίες που είχαν εκτελεστεί, όσο και το κόστος καθεμίας εξ αυτών, ενώ οι εγκαλούσες αναγνώρισαν ότι παρέλαβαν ανεπιφύλακτα το σύνολο των έργων και υποσχέθηκαν να καταβάλουν τα οφειλόμενα ποσά.
Πλην όμως, ότι παρά την ολοκλήρωση των έργων και παρότι παρήλθε η προθεσμία καταβολής της εργολαβικής αμοιβής, οι εναγόμενες- εγκαλούσες αρνούνταν να της καταβάλουν την οφειλόμενη αμοιβή της, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της προς τούτο.
Ενόψει των ανωτέρω, η ομόρρυθμη εταιρεία ζητούσε να υποχρεωθούν οι εναγόμενες να της καταβάλουν αλληλεγγύως και εις ολόκληρον, το συνολικό ποσό των 36.825,36 ευρώ, ως εργολαβική αμοιβή.
Μετά από αναβολές κατά την τελευταία αυτή δικάσιμο, οι εναγόμενες δεν παραστάθηκαν και το Δικαστήριο, αφού εξέτασε τη νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευσή τους, έκρινε ότι έπρεπε να δικαστούν ερήμην.
Ακολούθως έκανε δεκτή την αγωγή και ως ουσιαστικά βάσιμη, καθόσον, λόγω της ερημοδικίας των εναγομένων, οι περιεχόμενοι στο αγωγικό δικόγραφο πραγματικοί ισχυρισμοί της ενάγουσας εταιρείας θεωρήθηκαν ομολογημένοι.
Το Δικαστικό Συμβούλιο έκρινε ότι το Δικαστήριο έκανε δεκτή την αγωγή ως προς την κύρια βάση της, ήτοι με βάση τις διατάξεις για τη σύμβαση έργου και όχι με βάση τις διατάξεις περί αναγνώρισης χρέους, για την υποστήριξη της οποίας ο κατηγορούμενος προσκόμισε μετ’επικλήσεως, φερόμενο ως πλαστό, από 29-06- 2011 ιδιωτικό συμφωνητικό και αποδοχή χρέους, η οποία, ως επικουρικώς σωρευόμενη, δεν εξετάστηκε, αλλά και δεν ήταν δυνατό να εξεταστεί από το Δικαστήριο, δεκτής γενομένης της κύριας βάσης της αγωγής.
Σε κάθε περίπτωση άλλωστε, λόγω της ερημοδικίας των εναγομένων, το Δικαστήριο έκανε δεκτή την αγωγή της ομόρρυθμης εταιρείας ως ουσιαστικά βάσιμη, λόγω του τεκμηρίου ομολογίας που ίσχυε (και ισχύει) στην τακτική διαδικασία.
Την υπόθεση χειρίστηκε ο δικηγόρος κ. Κώστας Χαλκιάς.
