Με την υπ’ αρίθμ. 57/2021 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου, απορρίφθηκε και σε δεύτερο βαθμό η αγωγή ανώνυμης εταιρείας, που λειτουργεί ξενοδοχειακή μονάδα στην Ιαλυσό για την ακύρωση σύμβασης χρονομεριστικής μίσθωσης του ξενοδοχείου σε εταιρεία, που εδρεύει στην Αυστρία, και η οποία φέρεται πλέον ως ιδιοκτήτρια.
Σημειώνεται ότι τον Φεβρουάριο του 2018 το ίδιο δικαστήριο είχε εκδώσει προσωρινή διαταγή, με την οποία έγινε δεκτή η αίτηση, που υπέβαλε με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, η ίδια ανώνυμη εταιρεία, για την μεταρρύθμιση απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου με την οποία της επετράπη η λειτουργία ξενοδοχείου σε καθεστώς μεσεγγύησης.
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου, με την υπ’ αρίθμ. 30/2018 απόφασή του, που εκδόθηκε με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, είχε αποφασίσει, την επαναλειτουργία του ξενοδοχείου σε καθεστώς μεσεγγύησης, που θα ισχύσει μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί διεκδικητικής αγωγής που άσκησε η εταιρεία στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου κατά της αλλοδαπής εταιρείας.
Όπως έγραψε η «δημοκρατική», η ξενοδοχειακή εταιρεία διατείνεται ότι είχε δανειοδοτηθεί από την εταιρεία της Αυστρίας το έτος 2008 με το ποσό των 13.000.000 €.
Η τελευταία ισχυρίζεται ότι απέκτησε λόγω πωλήσεως την κυριότητα των γηπέδων, επί των οποίων έχει ανεγερθεί και λειτουργεί το ξενοδοχείο μαζί με όλες τις κτιριακές του εγκαταστάσεις.
Το ποσό της δανειοδοτήσεως φέρεται σε συμβόλαιο ως τίμημα πωλήσεως του ξενοδοχείου, αν και στο ίδιο συμβόλαιο βεβαιώνεται, ότι η αντικειμενική αξία του «πωληθέντος» ξενοδοχείου ανέρχεται στο ποσό των 24.047.871,76 €, ενώ η εμπορική του αξία, τότε μεν ανήρχετο στο ποσό των 50.000.000 €, σήμερα δε, μετά την μεγάλη οικονομική κρίση, εξειδικευμένη διεθνής εταιρεία εκτιμητών έχει εκτιμήσει την αξία του στο ποσό των 38.600.000 €.
Την ίδια ημέρα που συνετάγη και υπεγράφη το συμβόλαιο για τη μεταβίβαση της κυριότητας του ξενοδοχείου, ήτοι την 1.12.2009, συνετάγη και υπεγράφη και συμβόλαιο μίσθωσης, βάσει του οποίου η αυστριακή εταιρεία μίσθωσε στην ξενοδοχειακή εταιρεία το δικό της ακίνητο για διάρκεια 240 μηνών έναντι μηνιαίου «μισθώματος» 78.245,50 €, αφού, όπως υποστηρίζεται στην αίτηση, οι οφειλόμενες δανειακές δόσεις βαφτίστηκαν ως «μισθώματα».
Σημειώνει δε ότι ο κινητός εξοπλισμός του ξενοδοχείου (έπιπλα, συσκευές, μηχανήματα, μηχανολογικός εξοπλισμός κλπ), παρέμεινε και εξακολουθεί να ευρίσκεται εξ ολοκλήρου στην κυριότητα της ξενοδοχειακής εταιρείας.
Η ξενοδοχειακή εταιρεία είχε ασκήσει την 3η Απριλίου 2017 διεκδικητική αγωγή με αίτημα την αναγνώριση της κυριότητάς της στο ακίνητο και την απόδοση της νομής του.
Η αγωγή πλέον αυτή έχει απορριφθεί.
Η ξενοδοχειακή εταιρεία διατείνεται ότι η συμπεριφορά της αυστριακής εταιρείας «είναι κακόπιστη και αρπακτική και μοναδικό σκοπό έχει κυριολεκτικά “να φάει“ το ξενοδοχείο υπερπολλαπλασίας αξίας των ανεξόφλητων σήμερα ληξιπρόθεσμων δανειακών δόσεων συνολικού ποσού περίπου 2.000.000 €.
Την ξενοδοχειακή εταιρεία εκπροσώπησαν οι δικηγόροι κ.κ. Ακης Δημητριάδης, Κλεάνθης Ρούσσος και Κώστας Γιαννακός και την αυστριακή εταιρεία οι δικηγόροι κ.κ. Στέργος Παρασκευάς και Ιωάννης Παντελίδης (Αθηνών).
Εχασε την μάχη με εταιρεία της Αυστρίας ξενοδοχειακή εταιρεία της Ρόδου
