Πράγματι, οι προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης υπήρξαν συνέχεια των προεκλογικών και αναμφισβήτητα κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Το θέμα όμως δεν είναι η δήλωση αλλά η υλοποίηση των προγραμματικών δηλώσεων.
Στην ομιλία του ο Πρωθυπουργός -μεταξύ άλλων- μίλησε για Κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας και έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους.
Απόλυτα σύμφωνοι. Όμως, η ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους, είναι δυνατόν να επιτευχθεί χωρίς την ανασυγκρότηση της οικονομίας;
Ουδέποτε σε αυτόν τον πλανήτη οποιαδήποτε χρεοκοπημένη χώρα κατάφερε να έχει αξιόπιστο κοινωνικό κράτος. Το κοινωνικό κράτος είναι προνόμιο μόνο των αναπτυγμένων χωρών με υγιή οικονομία. Είναι προνόμιο των σοσιαλδημοκρατικών κυρίως κυβερνήσεων.
Η Ιστορία, είναι βέβαιο ότι θα αναγνωρίσει στον Ανδρέα Παπανδρέου τον θεμελιωτή του κοινωνικού κράτους για τη χώρα μας ο οποίος επέτυχε παράλληλα την πρωτοφανή ανακατανομή του εθνικού εισοδήματος υπέρ των αδυνάτων.
Είναι ο Πρωθυπουργός που πέτυχε όλα αυτά και παρέδωσε το 1996 τη χώρα με χρέος 60% του ΑΕΠ προειδοποιώντας από αυτό το βήμα της Βουλής ότι εάν η χώρα δεν αφανίσει το χρέος, το χρέος θα αφανίσει τη χώρα. Με τα συνεχή «όχι» του προς τους ισχυρούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης επέτυχε την έγκριση των Μεσογειακών Προγραμμάτων για να οδηγήσει τη χώρα στον δρόμο τον αναπτυξιακό.
Όμως, από το 1996 μέχρι το 2009, μέσα σε 15 χρόνια, αντί για ανάπτυξη είχαμε συνεχή αύξηση του χρέους μέχρι το 120% οπότε έπαψαν να μας δανείζουν οι αγορές και η χώρα οδηγήθηκε κατ’ ανάγκην σε δανεισμούς κυρίως από τους ευρωπαϊκούς λαούς με όρους που επέβαλαν οι δανειστές προκειμένου να μπορούν να εισπράξουν τα δανεικά τους.
Αυτά είχαν τα περίφημα μνημόνια που σήμερα η Κυβέρνηση –από ότι λέγεται- αποδέχεται το 70% τους. Αυτή δυστυχώς είναι η πραγματική ιστορία. Για αυτό και η εξεταστική επιτροπή, την οποία προτείνει η Κυβέρνηση, θα πρέπει εις βάθος να αναζητήσει τους λόγους για τους οποίους χρεοκόπησε η χώρα.
Όμως, προσωπικά διερωτώμαι και θα παρακαλούσα να διερωτηθεί και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, πώς μπορεί να αναβιώσει αυτό το κοινωνικό κράτος σε μια χώρα που βρίσκεται αποδεδειγμένα σε χρεοκοπία;
Για το λόγο αυτό, θα περιμέναμε να αφιερώσει περισσότερο χρόνο ο Πρωθυπουργός στις προγραμματικές δηλώσεις για το πώς θα αντιμετωπίσει το θέμα της Ανάπτυξης της χώρας, δηλαδή το θέμα των επενδύσεων, το θέμα της συγκρότησης του παραγωγικού ιστού, το θέμα της παραγωγικότητας και φυσικά των εξαγωγών που όλα αυτά σήμερα βρίσκονται περίπου στο μηδέν.
Το ΔΝΤ και οι δανειστές μας προτείνουν μονόδρομο προς την ανάπτυξη που περνά από την ύφεση, τους χαμηλούς μισθούς και τη χρεοκοπία. Δηλαδή μας προτείνουν το δρόμο που βαδίζει κάθε χρεοκοπημένη τριτοκοσμική χώρα η οποία γίνεται ελκυστική στους επενδυτές για επενδύσεις με αυτά που τους προσφέρει.
Αυτή είναι η λεγόμενη τριτοκοσμική ανάπτυξη.
Υπάρχει όμως και ένας άλλος δρόμος τον οποίο ακολούθησε η Γερμανία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον οποίο αρνείται πεισματικά να τον αποδεχθεί και για εμάς. Ένας δρόμος που περνά από γενναία δανειοδότηση μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, για ουσιαστικές παραγωγικές επενδύσεις στον τομέα του τουρισμού, στη γεωργία, στην κτηνοτροφία και τις άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.
Μιλάμε συνέχεια για το χρέος και τη διαγραφή του, το «κούρεμά» του ή την επιμήκυνσή του με χαμηλά επιτόκια, όταν είναι γνωστό ότι η χώρα χρωστά λιγότερο από μισό τρισεκατομμύριο ευρώ τη στιγμή που η γειτονική Ιταλία χρωστά 2,5 τρις ευρώ, η Γαλλία 2 τρις ευρώ, ενώ οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία προσεγγίζουν τα 14 τρις δολάρια. Διερωτώμαι, θα μηδενίσουν όλες αυτές οι χώρες αυτά τα χρέη;
Περιμένετε να πληρώσει η Αμερική 14 τρις δολάρια στους δανειστές της;
Η απάντηση είναι πως «όχι», αλλά οι χώρες αυτές έχουν ανάπτυξη, παραγωγή και εξαγωγές των παραγωγικών προϊόντων τους. Και φυσικά είναι οι χώρες που πρωταγωνιστούν στην οικονομία του πλανήτη ανεξάρτητα από το τεράστιο χρέος που έχουν.
Πώς, όμως, μπορεί να αρχίσει η ανάπτυξη σε μια χώρα που βρίσκεται περίπου στο μηδέν, όπως η Ελλάδα όταν δεν δημιουργούνται οι συνθήκες για να υπάρξουν επενδύσεις;
Στο σημείο αυτό θα περιμέναμε να ακούσουμε με ποιον τρόπο η Κυβέρνηση σκέπτεται να προσελκύσει επενδυτές, και κυρίως ποια θα είναι τα κίνητρα για να προσελκυστούν οι επενδυτές ή έστω πώς θα διεκδικήσουμε ουσιαστικές επενδύσεις μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις δεν μπορεί να αναβιώσει και να επιβιώσει το κοινωνικό κράτος.
Εμείς, έχουμε αυτές τις ευαισθησίες γιατί εμείς δημιουργήσαμε το κοινωνικό κατράς στη χώρα με δωρεάν Υγεία σε όλα τα επίπεδα, με πρωτοφανές έργο στην Πρόνοια με πρωτοφανή στήριξη των Ατόμων με Αναπηρία.
Ο σημερινός Υπουργός Υγείας υπήρξε Γενικός Γραμματέας Πρόνοιας επί δικής μου υπουργίας και γνωρίζει καλά τους σχεδιασμούς μας της εποχής εκείνης αλλά και τους λόγους που τα σχέδια δεν ολοκληρώθηκαν. Ποιοι και ποια συμφέροντα πρόβαλαν αντιστάσεις είναι γνωστά σήμερα στον Υπουργό Υγείας.
Εμείς θα στηρίξουμε ειλικρινά κάθε σοβαρή προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση, ανεξάρτητα από τις επιφυλάξεις που διατηρούμε όσον αφορά την υλοποίηση μεγάλου μέρους των προγραμματικών δηλώσεων.
