Στροφή για την προσέλκυση ευρωπαίων τουριστών υλοποιεί εδώ και μήνες η Τουρκία, προβάλλοντας τις ομορφιές του Αιγαίου Πελάγους και τη γραφικότητα των μνημείων, που έρχονται ως παρακαταθήκη από το κοινό παρελθόν, που είχε με την Ελλάδα (μέσα από τους εποικισμούς, αλλά και τους πολέμους).
Το πρόβλημα για τον τουρκικό τουρισμό ξεκινά από τον άδοξο τερματισμό της «Αραβικής Ανοιξης», που τους είχε προσφέρει «στο πιάτο» εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες, που είχαν προγραμματίσει διακοπές σε Αίγυπτο και Τυνησία. Αυτό σε συνάρτηση με τις συρράξεις στη γειτονική της Συρία, προκάλεσε την απώλεια τεράστιου αριθμού κρατήσεων για την Τουρκία.
Τα καινούργια τουριστικά σλόγκαν των διαφόρων τουριστικών περιοχών της Τουρκίας περιέχουν έντονα το στοιχείο του Αιγαίου Πελάγους. Είναι χαρακτηριστική η προβολή που γίνεται για τη Σμύρνη: «Είναι από τις πόλεις που καταλήγεις τελικά –και αναπόφευκτα– να αγαπάς για τον τρόπο ζωής τους κι όχι για τα πλακόστρωτα δρομάκια τους (έχει και τέτοια, λίγα), για την ιδιοσυγκρασία τους κι όχι για τις καρτποσταλικές τους εικόνες –αν και η εικόνα ενός τεράστιου ήλιου που βουτάει στο Αιγαίο κάθε απόγευμα συναγωνίζεται άνετα σε καρτποσταλική ομορφιά οποιαδήποτε μεσαιωνική παραμυθούπολη».
Πρέπει να σημειωθεί ότι από το 2009 η Τουρκία κατόρθωσε να αυξήσει τις αφίξεις από την Συρία και τις άλλες αραβικές χώρες αφού ήρε τους περιορισμούς στην έκδοση άδειας εισόδου (visa). Το πρόβλημα για τους Τούρκους ξεκίνησε με τον εμφύλιο στη γείτονά της χώρα που είχε ως αποτέλεσμα να ανακόψει την έλευση πολλών επισκεπτών από τις χώρες της Μέσης Ανατολής. Επίσης, το διπλωματικό επεισόδιο με το Ισραήλ το 2010, όπου Ισραηλινοί κομάντος δολοφόνησαν Τούρκους επιβαίνοντες στον στόλο της Ειρήνης, πάγωσε τις διμερείς σχέσεις και μείωσε το τουριστικό ρεύμα μεταξύ των δύο πλευρών.
Το σημερινό σκηνικό για την Τουρκία είναι πολύ πιο σκληρό, καθώς δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες από την Συρία αναζητούν καταφύγιο στην Νότια Τουρκία, ενόσω η κρίση στην Συρία εντείνεται και εκφυλίζεται ο αρχικός σκοπός της ειρηνικής διαμαρτυρίας.
Ετσι, η μόνη λύση που υπάρχει τώρα για τους Τούρκους παράγοντες είναι να αντλήσουν επισκέπτες ακριβώς από την ίδια «δεξαμενή» που αντλούν τα νησιά του αρχιπελάγους μας. Αυτό από μόνο του έχει αυξήσει τον ανταγωνισμό, ο οποίος θα φανεί ακόμα περισσότερο στα χρόνια που θα ακολουθήσουν. Μάλιστα με το δεδομένο της μη άμεσης επιστροφής στην ομαλότητα των χωρών πέριξ της Τουρκίας, θα έχει ως αποτέλεσμα να ανέβει ακόμα περισσότερο ο πήχης του ανταγωνισμού και αντιστρόφως να μειωθούν οι τιμές πώλησης των τουριστικών πακέτων.
Σήμερα, η Ρόδος ανταγωνίζεται στήθος με στήθος το Μαρμαρίς και αντίστοιχα η Κως – το Μπόντρουμ, η Σάμος -το Κουσάντασι και η Χίος – τη Σμύρνη. Δυστυχώς αυτός ο ανταγωνισμός λειτουργεί μόνο επ’ ωφελεία των τουριστικών οργανισμών κι όχι των τουριστικών περιοχών, οι οποίες και εισπράττουν μόνο την κούραση στην παροχή υπηρεσιών σε χαμηλές τιμές.
Ωστόσο, το πιο σπουδαίο και άξιο αναφοράς είναι η καλή και φιλική σχέση που έχει αναπτυχθεί μεταξύ των Τούρκων και των Ελλήνων πολιτών, στις δύο πλευρές του Αιγαίου. Το στοιχείο αυτό είναι επιτακτικό να σημειωθεί, καθώς πέραν του επιχειρηματικού ανταγωνισμού και της πολιτικής θέσης των δύο πλευρών, οι πολίτες διατηρούν άριστες σχέσεις είτε αυτές λαμβάνουν χώρα σε τουρκικό, είτε σε ελληνικό έδαφος. Οι Τούρκοι επισκέπτες της Ρόδου δεν παραλείπουν κάθε φορά να εκδηλώσουν την αγάπη τους για να νησιά μας και για τη φιλικότητα των ανθρώπων που κατοικούν σε αυτά.
