«Απόψε ακούμε πάλι γύρω απ’ τη στέρνα του σπιτιού το θρόϊσμα της χλόης απ’ το βήμα σου.
Κρύβουμε τα μάτια μας μες τα χέρια μη δούμε στα νερά τη λάμψη της μορφής σου κι ακολουθήσουμε το βήμα σου.
Έχουμε ακόμα δάκρυα πολλά στο μυστικό δοχείο που μας εδώρισες έχουμε ακόμα δάκρυα πολλά για να ποτίσουμε το χώμα των αγρών σου…»
( Γ. Ρίτσος)