Mια υπόθεση που είχε «σκανδαλίσει» την κοινή γνώμη και είχε προκαλέσει δημόσια αντιπαράθεση μεταξύ του πρώην Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου κ. Χ. Κόκκινου και του πρώην Νομάρχη Δωδεκανήσου κ. Γιάννη Μαχαιρίδη, εξετάστηκε χθες ενώπιον του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Ρόδου.
Πρόκειται για μια «αμαρτωλή υπόθεση», που είχε εκθέσει ανεπανόρθωτα την πρώην νομαρχιακή αρχή, η οποία στην πορεία της δικαστικής έρευνας περιορίστηκε στην απαγγελία κατηγορίας για το πλημμέλημα της «αυθαίρετης κατάληψης δημόσιας βραχώδους και χορτολιβαδικής έκτασης εντός καταφυγίου άγριας ζωής».
Η υπόθεση αφορά την οικολογική καταστροφή που συντελέστηκε τον Ιούνιο του 2009 στα “Γυψάδικα” της Λάρδου, με αυθαίρετη λήψη αδρανών υλικών από προστατευόμενη περιοχή και μάλιστα με τις “ευλογίες” της πρώην Νομαρχίας Δωδεκανήσου.
Κατηγορούμενοι βρέθηκαν τρεις εκπρόσωποι της εργολαβικής εταιρείας “Ιόνιος ΑΕ” που κρίθηκαν ένοχοι για το αδίκημα που κατηγορήθηκαν και επιβλήθηκε σε καθένα εξ’ αυτών ποινή φυλάκισης 6 μηνών με 3ετή αναστολή και χρηματική ποινή 200 ευρώ.
Η έρευνα ξεκίνησε μετά την υποβολή σχετικής με το ζήτημα μήνυσης της Διεύθυνσης Δασών Δωδεκανήσου, την 12η Μαρτίου 2010. Σύμφωνα με το πρωτόκολλο μήνυσης δασοφύλακα, διαπιστώθηκε συγκεκριμένα η παράνομη εσκαφή και η κατάληψη έκτασης με σκοπό τη λήψη αδρανών υλικών με τη χρήση εκρηκτικών υλών και σκαπτικών μηχανημάτων.
Η έκταση ανήκει στην κτηματολογική μερίδα 2150 γαιών Λάρδου ιδιοκτησίας του ελληνικού δημοσίου και βρίσκεται εντός καταφυγίου άγριας ζωής και καλυπτόταν από χορτολιβαδική βλάστηση, ποώδη και φρύγανα και διάσπαρτες αγριελιές. Το εμβαδόν της έκτασης είναι 7.400 τ.μ.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον στην υπόθεση παρουσιάζει το γεγονός ότι εκπρόσωπος της εργολαβικής εταιρείας, που εκτελούσε το έργο, υπεραμύνεται των ενεργειών του, επισημαίνοντας ότι η εξόρυξη εκτελέστηκε μετά από άδειες που έλαβε αρμοδίως!
Τον ισχυρισμό αυτό εξέθεσαν εκπροσωπούμενοι δια πληρεξουσίου από τον δικηγόρο κ. Κ. Σαρρή οι κατηγορούμενοι χθες στη δίκη.
Η Εισαγγελέας της έδρας πρότεινε την αθώωσή τους καθώς, όπως εξέθεσε, δεν προκύπτει τέλεση του αδικήματος για το οποίο παραπέμφθηκαν αλλά του αδικήματος της παράνομης εκχέρσωσης δασικής έκτασης, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα μετατροπής της κατηγορίας. Η πρόεδρος της έδρας δεν συμφώνησε.
Οι κατηγορούμενοι είχαν εκθέσει στο πλαίσιο της δικαστικής έρευνας, ότι είχε ζητηθεί η σύμφωνη γνώμη και οι εγκρίσεις από τις τοπικές αρχές, για τη δανειοληψία βραχωδών υλικών από τον υφιστάμενο δανειοθάλαμο στην περιοχή “Γράμματα” Δ.Δ. Λάρδου Δήμου Λινδίων.
Η εταιρεία, όπως επεσήμαναν, απευθύνθηκε κατ’ αρχάς στον Δήμο Λινδίων, στα διοικητικά όρια του οποίου βρίσκεται ο συγκεκριμένος δανειοθάλαμος και αφού εξασφάλισε τη σύμφωνη γνώμη του, ζήτησε από τον Δήμο Ροδίων, ο οποίος τυγχάνει ο ιδιοκτήτης του έργου, που ανέλαβε να κατασκευάσει η εταιρεία, να φροντίσει σχετικά με την έγκριση χορήγησης άδειας δανειοληψίας από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Νομαρχίας Δωδ/σου.
Στη συνέχεια το τμήμα Βιομηχανίας της Νομαρχίας Δωδ/σου λαμβάνοντας υπόψη τα προσκομισθέντα έγγραφα, που αναφέρονται στη σχετική άδεια, εξέδωσε την απαραίτητη άδεια δανειοληψίας βραχωδών υλικών από την συγκεκριμένη θέση, αποκλειστικά και μόνο, για τις ανάγκες κατασκευής του έργου του Δήμου Ροδίων “Νέα Μαρίνα Ρόδου”.
Θυμίζουμε ότι με την από 2 Ιουλίου 2009 απόφαση της Διεύθυνσης Ανάπτυξης της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δωδεκανήσου χορηγήθηκε προσωρινή άδεια εξόρυξης βραχωδών προϊόντων από δανειοθάλαμο λατομείου αδρανών υλικών στη θέση «Γυψάδικα» Λάρδου για τις ανάγκες του έργου «Νέα Μαρίνα Ρόδου».
Η συγκεκριμένη απόφαση εμφανίζει μάλιστα την έκταση ως ιδιωτική παρότι αυτή όχι μόνο είναι δημόσια αλλά και προστατευόμενη καθώς περιλαμβάνεται στη Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου της Λάρδου!
Η απόφαση της Διεύθυνσης Ανάπτυξης της Νομαρχίας ανακλήθηκε μετά τις αποκαλύψεις της «δημοκρατικής».
Εν πάση περιπτώσει οι τρεις εκπρόσωποι της εργολαβικής εταιρείας φέρονται να έχουν προβεί σε παράνομη εκσκαφή και λήψη αδρανών υλικών με τη χρήση εκρηκτικών υλών και εκσκαπτικών μηχανημάτων από την συγκεκριμένη μερίδα με σκοπό την εκμετάλλευση και την απόκτηση δικαιωμάτων κατοχής και κυριότητας.
Όπως είχε τότε αποκαλύψει η “δημοκρατική”, με την από 2 Ιουλίου 2009 απόφαση της Διεύθυνσης Ανάπτυξης της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δωδεκανήσου χορηγήθηκε προσωρινή άδεια εξόρυξης βραχωδών προϊόντων από δανειοθάλαμο λατομείου αδρανών υλικών στη θέση «Γυψάδικα» Λάρδου για τις ανάγκες του έργου «Νέας Μαρίνας Ρόδου».
Η συγκεκριμένη απόφαση εμφάνιζε ψευδώς την έκταση ως ιδιωτική παρότι αυτή όχι μόνο είναι δημόσια αλλά και προστατευόμενη καθώς περιλαμβάνεται στη Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου της Λάρδου.
Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Δωδεκανήσου δεν έχει αρμοδιότητα στην έκδοση αδειών για εξορύξεις σε δημόσιες εκτάσεις, ενώ της έκδοσης της ως άνω απόφασης δεν προηγήθηκαν αδειοδοτήσεις από αρμόδιες υπηρεσίες.
Το γεγονός δε ότι η περιβαλλοντική άδεια της εργολαβικής εταιρείας, δεσμευτική για τον τρόπο υλοποίησης του έργου, αναφέρει ρητά ότι η προμήθεια των υλικών θα γίνει από ιδιωτικά λατομεία, μόνο ως τυχαίο δεν μπορεί να εκληφθεί. Πέραν τούτου το έργο της Μαρίνας της Ρόδου στο οποίο θα κατέληγαν τα υλικά της εξόρυξης είναι ιδιωτικό και όχι δημόσιο.
Της εκδόσεως της ως άνω απόφασης προηγήθηκε το με Αρ. Πρωτ. 11099/29-6-2009 έγγραφο της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Ροδίων με το οποίο ζητήθηκε η χορήγηση άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας εξοπλισμού για την εξόρυξη βραχωδών προϊόντων για τις ανάγκες του έργου «Νέα Μαρίνα Ρόδου». Στο έγγραφο αυτό στην ουσία αναπαράγεται το περιεχόμενο του με αριθμ. πρωτ. 10993/26-6-2009 σχετικού αιτήματος της εργολαβικής εταιρείας.
Οι τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου δεν είναι αρμόδιες να γνωμοδοτήσουν για τη νομιμότητα της συγκεκριμένης ενέργειας και η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά την Νομαρχία στην οποία απευθύνεται.
Από εκεί και πέρα της ίδιας απόφασης προηγήθηκε το αριθμ. Πρωτ. 5065/19-06-2009 έγγραφο του Δήμου Λινδίων το οποίο παρέχει την σύμφωνη γνώμη του για την εξόρυξη, στο οποίο ωστόσο γίνεται σαφής μνεία ότι δεν αντικαθιστά άδειες που πιθανόν απαιτούνται από άλλες αρμόδιες υπηρεσίες πράγμα στο οποίο δεν αναφέρεται ο Νομάρχης.
Αναφορά γίνεται στην ίδια απόφαση της Διεύθυνσης Ανάπτυξης της Νομαρχίας, που σημειωτέον ανακλήθηκε με το υπ΄αριθμ.1151/ 11-8-2009 έγγραφο της ίδιας υπηρεσίας, στο με Αρ. Πρωτ. 4697/29-07-2003 έγγραφο της Διεύθυνσης Δασών Δωδεκανήσου με το οποίο φαίνεται ότι το οικόπεδο δεν είναι αρμοδιότητας της συγκεκριμένης υπηρεσίας.
Πλην όμως το ως άνω έγγραφο της Διεύθυνσης Δασών, η άποψη της οποίας δεν ζητήθηκε πριν την έκδοση της αδείας της Νομαρχίας, έχει ανακληθεί αυτοδικαίως καθώς με τον 3208/24-12-2003, που ψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η συγκεκριμένη έκταση υπήχθη στην αρμοδιότητα της Διεύθυνσης Δασών.
Την 8η Ιουλίου 2009 η ΚΒ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων εξέδωσε σήμα διακοπής των εργασιών εξόρυξης με το αιτιολογικό ότι εκτελούνται εργασίες χωρίς την άδειά της, σε περιοχή ιδιαίτερου αρχαιολογικού ενδιαφέροντος.
Πέραν τούτου η ίδια υπηρεσία την 14η Ιουλίου 2009 εξέδωσε και νέο έγγραφο με το οποίο ενημέρωσε ότι για τυχόν συνέχιση των εργασιών θα αποφανθεί το Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων Δωδεκανήσου!!
Από εκεί και πέρα ο τότε διευθυντής της Διεύθυνσης Δασών μετά από αυτοψία υπαλλήλου της υπηρεσίας του συγκάλεσε σύσκεψη στη Νομαρχία για το ζήτημα που ανέκυψε, την 18η Ιουλίου 2009.
Πλέον τούτου ο πρώην Νομάρχης με δημόσιες δηλώσεις του είχε στηλιτεύσει τη στάση του δασάρχη στο ζήτημα, ενώ αργότερα τον παρουσίαζε σύμφωνο με τις ενέργειές του παρότι μάλιστα ήταν εκείνος, που με έγγραφό του την 7η Αυγούστου 2009 και ενώ ήταν σε ισχύ προηγούμενη εντολή για διακοπή εργασιών της Αρχαιολογίας, διέκοψε εκ νέου τις εργασίες.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχουν και οι θέσεις που είχε εκφράσει ο πρώην Νομάρχης γύρω από το τίμημα του υλικού που εξορύχθηκε το οποίο σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του θα κοστολογούσε και θα καταλόγιζε στην ιδιωτική εταιρεία η Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου.
Το ενδιαφέρον έγκειται στο γεγονός ότι τίμημα δεν μπορούσε να προσδιοριστεί από την Κ.Υ.Δ., αφενός διότι έχουμε αυθαίρετη κατάληψη δημοσίας έκτασης αρμοδιότητας, διοίκησης και διαχείρισης της Διεύθυνσης Δασών και αφετέρου διότι δεν υφίσταται νόμιμος δανειοθάλαμος για να τηρηθούν οι διαδικασίες που προβλέπονται για τη μίσθωση λατομικών χώρων σε δημόσιες εκτάσεις, αφού το συγκεκριμένο ακίνητο βρίσκεται σε προστατευόμενη περιοχή.
Με άλλα λόγια δεν μπορεί να εισπραχθεί κανένα έσοδο από το δημόσιο.
