«Πονοκέφαλο» αποτελεί για τη δημοτική αρχή το έργο της Ροδιακής Έπαυλης, ενός εμβληματικού κτηρίου για τη Ρόδο.
Το έργο της αποκατάστασης έχει κυριολεκτικά βαλτώσει και οι πολίτες δικαιολογημένα εκφράζουν την αγωνία τους στα social media για την εξέλιξή του. Αξίζει να σημειωθεί ότι για την παραχώρηση του μνημείου στο Δήμο Ρόδου δόθηκαν επί σειρά ετών μάχες διεκδίκησης με την κεντρική πολιτεία.
«Παρά τις ασφυκτικές προθεσμίες λόγω καθυστέρησης όποιας πρωτοβουλίας από την απελθούσα δημοτική αρχή, καταφέραμε να διασφαλίσουμε την ανανέωση της χρηματοδότησης του έργου της Ροδιακής Έπαυλης μέχρι το 2026. Η έγκριση αφορά στην παράταση ανανέωσης της χρηματοδότησης για έργα που ήταν βαλτωμένα, όπως το κτήριο Ακάβη και το Δίκτυο ΑΜΕΑ στη Μεσαιωνική Πόλη. Η Διεύθυνση Μεσαιωνικής Πόλης κινεί τις διαδικασίες για επικαιροποίηση των προσφορών, ευελπιστώντας ότι θα υπάρξει ανταπόκριση από τις εργολαβικές εταιρίες. Σε αρνητικό ενδεχόμενο προβλέπεται νέα δημοπράτηση για το υπόλοιπο του έργου» δηλώνει ο τέως αντιδήμαρχος Βάιος Καλοπήτας.
Στο έργο άρχισαν να προκύπτουν προβλήματα από το 2021, όταν επανειλημμένως η ανάδοχος εταιρεία προέβαλε αιτήματα διακοπής των εργασιών λόγω καθυστερήσεων πληρωμής των λογαριασμών. Τον Ιούλιο του 2023 επανήλθε με νέο αίτημα η ανάδοχος εταιρεία για τη λήξη της συμβατικής σχέσης και διακοπής εργασιών κατασκευής του έργου. Ο δήμος απέρριψε την αίτηση, όμως, οι εξελίξεις έφεραν ουσιαστικά τη σημερινή κατάσταση που σχολιάζουν αρνητικά οι δημότες που μπαίνουν στο χώρο του κήπου και αντικρίζουν το κτήριο, έρμαιο στις διαθέσεις κάθε κακοπροαίρετου για βανδαλισμό.
Η ιστορία της Ροδιακής Έπαυλης
Ο αγώνας -όλα αυτά τα χρόνια- είχε πολλές μορφές διεκδίκησης ακόμη και μουσική διαμαρτυρία με τη συμπαράσταση διάσημων καλλιτεχνών, ανάμεσά τους και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου το 2014. Η Ροδιακή Έπαυλη τελικώς, πέρασε στο Δήμο Ρόδου επί θητείας του αείμνηστου δημάρχου Φώτη Χατζηδιάκου, όπου και ξεκίνησαν και οι διαδικασίες επανένταξης του έργου σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα. Σε αυτήν την προσπάθεια ουσιαστική ήταν η συμβολή του αείμνηστου υπουργού Νεκτάριου Σαντορινιού. Να σημειωθεί ότι η απόφαση ένταξης της Ροδιακής Έπαυλης προέβλεπε συνολικά χρηματοδότηση 3,5 εκατ. ευρώ (δύο υποέργα) για την αποκατάσταση του κτηρίου 1.8.εκατ.ευρώ και την ανάπλαση των 24 στρεμμάτων κήπου 1.7 εκατ. ευρώ και χρηματοδοτείται από το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα Ειδικού Σκοπού για το Νότιο Αιγαίο 2017 – 2020 (Εθνικοί Πόροι ΠΔΕ). Ανάδοχος η εταιρεία «ΑΝΑΞ» που έδωσε έκπτωση 51,40% και προσφερόμενη τιμή 705.551 χιλ.ευρώ (χωρίς Φ.Π.Α.).
Η ιστορία του κτηρίου ξεκινά από τις αρχές του 18ου αιώνα, αφού πιθανότατα πρόκειται για προϋφιστάμενο κτήριο της τουρκοκρατίας, λόγω της νεοκλασικής αισθητικής του και της θέσης του σε μια περιοχή κατοικιών διακεκριμένων αξιωματούχων. Οι τροποποιήσεις-προσθήκες χώρων και διακοσμητικών ήταν έργο του Φλορεστάνο Ντι Φαούστο και ολοκληρώθηκαν το 1925, όπου και έγινε κατοικία του Μάριο Λάγκο και ύστερα του Ντε Βέκκι (Εδώ φιλοξενήθηκε και ο βασιλιάς της Ιταλίας Βιττόριο Εμμανουέλε). Μετά την Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου, η «Βασιλική Έπαυλη» παραχωρήθηκε στο στρατιωτικό οργανισμό που διαχειριζόταν τα ακίνητα της βασιλικής οικογένειας. Από το 1960 παραχωρήθηκε για χρήση στο Δήμο Ροδίων και λειτουργούσε ως πολιτιστικό κέντρο, βιβλιοθήκη και ωδείο. Το 1988 στην Διάσκεψη Κορυφής της Ρόδου στην μεγάλη αίθουσα φιλοξενήθηκε το δείπνο των ηγετών της ΕΕ, όπου και οριστικοποιήθηκαν τα συμπεράσματα της συνόδου. Σημαντικές παρεμβάσεις συντήρησης έγιναν στην Έπαυλη και επί δημαρχίας των Σάββα Καραγιάννη και Γιώργου Γιαννόπουλου που επεκτάθηκαν στο σύνολο των κτισμάτων του κήπου που στέγαζε κοινωνικές και εθελοντικές δομές.
