«Η κυβέρνηση πιάστηκε απροετοίμαστη στο προσφυγικό, ενώ στερείται ρεαλισμού και ειλικρίνειας», δηλώνει σήμερα, σε συνέντευξή του στην «δημοκρατική» ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Δημήτρης Παπαδημούλης, σχολιάζοντας τα κυβερνητικά μέτρα για το καυτό ζήτημα του προσφυγικού.
Επιπλέον, μιλάει για τις πρόσφατες εξελίξεις με την απόρριψη της Ε.Ε. των ενταξιακών διαδικασιών της Βόρειας Μακεδονίας και της Αλβανίας, για την τουρκική προκλητικότητα και τους εκβιασμούς του Ταγίπ Ερντογάν.
Ειδικά για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Παπαδημούλης, δηλώνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας ‘αδιαφιλονίκητος ηγέτης’ αλλά «για να πετύχει η διεύρυνση, που έχουμε δρομολογήσει, απαιτείται ενωτική ανασύνθεση και ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κόμμα του 31,5% και όχι του 4%».
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Θα ήθελα να ξεκινήσουμε με το προσφυγικό-μεταναστευτικό, που παραμένει ένα μεγάλο «αγκάθι» για τη χώρα μας. Πώς σχολιάζετε τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη; Είναι ικανά για να αποτραπούν οι ροές και να βελτιωθεί η κατάσταση ως προς την φιλοξενία των ατόμων που έρχονται στην Ελλάδα;
Στο προσφυγικό-μεταναστευτικό ο Κυριάκος Μητσοτάκης έρχεται πλέον αντιμέτωπος με την προεκλογική του ρητορική, όταν καλλιεργούσε ως αντιπολίτευση τη θεωρία, για τα ψηφαλάκια, ότι για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο Τσίπρας. Σήμερα, ως κυβέρνηση, είναι αναγκασμένος να αποδεχθεί την πραγματικότητα: τους γεωπολιτικούς παράγοντες, τα «παιχνίδια» του Ερντογάν, την ανεπαρκή ευρωπαϊκή απάντηση.
Η κυβέρνηση πιάστηκε απροετοίμαστη στο προσφυγικό, ενώ στερείται ρεαλισμού και ειλικρίνειας. Η δέσμευσή της ότι σε έναν χρόνο θα στείλει πίσω 10 ή 20 χιλιάδες ανθρώπους είναι εξωπραγματική. Υποσχέθηκε άμεση αποσυμφόρηση των νησιών του Αιγαίου και σήμερα η Λέσβος και η Σάμος έχουν βουλιάξει, ενώ στη Μόρια οι φιλοξενούμενοι έχουν ξεπεράσει τις 15.000. Η κατάσταση, δυστυχώς, χειροτερεύει καθημερινά, με τραγική κορύφωση τους θανάτους της άτυχης γυναίκας στη φωτιά στη Μόρια και του 5χρονου, που παρασύρθηκε από φορτηγό έξω από τη δομή.
Το δε νομοσχέδιο της κυβέρνησης, που ψηφίστηκε πριν λίγες ημέρες στη Βουλή με σκοπό να δώσει λύση στο προσφυγικό, είναι γεμάτο αντιανθρωπιστικά μέτρα. Για παράδειγμα, αυτό που μέχρι σήμερα αποτελούσε έσχατη λύση, η διοικητική κράτηση, ανάγεται σε κανόνα, με το νόμο πλέον να αναγνωρίζει στην πολιτεία τη δυνατότητα κράτησης ατόμων, χωρίς δικαστική απόφαση και χωρίς να υπάρχουν σαφείς και συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Θα περιμένω, ωστόσο, την εφαρμογή τους με τη νέα χρονιά, γιατί προτιμώ να κρίνω εκ τους αποτελέσματος. Σε κάθε περίπτωση, στη φάση αυτή η κυβέρνηση οφείλει να πιέσει τους δικούς της στην Ευρώπη, γιατί είναι δεξιοί αυτοί που αντιδρούν περισσότερο σε μια πιο αναλογική κατανομή των προσφύγων στα κράτη-μέλη, ενώ μέσα στην Ελλάδα θα πρέπει να βρούμε άμεσες κι αποτελεσματικές λύσεις, που θα προσφέρουν ανακούφιση στα νησιά.
• Πώς σχολιάζετε τις προειδοποιήσεις για ένα μαζικό κύμα πλειστηριασμών και εξώσεων ακόμα και πρώτης κατοικίας;
Επειδή τον περισσότερο κόσμο τον απασχολεί κυρίως η οικονομία, η τσέπη και το σπίτι του, οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν ότι με κυβέρνηση Μητσοτάκη και ΝΔ έρχεται από τον Ιανουάριο του 2020, ένα μαζικό κύμα πλειστηριασμών και εξώσεων, που θα αφορά ακόμη και στην 1η κατοικία. Κάτι που, μπροστά σε όσα μέχρι τώρα έχουμε δει, θα είναι ολοκαύτωμα. Διότι έχουν βάλει στο φουλ τις μηχανές οι τράπεζες, στέλνοντας εξώδικα και αγωγές.
Παύει να υπάρχει με το σχέδιο «Ηρακλής» η προστασία που πέτυχε, στον βαθμό που μπόρεσε, η κυβέρνηση Τσίπρα και αυτή τη στιγμή έχουμε διεθνή funds, εξειδικευμένα στη διαχείριση αυτών των δανείων, που λειτουργούν ως «κοράκια», τα οποία αγόρασαν τα δάνεια στο 5 ή 10% του ποσού του δανείου και τώρα ζητάνε από τους δανειολήπτες το 90 ή και το 100% των δανείων. Αυτό βαραίνει πολιτικά και κοινωνικά και πρέπει να το δούμε έγκαιρα. Ζητώ από την κυβέρνηση να πάψει η ασυδοσία των funds, που μπορούν να αγοράζουν στο 5%, αλλά να ζητούν το 100%, αλλιώς απειλούν με έξωση. Ζητώ από την κυβέρνηση να βάλει ένα φρένο με νομοθετική πρόταση, που να λέει ότι δεν μπορούν τα διεθνή funds να ζητούν το 10πλάσιο ή το 20πλάσιο από όσο αγόρασαν. Μπορούν φυσικά να έχουν ένα θεμιτό κέρδος, αλλά όχι να γδέρνουν τον κόσμο.
Γιατί μπορεί αυτό να ευνοεί τα funds, που αγοράζουν δάνεια ή αυτά που κάνουν realestate και επενδύουν στην αγορά ακινήτων στην Ελλάδα, αλλά τον φτωχό που δεν μπορεί να πληρώσει το στεγαστικό του δάνειο τον στήνει στον τοίχο.
Σημειώνω δε ότι μέχρι σήμερα 1η κατοικία, χαμηλής αντικειμενικής αξίας, δεν είχε βγει ποτέ σε πλειστηριασμό. Κι αυτό πλέον δυστυχώς αλλάζει.
• Να περάσουμε στο θέμα της έναρξης της ενταξιακής πορείας της Βόρειας Μακεδονίας και της Αλβανίας. Είστε ικανοποιημένος από την απόρριψη της Ε.Ε.;
Φυσικά και δεν είμαι ικανοποιημένος. Πώς θα μπορούσα, άλλωστε, όταν με το μπλοκάρισμα αυτό σαμποτάρεται η ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων, η οποία υπηρετεί αναμφίβολα και τα δικά μας εθνικά συμφέροντα;
Πρόκειται για ένα ιστορικό λάθος της ΕΕ, που επιφέρει τεράστιο πλήγμα στην αξιοπιστία της. Είναι μεγάλο βήμα οπισθοχώρησης για την ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων και ανοίγει τον ασκό του Αιόλου στην περιοχή.
Το «όχι» της Γαλλίας, της Ολλανδίας και της Δανίας, που έβαλαν φρένο σε αυτή τη συζήτηση -μπλοκάροντας μια διαδικασία που απλά θα ξεκινούσε και θα κρατούσε πολλά χρόνια- δεν υπηρετεί τη σταθερότητα και τη δημοκρατία, ούτε τα ευρωπαϊκά συμφέροντα. Υπηρετεί τα συμφέροντα των εθνικιστών, του Ερντογάν, του Πούτιν και της αστάθειας. Και στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια. Γι’ αυτό και θα πρέπει οι κυβερνήσεις των τριών αυτών χωρών να επαναξιολογήσουν τη στάση τους απέναντι σε αυτό το πολύ κρίσιμο ζήτημα.
• Η τουρκική προκλητικότητα συνεχίζεται απέναντι στην Ελλάδα, όπως και οι εκβιασμοί του Ερντογάν προς την Ευρώπη. Πώς μπορούμε να πορευτούμε με αυτή την κατάσταση;
Υπάρχει μια ομόφωνη απόφαση των «28» για κυρώσεις στην Τουρκία, στην οποία συνέβαλαν ο Αλέξης Τσίπρας και ο πρόεδρος Αναστασιάδης, με αφορμή τις παραβιάσεις στο οικόπεδο της Κύπρου και την επιθετικότητα Ερντογάν απέναντι στην Ελλάδα, η οποία όμως δεν έχει αρχίσει ακόμα να εφαρμόζεται.
Και ενώ θα έπρεπε αυτή η απόφαση να εξειδικευτεί και να εφαρμοστεί, δυστυχώς αυτό το εμποδίζουν κυβερνήσεις, όπως της Γερμανίας και της Γαλλίας, λόγω οικονομικών συμφερόντων.
Στα θέματα αυτά απαιτείται και ελληνική παρέμβαση, την οποία μέχρι στιγμής δεν βλέπω. Δεν έχω δει κάποια κίνηση της ελληνικής κυβέρνησης, που να πιέζει για την καταδίκη και τις κυρώσεις στην Τουρκία.
Αυτό που χρειάζεται είναι να γίνει η ΕΕ πιο αυστηρή με τον Ερντογάν, τόσο σε ό,τι αφορά την Ελλάδα και την Κύπρο, όσο και σχετικά με τις απειλές του περί ανοίγματος των συνόρων. Είναι ώρα να σταματήσει η Ευρώπη να «χαϊδεύει» τον Ερντογάν, τηρώντας χαλαρή στάση, και να αρχίσει να εφαρμόζει κυρώσεις, όπως θα έπρεπε να συμβαίνει σε κάθε περίπτωση που παραβιάζεται το διεθνές δίκαιο.
• Πώς βλέπετε την πορεία της ελληνικής οικονομίας, ιδωμένη μέσα από το παγκόσμιο οικονομικό πρίσμα;
Η κυβέρνηση Τσίπρα ήταν αυτή που τον Αύγουστο του ‘18 έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, πετυχαίνοντας ελάφρυνση του χρέους, εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών, θετικό ρυθμό ανάπτυξης, μείωση της ανεργίας, δημιουργώντας πλεόνασμα.
Μέχρι στιγμής, λοιπόν, η οικονομία βαδίζει πατώντας στα θετικά και στα έτοιμα που άφησε η κυβέρνηση Τσίπρα. Επομένως, η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα κριθεί σε ό,τι αποτελεί 100% δική της ιδιοκτησία, δηλαδή στον προϋπολογισμό του 2020.
Σε ό,τι αφορά, βέβαια, την προεκλογική δέσμευση Μητσοτάκη για ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 4%, κανείς δεν τη θεωρεί εφικτή. Όσο για τα χαμηλότερα πλεονάσματα, ο ίδιος ο πρωθυπουργός τα έχει παραπέμψει στις ελληνικές καλένδες.
Την ίδια ώρα, η ευρωπαϊκή οικονομία επιβραδύνει και στην παγκόσμια οικονομία αυξάνουν οι κίνδυνοι για έναν νέο υφεσιακό κύκλο. Παρόλα αυτά, η ευρωπαϊκή ελίτ παραμένει μπλοκαρισμένη και αδύναμη να στρίψει το τιμόνι της οικονομικής της πολιτικής, μακριά από την ακινησία και το νεοφιλελεύθερο δόγμα. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, οι δεσμεύσεις Μητσοτάκη για ανάπτυξη 4% θα συντριβούν στο έδαφος μιας οδυνηρής πραγματικότητας.
• Τι πρέπει να αλλάξει στον ΣΥΡΙΖΑ; Είναι απαραίτητη, θεωρείτε, η αποτίμηση της μέχρι τώρα πορείας σας;
Η συλλογική αποτίμηση της πορείας μας είναι χρήσιμη και επιβεβλημένη, καθώς θα μας βοηθήσει να ανακάμψουμε ταχύτερα και να κερδίσουμε τις προσεχείς εκλογές. Και προσωπικά δεν τη φοβάμαι, γιατί έχουμε ως ατού το ισχυρό βάθρο του 31,5% και τον Τσίπρα, έναν αδιαφιλονίκητο ηγέτη. Χρειάζεται, βέβαια, προσοχή και ευθύνη, προκειμένου να αποφύγουμε μια ηττοπαθή λαθολογία.
Για να πετύχει η διεύρυνση, που έχουμε δρομολογήσει, απαιτείται ενωτική ανασύνθεση και ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κόμμα του 31,5% και όχι του 4%. Κόμμα μοντέρνο, της σύγχρονης Αριστεράς του 21ου αιώνα, ικανό να συγκροτήσει ευρύτερες προοδευτικές συμμαχίες. Πιο γερά ριζωμένο στην κοινωνία, δημοκρατικό, πιο ελκυστικό στη νέα γενιά, πιο ανοιχτό στο μέλλον και τις νέες ιδέες. Ικανό να εκφράζει και να «χωράει» ισότιμα τον Αριστερό ριζοσπάστη, τον Σοσιαλιστή, τον Οικολόγο και τη Φεμινίστρια, το παλιό και το καινούριο μέλος.
