- Αφορά τη λειτουργία φαρμακείου στο χώρο του Νοσοκομείου
Eνώπιον του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, προσδιορίστηκε για συζήτηση την 25η Σεπτεμβρίου 2015, με κλήση που απεστάλη την Παρασκευή στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, προσφυγή που είχε ασκήσει τον Οκτώβριο του 2007, ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Δωδεκανήσου, κατά του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για την ακύρωση απόφασής του, να επιτρέψει τη λειτουργία φαρμακείου, ο εκπρόσωπος του οποίου είχε εμπλακεί σε σοβαρά αδικήματα, που προκάλεσαν σάλο στο νησί της Ρόδου.
Ο φαρμακοπιός είχε τιμωρηθεί συγκεκριμένα με την ποινή του πρόσκαιρου κλεισίματος του φαρμακείου για παραβάσεις ως προς την καλή φύλαξή των συνταγών για τρεις μήνες και συγκεκριμένα από 7-7-2006 μέχρι 7-10-2006 και με απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Δωδεκανήσου για ένα μήνα από 8-10-20 06 μέχρι 8-11-2006 για παράβαση ωραρίου λειτουργίας των φαρμακείων.
Με το από 9-11-2006 πρωτόκολλο έγινε αποσφράγιση του φαρμακείου και τούτο έπρεπε να επαναλειτουργήσει, πράγμα το οποίο δεν έγινε, μέχρι την 10-2-2007 (συμπλήρωση τριμήνου).
Συμπληρωθέντος του τριμήνου την 10-2-2007, που το φαρμακείο παρέμεινε κλειστό, χωρίς άδεια, η Νομαρχία Δωδεκανήσου με έγγραφό της τον κάλεσε να εκφράσει τις απόψεις του.
Η Νομαρχία Δωδεκανήσου επειδή θεώρησε μη ικανοποιητικές τις εξηγήσεις του, ανεκάλεσε την άδεια ιδρύσεως του φαρμακείου. Ο φαρμακοποιός με την από 14-5-2007 ενδικοφανή προσφυγή του, ζήτησε από τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης την ακύρωση της προαναφερθείσας ανακλητικής απόφασης της Νομαρχίας Δωδεκανήσου.
Η από 14-5-2007 ενδικοφανής προσφυγή περιήλθε στον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης την 16-5-2007 και έπρεπε ο τότε Υπουργός να εκδώσει την απόφαση του μέχρι 16-7-2007 (60 ημέρες).
Πλην όμως ο Υπουργός ακύρωσε την απόφαση της Νομαρχίας Δωδεκανήσου στις 22-8-2007 δηλαδή μετά την πάροδο τριών μηνών και 6 ημερών, οπότε πλέον είχε απώλεσει κατά το χρόνο το δικαίωμα να εκδώσει απόφαση.
Η Νομαρχία Δωδεκανήσου υποστήριξε παραπέρα ότι η συγκεκριμένη διοικητική πράξη ήταν αναιτιολόγητη, τονίζοντας μάλιστα ότι «από την απλή ανάγνωση της προσβαλλόμενης αποφάσεως δεν δύναται και ο πλέον καλόπιστος κριτής να συμπεράνει για ποιο λόγο ο Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληεγγύης ακυρώνει την απόφαση της Νομαρχίας Δωδεκανήσου».
