Ένα 10χρονο κοριτσάκι κυκλοφορεί με παλάμες καμένες στα μάτια της κουζίνας, όταν αρνείται να υποκύψει στις σεξουαλικές ορέξεις του πατέρα της. Κανείς στο σχολείο ή στους γείτονες δεν βλέπει την φρίκη αποτυπωμένη στα χεράκια του. Τρία μικρά παιδάκια ζουν σε διαμέρισμα με κατσαρίδες και ποντίκια, με δαγκώματα από αυτά, ζητιανεύουν στη γειτονιά. Οι γείτονες στην πολυκατοικία άκουγαν φωνές και κλάματα δυο χρόνια τώρα και σήμερα δηλώνουν «σοκαρισμένοι» μπροστά στις κάμερες, ενώ οι αρμόδιες αρχές κινούνται για τη σωτηρία τους δύο μήνες μετά την καταγγελία. Είμαστε όλοι συγκλονισμένοι, σε μία εποχή που μιλάμε συνεχώς για φρικαλέα γεγονότα: κακοποιήσεις παιδιών, δολοφονίες παιδιών και συνεχή περιστατικά όπου αναπαράγεται η βία. Δυστυχώς τα περιστατικά πολλά. Άπειρες περιπτώσεις , ατέρμονες –αν και σαφώς αναγκαίες- συζητήσεις για τις αιτίες αύξησης των εγκλημάτων κατά παιδιών, διαπιστώσεις, αναλύσεις, έκτακτα δελτία ειδήσεων με φρικιαστικές περιγραφές και εικόνες και στο διά ταύτα μηδέν εις το πηλίκο μέχρι το επόμενο ειδεχθές έγκλημα για να δούμε το έργο από την αρχή. Η επανάληψη -με συχνότητα που τρομάζει- σημαίνει ότι κάτι δεν γίνεται σωστά. Ότι υπάρχει κάτι πιο βαθύ. «Το μείζον ζήτημα της προστασίας των παιδιών από εγκληματικές ενέργειες, δεν έγκειται στην καταστολή αλλά στην πρόληψη». Επισημαίνει σε άρθρο του (huffingtonpost.gr) o Δρ Ευάγγελος Στεργιούλης, Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και Υποστράτηγος ε.α. της Ελληνικής Αστυνομίας. «Η πρόληψη, αποτελεί μία εξαιρετικά σύνθετη διεργασία. Και τούτο διότι απαιτείται η ίδρυση ειδικών δομών κοινωνικής πρόνοιας με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, οι οποίες σε συνεργασία με τις αστυνομικές και δημοτικές αρχές, αλλά και με τις σχολικές μονάδες, θα μεριμνούν για τον εντοπισμό ευάλωτων περιπτώσεων όπου τα παιδιά θα μπορούσαν να πέσουν θύματα εγκληματικών ενεργειών, με απόλυτο σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής τους.» συνεχίζει ο κ. Στεργιούλης. Και σκέφτομα,ι όσο περνούν οι ημέρες και μετά την αποκάλυψη του Προέδρου του Χαμόγελου του Παιδιού, αν οι για καταγγελίες από το 2014 για την 10 μηνών Τζωρτζίνα, δεν χανόντουσαν στην χαρτούρα και την αδιαφορία των κοινωνικών υπηρεσιών, θα είχαμε ένα πεθαμένο παιδί που βασανίστηκε επί 9 χρόνια και άλλα δύο νεκρά παιδάκια που δεν ξέρουμε ακόμη την αιτία θανάτου.
Αόρατα παιδιά
