Απορρίφθηκε η αγωγή κατά του προέδρου της Easyjet

Με απόφαση που εξέδωσε χθες το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου απορρίφθηκε η αγωγή ομόρρυθμης εταιρείας της Ρόδου, νόμιμα εκπροσωπούμενης από τους εκκαθαριστές της, γνωστούς επιχειρηματίες του τουριστικού κλάδου, κατά του προέδρου της γνωστής αεροπορικής εταιρείας χαμηλού κόστους “easyjet”, κ. Στυλιανού Χατζηιωάννου.
Η ομόρρυθμη εταιρεία ιδρύθηκε το έτος 2005, προκειμένου να εκπροσωπήσει και αναλάβει τη δραστηριότητα των easyinternetcafes στη Ρόδο, με κύριο αντικείμενο δραστηριοτήτων της την, επ’ αμοιβή, παροχή προς τρίτους υπηρεσιών διαδικτύου (Internet).
Ο εναγόμενος, Κυπριακής καταγωγής, είναι διεθνούς εμβέλειας επιχειρηματίας, με δραστηριότητες, που άρχισαν τη δεκαετία 1980 από τον χώρο της ναυτιλίας, στη συνέχεια επεκτάθηκαν στον χώρο των διεθνών εναέριων μεταφορών, στον χώρο των συνεργασιών με άλλους επιχειρηματίες μέσω συμφωνιών δικαιόχρησης κ.α.
Επειδή, μέσω της εταιρείας ICAP, οι ενάγοντες είχαν πληροφορηθεί το προσωπικό επιχειρηματικό ενδιαφέρον του αντίδικου να επεκταθεί στην Ελλάδα, μέσω του καθεστώτος της δικαιόχρησης (franchise) και μάλιστα στον χώρο του διαδικτύου («internet cafe»), στις 16 Δεκεμβρίου του 2004, κατόπιν της μεσολάβησης της ανωτέρω εταιρείας (ICAP), ο εκ των διαχειριστών της μετέπειτα συσταθείσας ενάγουσας εταιρείας συναντήθηκε στην Αθήνα με, εκπρόσωπο, στην Αθήνα και στην Κύπρο των συμφερόντων των εναγομένων εταιρειών, ήτοι της κυπριακής εταιρείας με επωνυμία «FAMOUS BRANDS LIMITED», και της εταιρείας με έδρα το Λονδίνο και με την επωνυμία «EASYINTERNETCAFE LIMITED».
Εκεί, όπως υποστηρίζεται στην αγωγή, συζήτησαν την προώθηση επιχειρηματικά και εμπορικά στην Ελλάδα των συμφωνιών δικαιόχρησης του χώρου διαδικτύου με το σήμα “EASYINTERNETCAFE”.
Φέρεται να υπήρξαν κι άλλες συναντήσεις και με τον κ. Χατζηιωάννου και τελικώς συνήφθησαν συμφωνίες με τις από αυτόν ουσιαστικά διοικούμενες και ελεγχόμενες εταιρείες με την επωνυμία, αντίστοιχα, «F.B.L», και «EASYINTENETCAFE».
Τα προσύμφωνα συνεργασίας προέβλεπαν ότι, στους βασικούς όρους των συμβάσεων, που θα υπογράφονταν στη συνέχεια, θα περιλαμβάνονταν η διάρκεια των συμβάσεων, η οποία θα ήταν πενταετής, τα royalties των εσόδων πρόσβασης στο internet που θα ανερχόταν σε ποσοστό 9% επί του τζίρου, η μηνιαία αμοιβή εμπορικής εκμετάλλευσης των εσόδων πρόσβασης στο διαδίκτυο, που θα ανερχόταν σε ποσοστό 2% επί του τζίρου και τέλος ότι η easyinternetcafe θα ήταν υποχρεωμένη να τους παρέχει υποστήριξη, εκπαίδευση και τεχνογνωσία μέσω του helpdesk καθ’ όλη τη διάρκεια της σύμβασης.
Συμφώνησαν μεταξύ άλλων για την αγορά 70 ηλεκτρονικών υπολογιστών, ενώ στην πορεία, όπως υποστηρίζουν οι ενάγοντες, το σύστημα δεν λειτούργησε όπως είχε συμφωνηθεί με αποτέλεσμα οι 50 υπολογιστές στη Ρόδο και 20 στο Φαληράκι σε συγκεκριμένα σημεία να μην αποδίδουν.
Φέρεται να διαπιστώθηκε ότι οι μισθωμένοι υπολογιστές δεν ήταν συμβατοί με το εφαρμοζόμενο σύστημα τρίτης γενιάς της Easy με αποτέλεσμα τα δύο σημεία πρόσβασης να υπολειτουργούν.
Η ροδίτικη εταιρεία διεκδικεί αποζημίωση για βλάβες, που όπως υποστηρίζει υπέστη, συνολικού ύψους 724.939,29 ευρώ.
Ο κ. Χατζηιωάννου από την άλλη με τις προτάσεις του ενώπιον του ίδιου δικαστηρίου διαμαρτυρήθηκε για τους ισχυρισμούς των εναγόντων, τονίζοντας ότι τον εμφανίζουν ως κοινό απατεώνα, γεγονός που προσβάλλει την τιμή και την υπόληψή του και αποτελεί συκοφαντική δυσφήμιση, επιφυλασσόμενος μάλιστα παντός νόμιμου δικαιώματός του.
Τόνισε ότι καταβάλλεται μια ατυχής προσπάθεια της αντιδίκου εταιρείας να τον εμπλέξει ως φυσικό πρόσωπο στην αγωγή της, καθώς ουδέποτε συμβλήθηκε μαζί της, αμέσως ή εμμέσως και ουδέποτε της παρέστησε ή στους εκπροσώπους της, οιοδήποτε γεγονός που να ήταν ψευδές.
Τόνισε πιο πέρα ότι η εταιρεία είχε συμβληθεί με την εταιρεία FBL, που ουδέποτε του ανήκε ουδεμία σχέση είχε ή έχει μαζί της αφού ανήκει σε έναν τρίτο που κατονομάζει, με τον οποίο η ενάγουσα και οι εκπρόσωποί της έκαναν όλες τις διαπραγματεύσεις και κατήρτισαν τις δύο συμβάσεις Franchise.
Ανέφερε παραπέρα ότι η ενάγουσα δεν εστράφη κατά εκείνων με τους οποίους είχε συμβληθεί διότι οι συμβάσεις υποδικαιόχρησης διέπονται από το αγγλικό δίκαιο και αρμόδια είναι τα δικαστήρια της Αγγλίας. Επιπλέον, τόνισε ότι η εταιρεία EIC από το έτος 2009 υποχρεώθηκε να παύσει τις δραστηριότητές της διότι δεν ήταν βιώσιμη με αποτέλεσμα να μην μπορεί να την ενάγει.
Σε ό,τι αφορά την συνάντηση που, όπως υποστηρίζεται, έγινε στην Αθήνα, τόνισε ότι είχε συναντηθεί και φωτογραφηθεί με δεκάδες κόσμο σε συνέδριο του περιοδικού «economist».
Το δικαστήριο έκρινε ότι από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε ότι ο εναγόμενος είναι όργανο της αντισυμβαλλόμενης με τους Ροδίτες, εταιρείας ή ότι εμπλέκεται με οποιοδήποτε τρόπο στη διοίκηση ή τον έλεγχό της ώστε να νομιμοποιείται παθητικά στην αγωγή.
Επιπλέον δεν επιβεβαιώθηκε και ο ισχυρισμός των εναγόντων για τις διαβεβαιώσεις που υποστηρίζουν ότι είχαν λάβει από τον εναγόμενο.
Tην ροδίτικη εταιρεία εκπροσώπησε ο δικηγόρος κ. Σ. Αναστασιάδης και τον κ. Χατζηιωάννου ο δικηγόρος κ. Γ. Ατιέ.