Είναι η πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία της χώρας που αντί να ασχολούνται με την κυβέρνηση και τα πεπραγμένα της, όλοι πλέον ασχολούνται με το πολιτικό μυθιστόρημα που ξεκίνησε να γράφεται από την εμφάνιση του Στέφανου Κασσελάκη.Και μπορεί μεν αρχικά να φαινόταν ως κάτι φρέσκο με την παρουσία του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και με την εμφατική του νίκη στις εσωκομματικές εκλογές, όπου ανέλαβε τα ηνία του κόμματος, αλλά η μετά πορεία προκαλεί τουλάχιστον σκεπτικισμό για το “τι μέλλει γενέσθαι” στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Στέφανος (ναι το κατάφερε κι αυτό, να τον αποκαλούν με το μικρό του όνομα) εμφανίστηκε ως σύγχρονος “Ροβεσπιέρος” και μάλλον ταυτίστηκε με αυτό το ρόλο, καθώς όπως φαίνεται θέλει να διαγράψει κάθε αντιφρονούντα της ασαφούς πολιτικής γραμμής του μέσα στο κόμμα. Και μάλιστα με διαγραφές από τη βάση στη λογική λαϊκών δικαστηρίων, κάτι που απέχει κατά πολύ από το σύγχρονο που επικαλείται ότι φέρνει.
Θέλει μόνο αυτός να δίνει το τέμπο της “επαναστατικής γυμναστικής” και να θαυμάζει φιλάρεσκα την εικόνα του ως του άτεγκτου ηγέτη που τολμά να έρθει σε ρήξη με το παλιό για να εφαρμόσει μια σύγχρονη αριστερά, όπως την ονειρεύτηκε κατά τη θητεία του στη Goldman Sachs και μετέπειτα ως εφοπλιστής. Διότι πώς μπορείς να είσαι αριστερός αν δεν έχεις βουτήξει μέσα στην ακολασία του καπιταλισμού και να βγεις να αποτινάξεις από πάνω σου τα απόνερα της αναλγησίας των υπερκερδών των πολυεθνικών;
Στην πραγματικότητα όμως ο Στέφανος Κασσελάκης βρίσκεται σε μια διατεταγμένη αποστολή. Να “καθαρίσει τη μπουγάδα” που δεν κατάφερε να κάνει ο προκάτοχός του φοβούμενος αυτό τον πολιτικό μετασχηματισμό ενός κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς σε ένα κεντρώο σοσιαλιστικό που θα τα έχει καλά και με τα ΜΜΕ και με τον ΣΕΒ και θα είναι και ελκυστικό στις ευρείες μάζες. Φαντάζομαι ότι αυτό σε κάποιους μεγαλύτερους ξυπνά κάποιες μνήμες που φρόντισε να ξεσκονίσει ο Αλέξης ανοίγοντας τα χρονοντούλαπα της ιστορίας.
Στο επερχόμενο συνέδριο ουδείς γνωρίζει αν η “Ομπρέλα” θα εμφανιστεί κλειστή ως όπλο επιθετικό απέναντι στον Κασσελάκη ή αν θα ανοίξει διάπλατα προκειμένου να λειτουργήσει ως αέρινο όχημα που θα μεταφέρει τους συντρόφους στα γνωστά λημέρια της αριστεράς, μαζί με όσους ανένταχτους έφυγαν από το μαντρί και δεν κατάφεραν να κάνουν καριέρα, περιμένοντας τον “νεόκοπο” αρχηγό να στραβοπατήσει για να εφορμήσουν στις παλιές τους θέσεις. Ουδείς γνωρίζει τι θα φέρει αυτή η καταιγίδα. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα μας κρατήσει το ενδιαφέρον για ένα ακόμα Σαββατοκύριακο.
Φιλικά
Δημήτρης Μίχαλος
