Την τραγική εικόνα της αυξανόμενης φτώχειας πίσω από την βιτρίνα της ‘πλούσιας’ Ρόδου και την ανέχεια μιας κοινωνίας που ζει σε αδιέξοδα, περιγράφει με γλαφυρό τρόπο σε συνέντευξή του στην «δημοκρατική» ο κ. Νικόλαος Τριπολίτης, πρόεδρος της Γραμματείας Στήριξης Ανέργων και Ευπαθών Ομάδων (και επίτιμος πρόεδρος του Σωματείου Οικοδόμων Ρόδου).
Σοκάρουν πραγματικά, τα στοιχεία που έρχονται σήμερα στην δημοσιότητα και μαρτυρούν ένα βουβό δράμα που εκτυλίσσεται πίσω από την εικόνα της Ρόδου -μιας περιοχής όπου φαίνεται να αναπτύσσεται συνεχώς οικονομικά, να καταγράφει ενδιαφέρον για μεγάλες επενδύσεις, να δείχνει ένα λαμπερό προσωπείο, ενώ στην πραγματικότητα κρύβει μυστικά, για πολλούς συνανθρώπους μας, οι οποίοι δεν έχουν ούτε τα βασικά αγαθά για να ζήσουν και αναζητούν ένα πιάτο φαγητό. Ακόμη περισσότεροι είναι εκείνοι που είτε μένουν άνεργοι λόγω ηλικίας (αφού δεν τους προτιμούν για διάφορους λόγους), είτε δεν μπορούν να βρουν απασχόληση με συνέπεια να μένουν στο περιθώριο της παραγωγής.
Επίσης αναφέρεται στην ανάγκη ίδρυσης Σώματος Τεχνικών Επιθεωρητών στην Ρόδο, λόγω των πολλών εργατικών ατυχημάτων που σημειώνονται στην οικοδομή.
– Κύριε Τριπολίτη, μιλήστε μας για το Παντοπωλείο που έχετε ξεκινήσει πάνω από είκοσι χρόνια τώρα αλλά και την κατάσταση όπως την βιώνετε εσείς, καθημερινά, όντας πρόεδρος της Γραμματείας Στήριξης Ανέργων και Ευπαθών Ομάδων που βρίσκεται στο Εργατικό Κέντρο Ρόδου.
Δυστυχώς, αυτή την περίοδο ο αριθμός των συνανθρώπων μας που έχουν πολύ μεγάλη ανάγκη και απευθύνονται σ’ εμάς για διάφορους λόγους, αυξάνεται συνεχώς. Ενδεικτικά θα σας αναφέρω ότι από τις 300 οικογένειες που συντηρούσαμε σήμερα, έχουμε φτάσει στις 900 τον αριθμό. Αυτοί οι συμπολίτες μας, δεν μπορούν να απευθυνθούν στις κοινωνικές δομές που υπάρχουν στον Δήμο Ρόδου ή στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου κ.λπ. διότι δεν πληρούν τα απαραίτητα κριτήρια. Επιπλέον, υπάρχουν πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας, που είναι δίπλα μας και ίσως δεν μπορεί κανείς να φανταστεί το πρόβλημά τους, που δεν απευθύνονται σε κανέναν ζητώντας βοήθεια, επειδή ντρέπονται. Είναι πάρα πολλοί άνθρωποι στην Ρόδο, που αυτή την στιγμή παλεύουν για να επιβιώσουν και μάλιστα από όλους τους κλάδους.
– Αυτό το φαινόμενο έγινε πιο έντονο με την πανδημία του κορωνοϊού;
Πράγματι, και κυρίως άνθρωποι που απασχολούνταν στον Τουρισμό. Πολλοί δεν είχαν προσληφθεί –αφού οι επιχειρήσεις, τα ξενοδοχεία κ.λπ. δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν όπως σε άλλες σεζόν- ενώ επίσης μεγάλος είναι και ο αριθμός των υγειονομικών που δεν ήθελαν να κάνουν το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού κι έμειναν χωρίς δουλειά. Προσωπικά, καθημερινά βιώνω μαζί τους το δράμα. Κάνουμε αγώνα δρόμου για να βοηθήσουμε αυτές τις οικογένειες, τους συμπολίτες μας οι οποίοι έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο ανέχειας, που δεν έχουν πού αλλού να στραφούν. Παλαιότερα, είχα προσπαθήσει να βοηθήσω κάποιες οικογένειες να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους απέναντι στην ΔΕΗ. Σήμερα, το θέμα επανέρχεται δριμύτερο με τις αυξήσεις στο ρεύμα αλλά δυστυχώς, δεν μπορούμε να ικανοποιήσουμε όλα τα αιτήματα. Οι πόροι μας είναι μηδενικοί και δεχόμαστε βοήθεια μόνον σε είδος.
Μην ξεχνάτε ότι υπάρχουν στην Ρόδο και Ουκρανοί πρόσφυγες (περίπου 50 άτομα, γυναικόπαιδα) τους οποίους προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε.
Επίσης υπάρχουν ιδιώτες που βοηθούν κάποιες οικογένειες όπως π.χ. μία συμπολίτισσά μας, έχει ‘υιοθετήσει’ μία γιαγιά η οποία μεγαλώνει μόνη της τα τέσσερα εγγόνια της. Αυτοί οι άνθρωποι, είναι αξιέπαινοι και τους ευχαριστώ για την συνδρομή τους.
– Συνεπώς, πίσω από την βιτρίνα της πλούσιας Ρόδου που αναπτύσσεται, που έχει επενδύσεις και δείχνει αυτάρκης, κρύβονται ανθρώπινα δράματα.
Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Κυριαρχεί μια ανείπωτη θλίψη πίσω από τα πρόσωπα αυτών των ανθρώπων, των οικογενειών που έχει εξαφανιστεί το χαμόγελο από τα χείλη τους. Και προσπαθούμε εμείς, να τους το δώσουμε –όπως μπορούμε.
Επίσης, έχουμε την συμπαράσταση ψυχολόγων και παιδοψυχολόγων που στηρίζουν –αφιλοκερδώς- την κατάσταση. Υπάρχουν πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας που αναζητούν ψυχολογική υποστήριξη λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν. Θέλω να ευχαριστήσω τους επιστήμονες που μας βοηθούν σε τέτοιες περιπτώσεις.
– Το γεγονός πως αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός, σημαίνει ότι υπάρχει και μεγάλη ανεργία.
Η αλήθεια είναι ότι ειδικά στον χώρο των ξενοδοχοϋπαλλήλων, η κατάσταση είναι τραγική. Πάρα πολλοί που εκτοπίστηκαν για διάφορους λόγους, όπως π.χ. επειδή είναι κοντά στην συνταξιοδότηση ή έχουν μεγάλη προϋπηρεσία. Οι μισθοί δεν είναι πλέον τόσο καλοί που να καλύπτουν τις ανάγκες διαβίωσης. Επίσης, ένα μεγάλο ποσοστό των ξενοδοχοϋπαλλήλων έχουν αλλάξει επάγγελμα επειδή δεν είναι ικανοποιητικές οι αμοιβές και θεωρούν ότι το μέλλον είναι αβέβαιο. Και φυσικά, η διετία της πανδημίας… ισοπέδωσε τα πάντα. Από την άλλη, υπήρχαν και ολόκληρες οικογένειες που έρχονταν από άλλα μέρη της Ελλάδας να εργαστούν στην Ρόδο, για την σεζόν. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θέλουν πια να ξαναέρθουν για διάφορους λόγους και κυρίως, λόγω της αβεβαιότητας στον κλάδο. Ελπίζω πάντως, λόγω της αδυναμίας να βρεθεί προσωπικό, να μην υποβιβαστεί το ανθρώπινο δυναμικό επειδή βρίσκουν φτηνά εργατικά χέρια. Οι Έλληνες ‘έβαλαν πλάτη’ την περίοδο των μνημονίων και των κρίσεων –ας μην τους αδικήσουμε.
– Η εξαγγελία του πρωθυπουργού ότι αυξάνεται ο κατώτατος μισθός, είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα;
Κοιτάξτε, με τέτοιες αυξήσεις στην ενέργεια, στα τρόφιμα, στις υπηρεσίες και γενικότερα με την ακρίβεια, δεν φτάνει αυτή η αύξηση για να καλύψει τις ανάγκες. Και πάλι, όμως, είναι μια καλή κίνηση και πιστεύω πως θα την σεβαστούν οι εργοδότες.
Νομίζω πως πολλοί εκπρόσωποι από τις αρχές, δεν έχουν καταλάβει το μέγεθος του προβλήματος στην τοπική μας κοινωνία. Οι κοινωνικές δομές προσπαθούν και καλύπτουν κάποιες ανάγκες, αλλά στην πράξη είναι πολλαπλάσιες. Νομίζω πως θα πρέπει να κοιτάξουν με περισσότερη προσοχή το πρόβλημα. Θα έπρεπε όλοι μαζί να προσπαθήσουν.
Το ΕΚΡ πάντως και τα σωματεία, συνεχίζουν τις προσπάθειες και τις παρεμβάσεις, όπου μπορούν.
– Να περάσουμε σε κάτι άλλο με την ιδιότητά σας σαν επίτιμος πρόεδρος του Σωματείου των Οικοδόμων. Είχατε κάνει πριν από πολλά χρόνια μια προσπάθεια να ιδρύσετε στην Ρόδο ένα Σώμα Τεχνικών Επιθεωρητών. Τι έγινε τελικά;
Μας κορόιδεψε η τότε κυβέρνηση του ΣΥριζα κι ενώ είχαμε βρει γραφεία και ήμασταν έτοιμοι να κάνουμε τα εγκαίνια (στην ΔΟΥ Ρόδου) τελικά, δεν προχώρησε. Η κατάσταση με τα εργατικά ατυχήματα είχε ξεφύγει. Να σας πω μόνον ότι είχαν σημειωθεί τρία θανατηφόρα ατυχήματα κι εδώ και δύο χρόνια δεν έχει έρθει κανένας να κάνει αυτοψία! Μας εμπαίζουν μέχρι σήμερα και μας κοροϊδεύουν συνεχώς. Ο νυν υπουργός Εργασίας, υποσχέθηκε ότι θα μας βοηθήσει και θα το κάνει. Κρατάω μικρό… καλάθι. Έχουμε συνεχώς εργατικά ατυχήματα και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Το έχω παράπονο, αλλά δεν θα το αφήσουμε έτσι. Δεν μπορεί να έχει η Άνδρος τέτοια διεύθυνση και να μην έχει η Ρόδος!!! Δεν μπορεί κανείς να το διανοηθεί…
– Τα εργατικά ατυχήματα είναι, ομολογουμένως, ένα μεγάλο κεφάλαιο κι ένα πολύ ευαίσθητο ζήτημα.
Κοιτάξτε, πριν από χρόνια είχαμε καταφέρει σαν Σωματείο να φέρνουμε τους Τεχνικούς Επιθεωρητές από τον Πειραιά, και είχαν περιοριστεί τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα. Είναι ένα κομμάτι, που αν δεν υπάρξει πρόληψη, θα συμβεί ατύχημα. Ειδικά στην περιοχή μας, καταγράφονται σε καθημερινή βάση εργατικά ατυχήματα επειδή δεν τηρούνται επαρκώς τα μέτρα ασφαλείας. Και να σημειώσουμε πως τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα σημειώνονται στον κλάδο της οικοδομής.
«Αυξάνεται διαρκώς η φτώχεια πίσω από την βιτρίνα της “πλούσιας” Ρόδου»!
