«Κλίμα ασφυξίας κι ένδειας προκαλεί η φορομπηχτική πολιτική»

Η εξοντωτική ‘φορομπηχτική’ πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση, σε συνάρτηση με τις μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, το μόνο που δημιουργούν είναι ένα κλίμα ‘ασφυξίας’ και ένδειας. Αυτό διαπιστώνουν όλοι οι φορείς ανά την χώρα, ενώ σε τοπικό επίπεδο παρά την αύξηση της τουριστικής κίνησης και την ευημερία των αριθμών, οι Ροδίτες δεν θα δουν περισσότερα χρήματα στην τσέπη τους.
«Αυτή η πολιτική της υπερ-φορολόγησης δεν οδηγεί πουθενά. Πρέπει να το καταλάβουν οι κυβερνώντες. Δεν μπορεί να λειτουργήσει η αγορά από την στιγμή που συνεχίζεται αυτή η πολιτική της συνεχούς επιβολής φόρων. Τα μέτρα τα οποία ψηφίστηκαν πλήττουν ιδιαίτερα τους νησιώτες, μετά και την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ και τις άλλες, παράλληλες αυξήσεις τις οποίες τελικώς, η αγορά δεν μπορεί να απορροφήσει. Από την άλλη, ο συντελεστής φορολόγησης είναι χωρίς ανταπόδοση. Δηλαδή, οι πολίτες καλούνται να πληρώνουν συνεχώς νέους φόρους από χρήματα που δεν υπάρχουν, είτε δεν μπορούν να εισπράξουν, γνωρίζοντας ότι δεν θα είναι ανταποδοτικά. Και φυσικά, οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις συνεχίζονται. Πρόκειται για μια κατάσταση ασφυκτική», δηλώνει στην «δημοκρατική» ο πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου κ. Μιχάλης Μιχαήλ.
Τα πράγματα δυσκολεύουν όλο και περισσότερο από την στιγμή που δεν σταματούν οι…. ‘φοροκαταιγίδες’ ενώ η αγορά ‘στενάζει’.
«Με όλα αυτά τα μέτρα και την συνεχή φορολόγηση, η κυβέρνηση δίνει το τελειωτικό χτύπημα στην ‘μεσαία τάξη’. Οδηγούμαστε δηλαδή σε μια κοινωνία στην οποία τα 2/3 θα ζουν στην ανέχεια και τα υπόλοιπα θα έχουν μια μεγαλύτερη άνεση. Μια κοινωνία όμως που δεν έχει μεσαία τάξη, δεν έχει και προοπτικές ανάτασης ή ανάπτυξης. Από την άλλη, τα δημόσια έσοδα εμφανίζονται μειωμένα, καθώς τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις κοιτάζουν να καλύψουν τις άμεσες ανάγκες τους και μετά να πληρώσουν τους φόρους τους».
Όπως είπε ο κ. Μιχαήλ, η Ρόδος υπέστη ένα «φορολογικό σοκ» που ξεκίνησε από την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ και τις παράλληλες αυξήσεις σε φόρους στον τουρισμό, στα ποτά κ.λπ. που οδηγούν σε πολύ δύσκολες καταστάσεις με πρώτη συνέπεια την φοροδιαφυγή, στην οποία καταφεύγουν όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν.
«Η φοροδιαφυγή εμφανίζεται πλέον παντού. Οι πολίτες προσπαθούν να βρουν χρήματα για να πληρώσουν τα τρέχοντα έξοδά τους, τις υποχρεώσεις τους, το φαγητό, το σπίτι και την οικογένειά τους και αφήνουν τους φόρους τελευταίους. Συνεπώς, δημιουργείται μια νέα… τάξη πραγμάτων χωρίς προηγούμενο», λέει ο κ. Μιχαήλ.
Την ίδια ώρα, ένα άλλο ‘φαινόμενο’ κάνει αισθητή την παρουσία του στην Ρόδο: η μεταφορά έδρας των επιχειρήσεων σε άλλες χώρες, όπου η φορολόγηση δεν είναι τόσο δυσβάστακτη! Αυτό έχει ήδη ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια σε όλη την Ελλάδα καθώς οι επιχειρήσεις αδυνατούν να λειτουργήσουν υπό το βάρος της υπερφορολόγησης:
«Είναι πολλές οι επιχειρήσεις και από την Ρόδο που αποφασίζουν να ‘μεταναστεύσουν’, να μεταφέρουν δηλαδή την έδρα τους σε άλλη χώρα. Ως πρώτη επιλογή, είναι η Κύπρος, επειδή το περιβάλλον είναι πιο προσβάσιμο και φυσικά μιλούν την γλώσσα μας. Οι επιχειρηματίες στην Βόρεια Ελλάδα, επιλέγουν πιο εύκολα χώρες, όπως η Βουλγαρία. Εμείς, πάντως ως φορέας δεν συστήνουμε κάτι τέτοιο, διότι κρύβονται πολλές παγίδες –ιδιαίτερα για τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις».
Ο πρόεδρος του ΟΕΕ Δωδεκανήσου, επισημαίνει πως δεν υπάρχει εύκολη λύση. Ωστόσο, απαιτείται αφενός να επανακτηθεί η αξιοπιστία της ελληνικής οικονομίας και αφετέρου, ο επαναπατρισμός κεφαλαίων: «Οι τράπεζες δεν πρόκειται να είναι άνετες με τους συναλλασσόμενους στο εγγύς μέλλον. Οι τράπεζες προσπαθούν να καλύψουν την δική τους επάρκεια αλλά αδυνατούν να αποκτήσουν πραγματική ρευστότητα την οποία θα διοχετεύσουν στην αγορά. Το τραπεζικό σύστημα πρέπει να αποκτήσει και πάλι την χαμένη αξιοπιστία του απέναντι στον πολίτη και στον επενδυτή. Ειδάλλως, δεν θα υπάρξει φως στο τούνελ και τα Capital Controls θα παραμείνουν για πολύ ακόμη.
Αυξάνοντας λοιπόν συνεχώς τους φόρους, το μόνο που πετυχαίνει η κυβέρνηση είναι να αυξάνονται τα ληξιπρόθεσμα τα οποία θα υπερβούν τα 100 δις ευρώ και οι επιχειρήσεις για να αντεπεξέλουν, θα έχουν συγκεκριμένες επιλογές: ή να αυξήσουν την παραβατική τους συμπεριφορά, ή να μεταφέρουν τις έδρες των επιχειρήσεων τους εκτός Ελλάδας. Τα αιτήματα των επιχειρηματιών, είναι να βρουν λύσεις για χαμηλή φορολόγηση. Εάν μεταναστεύσει και οδηγηθεί σε εξόντωση ο παραγωγικός ιστός της χώρας, η Ελλάδα θα γίνει χώρα του δημόσιου τομέα και των συνταξιούχων. Και από την άλλη, εάν οι επιχειρήσεις αναγκάζονται να φοροδιαφεύγουν, τότε θα οδηγηθούμε σε απαράδεκτες καταστάσεις. Όλα αυτά πρέπει να σταματήσουν και να επιλεγεί ένα εντελώς διαφορετικό οικονομικό μοντέλο, εάν θέλει η χώρα να οδηγηθεί προς την ανάπτυξη».