Ένα ζωντανό μνημείο στο πέρασμα των αιώνων
Παντοτινά νέα, ζωντανή, σαγηνευτική, μυστηριώδης, η Παλιά Πόλη της Ρόδου, ένα μωσαϊκό ετερόκλητων πολιτισμών, μνημείο παγκόσμιας ιστορικής σημασίας, μεταφέρει τον επισκέπτη σε εποχές αλλοτινές, ενώ η φήμη της ταξιδεύει αέναα στα πέρατα της γης…
Θαρρείς ότι σαν ψίθυροι ακούγονται οι καλπασμοί των αλόγων και ο απόηχος από τις βαριές πατημασιές των πάνοπλων Ιωαννιτών Οσπιταλιέρων Ιπποτών.
Και την ίδια στιγμή, ένα μεθυστικό άρωμα Ανατολής πλανάται στην ατμόσφαιρα.
Σε τούτο τον τόπο, εναλλάσσονται, με τρόπο συναρπαστικό, οι χρονικές ιστορικές περίοδοι, δημιουργώντας έναν μυστηριακό καμβά.
Σε τούτο τον τόπο, έδεσαν σαν σε κουβάρι τις τύχες τους διαφορετικές φυλές και πολιτισμοί.
Τούτη τη γη ερωτεύτηκαν, χωρίς δεύτερη κουβέντα και διεκδίκησαν ξένοι κατακτητές, βάρβαροι και λιγότερο βάρβαροι.
Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου.
Φιλόξενη, γοητευτική, μυστηριακή και μυστηριώδης, γεμάτη χρώματα και αρώματα, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του νησιού και παράλληλα ένα ζωντανό του κύτταρο.
Στενά πλακόστρωτα σοκάκια, μισοσκότεινες στοές, γοτθικοί πύργοι, βυζαντινές εκκλησίες, οθωμανικά τζαμιά, πλατείες και σπίτια με ολάνθιστες αυλές, δημιουργούν το παζλ της Μεσαιωνικής Πόλης της Ρόδου, της μεγαλύτερης, ζωντανής, Μεσαιωνικής Πόλης της Ευρώπης. Κράμα διαφορετικών πολιτισμών και μυστηριώδους συνένωσης του χθες με το σήμερα, μοιάζει να αιωρείται ανάμεσα στο ιππικό παρελθόν και στο σύγχρονο παρόν.
Η Παλιά Πόλη είναι ένα εξαιρετικό μουσείο μεσαιωνικής εποχής και μνημείο με περίοπτη θέση στη λίστα με τα μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco.
Ένα κομμάτι γης που καταφέρνει, σε κάποια λίγα στρέμματα, να συγκεντρώνει 2.500 χρόνια Ιστορίας.
Ένας υπέροχος τόπος, όπου ακόμα και σήμερα οι λίγες χιλιάδες μόνιμοι κάτοικοί του και οι εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες του μοιράζονται μια θαυμάσια παλέτα πολυεθνικών επιρροών.
Αυτά και πολλά ακόμη είναι η Παλιά Πόλη της Ρόδου, που καμία πένα μέχρι σήμερα, όσο εμπνευσμένη κι αν είναι, δεν κατάφερε να αποδώσει…
Περίπατος στην ιστορία
Η Μεσαιωνική Πόλη άρχισε να διαμορφώνεται στο τελευταίο τέταρτο του 7ου αιώνα μ.Χ., παλάτι Μαγίστρου Ρόδοςπάνω στα λείψανα του προϋπάρχοντος ελληνιστικού οικισμού, στο βόρειο τμήμα του νησιού. Τη σημερινή της δε εικόνα οφείλει, κυρίως, στην εγκατάσταση των Ιωαννιτών Ιπποτών, από το 1309 και για δύο περίπου αιώνες.
Ένα ψηλό αμυντικό τείχος, άριστα διατηρημένο, μήκους περίπου 5 χιλιομέτρων, φιλοξενεί στα «σπλάχνα» του την Παλιά Πόλη. Ένα πανίσχυρο τείχος, που αντιστάθηκε ακόμα και στην πολιορκία του Μωάμεθ του Β’ του Πορθητή, το 1480, η οποία κατέληξε στην ήττα της υπέρτερης αριθμητικά τουρκικής δύναμης.
Η Παλιά Πόλη χωριζόταν με ένα εσωτερικό τείχος σε δύο μέρη. Το Κολλάκιο ή Chateu, τόπο διαμονής των Ιπποτών και ευγενών, στη βόρεια πλευρά της και στη Χώρα ή Μπούργκο, όπου διέμεναν και εργάζονταν οι Έλληνες, οι Eβραίοι και οι Φράγκοι.
Η Χώρα αναπτύχθηκε στο νότιο και μεγαλύτερο μέρος της Παλιάς Πόλης.
Τοπόσημο της Μεσαιωνικής Πόλης αποτελεί το επιβλητικό Παλάτι του Μεγάλου Μάγιστρου, το περίφημο Καστέλο, στο Κολλάκιο, ένα από τα σημαντικότερα μνημεία που ανεγέρθηκε στους μέσους χρόνους.
Το Παλάτι στέκει αγέρωχο στο ψηλότερο σημείο της Πόλης, με τον επιβλητικό όγκο του να προκαλεί δέος στον επισκέπτη.
Κατασκευάστηκε στα τέλη του 7ου αιώνα μ.Χ. από τους Βυζαντινούς και αρχικά λειτούργησε ως φρούριο, για να μετατραπεί, στις αρχές του 14ου αιώνα, από τους Ιππότες του Αγίου Ιωάννη σε κατοικία του Μεγάλου Μάγιστρου, καθώς και σε διοικητικό κέντρο του ιπποτικού κράτους.
Δυστυχώς, το 1856 καταστράφηκε ολοκληρωτικά από έκρηξη δυναμίτιδας, που φυλασσόταν στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη, απέναντι από το Παλάτι, για να αναστηλωθεί το 1939 από τον Ιταλό διοικητή της Δωδεκανήσου, Mariο de Vecchi.
Σήμερα λειτουργεί ως επισκέψιμος χώρος και Μουσείο, με πλήθος εκθεμάτων και αποτελεί τον μεγαλύτερο πόλο έλξης επισκεπτών στη Μεσαιωνική Πόλη.
Στο Παλάτι οδηγεί από το λιμάνι, η διάσημη Οδός των Ιπποτών. Ο πλέον εμβληματικός και πιο καλοδιατηρημένος, λιθόστρωτος, μεσαιωνικός δρόμος στην Ευρώπη, με 200 μέτρα μήκος και 6 μέτρα πλάτος.
Κατά μήκος της Οδού των Ιπποτών βρίσκονται τα καταλύματα των «Γλωσσών», δηλαδή, οι χώροι συνεστιάσεων των ιπποτών της ίδιας εθνικότητας και φιλοξενίας των επίσημων προσκεκλημένων τους.
Κάστρο ΡόδοςΟι Ιωαννίτες της Ρόδου ήταν οργανωμένοι σε επτά διαφορετικές «Γλώσσες», αυτές της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Προβηγκίας, της Ωβέρνης, της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Αγγλίας και κάθε «Γλώσσα» είχε το δικό της κατάλυμα.
Σήμερα, έχουν διατηρηθεί σχεδόν ανέπαφα και σώζονται από εκείνη την εποχή τα τέσσερα από τα επτά καταλύματα των «Γλωσσών».
Στην Οδό των Ιπποτών, με τα μεγαλοπρεπή, ιπποτικά κτίρια, με τις περίτεχνα διακοσμημένες εισόδους, στολισμένες με τα οικόσημα των ιπποτών και των μεγάλων μαγίστρων, στο ημίφως, μπορεί κανείς σχεδόν να διακρίνει τις σκιές των Ιωαννιτών ιπποτών.
Η πλακόστρωτη Οδός των Ιπποτών καταλήγει στην Πλατεία Μεγάλου Αλεξάνδρου ή Μουσείου, όπου στέκει η Παναγιά του Κάστρου, εκκλησία η οποία χρονολογείται από τον 11ο μ.Χ. αιώνα. Εκεί βρίσκεται και το νοσοκομείο των Ιπποτών, ένα μοναδικό γοτθικό κομψοτέχνημα, το οποίο σήμερα φιλοξενεί το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ρόδου, με πλήθος ευρημάτων από τη μακραίωνη ιστορία του νησιού.
Η περιπλάνηση στα σοκάκια της Παλιάς Πόλης συνεχίζεται στην περιοχή του Μπούργκου, με τα αρχοντικά των Ελλήνων και Φράγκων εμπόρων.
Στην αρχή της οδού Σωκράτους, του πιο εμπορικό δρόμου της Μεσαιωνικής Πόλης μέχρι και σήμερα, που σφύζει από ζωή, στην Πλατεία Ιπποκράτους, βρίσκεται το κτίριο της Καστελλανίας. Ένα από τα ωραιότερα ιπποτικά αρχιτεκτονικά μνημεία της Ρόδου, με στοιχεία αναγεννησιακής τεχνοτροπίας, χτισμένο το 1506.
Εκεί αρχικά λειτουργούσε, στα πρότυπα των πόλεων της δυτικής Ευρώπης, το Εμπορικό Δικαστήριο, ενώ σήμερα φιλοξενεί τη Δημοτική Βιβλιοθήκη, καθώς και το Ιστορικό και Λαογραφικό Αρχείο.
Στην άλλη πλευρά της οδού Σωκράτους συναντά κανείς το τέμενος του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή, με την περίτεχνη, μαρμάρινη είσοδο, το οποίο χτίστηκε στη θέση ενός παλαιότερου, που, όπως λέγεται, είχε αναγείρει ο Σουλτάνος Σουλεϊμάν, κατακτητής της πόλης.
Στο σημείο όπου συναντώνται η οδός Σωκράτους με την οδό Ορφέως βρίσκεται ο Πύργος του Ρολογιού, που έχτισε ο Φεχτί πασάς το 1857 και αρχικά χρησίμευε ως παρατηρητήριο. Η θέα της Παλιάς Πόλης από την κορυφή του είναι μαγική.
Ακολουθώντας κανείς την οδό Αρχελάου, θα βρεθεί στην πλατεία Αρίωνος, με το τζαμί του Μουσταφά Πασά και τα τουρκικά λουτρά, χτισμένα τον 16ο αιώνα, που λειτουργούν και σήμερα.
Από την πλατεία Ιπποκράτους ξεκινά και η οδός Αριστοτέλους, που οδηγεί ανατολικά στην πλατεία Εβραίων Μαρτύρων, με το γνωστό σιντριβάνι με τους ιππόκαμπους, αφιερωμένη στη μνήμη των Εβραίων του Ολοκαυτώματος.
Από εκεί, μέσω της Πινδάρου καταλήγει κανείς στην Παναγία των Αγγέλων ή Παναγία του Μπούργκου, με τις τρεις αψίδες του ιερού βήματος, ότι απέμεινε από τον υπέροχο υστερογοτθικό ναό του 14ου αιώνα, μετά τον βομβαρδισμό του στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, να στέκουν πεισματικά. Το θέαμα, με τις ειδικά φωτιζόμενες
αψίδες, το βράδυ, κόβει την ανάσα.
Ένας περίπατος στην Παλιά Πόλη της Ρόδου ποτέ δεν είναι αρκετός. Μία και μόνη φορά δεν αρκεί για να δει και να θαυμάσει κανείς όλα όσα πρέπει. Αρκεί μόνο για να πάρει μια μικρή «γεύση» από το άρωμα αυτής της μοναδικής Μεσαιωνικής Πόλης.
Πηγή money-tourism.gr/
