Με απόφαση, που εξέδωσε το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου, απορρίφθηκε και σε δεύτερο βαθμό αγωγή από αδικοπραξία κατά γνωστού φοροτεχνικού της Ρόδου, που υπέβαλε εργολάβος οικοδομών.
Με την αγωγή του ο εργολάβος διεκδικούσε το ποσό των 586.901,39 €, ως αποζημίωση και ειδικότερα για αποκατάσταση της ζημίας που του προκάλεσε και το ποσό των 80.000 €, ως χρηματική ικανοποίησή του λόγω ηθικής βλάβης.
Ζήτησε ακόμη να απειληθεί προσωπική κράτηση του εναγομένου, διάρκειας 12 μηνών, ως μέσο εκτέλεσης της απόφασης που θα εκδοθεί και να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή.
Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο απέρριψε την αγωγή και επεδίκασε δικαστική δαπάνη ύψους 22.000 ευρώ στον εναγόμενο.
Ο ενάγων λειτουργεί από το έτος 2005 επιχείρηση με αντικείμενο “εργασίες σκυροδέματος – κατασκευαστικές εργασίες για οικιστικά κτήρια -εργασίες κατεδάφισης” και έδρα την Ρόδο.
Τον Δεκέμβριο του έτους 2010 ανέθεσε στον φοροτεχνικό την τήρηση των φορολογικών στοιχείων και βιβλίων της επιχείρησής του, την διεκπεραίωση όλων των φορολογικών του υποθέσεων και την εκπροσώπησή του έναντι κάθε αρμόδιας αρχής καταβάλλοντας του μηνιαία αποζημίωση ύψους 150 ευρώ.
Όπως υποστηρίζει, παρότι, είχε σε τακτική βάση την διαβεβαίωση ότι δεν έχει καμία εκκρεμότητα και οι υποθέσεις του έβαιναν καλώς, προς έκπληξη του, κλήθηκε στις 5.11.2015 από την αρμόδια εισαγγελική αρχή να δικαστεί ως υπαίτιος για την τέλεση της πλημμεληματικής πράξης της φοροδιαφυγής με τη μη απόδοση ΦΠΑ μέσω της υποβολής ανακριβούς περιοδικής δήλωσης ΦΠΑ και εκκαθαριστικής δήλωσης ΦΠΑ για την διαχειριστική περίοδο από 01.01.2011 έως και 31.12.2011 και από 01.04.2012 έως και 31.12.2012 διότι δεν απέδωσε τον φόρο που αναλογεί σε αυτές. Αμέσως, ζήτησε το λόγο από τον εναγόμενο, ο οποίος, όπως διατείνεται, τον διαβεβαίωσε ότι είχε ζητήσει φορολογικό έλεγχο στην επιχείρησή του, εξαιτίας του λόγου αυτού, κι ότι όταν αυτός θα ολοκληρωνόταν δεν θα είχε κανένα απολύτως πρόβλημα και όλα θα τακτοποιούνταν αμέσως και τυπικά, διότι ο έλεγχος θα αποκάλυπτε την πραγματικότητα, όπως του την παρουσίαζε, γεγονός που σε συνδυασμό με την αθώωσή του στο εν λόγω ποινικό δικαστήριο τον καθησύχασε.
Στις αρχές Οκτωβρίου του 2016, κλήθηκε από την φορολογική υπηρεσία να παραλάβει σημείωμα διαπιστώσεων φορολογικού ελέγχου, του οποίου το πόρισμα τον άφησε άφωνο.
Πιο συγκεκριμένα, ο εν λόγω φορολογικός έλεγχος διενεργήθηκε τελικά, όχι λόγω υποβολής αιτήματος από τον εναγόμενο, αλλά επειδή εστάλη στην φορολογική υπηρεσία από το ΣΔΟΕ Ν. Αιγαίου, έγγραφο, με το οποίο και γνωστοποιήθηκε σε αυτήν ότι δεν είχε υποβάλει δήλωση φορολογίας εισοδήματος για το οικονομικό έτος 2012, γεγονός που δεν μπορούσε ούτε καν να φανταστεί.
Όπως διαπιστώθηκε για την ελεγχόμενη περίοδο, για την οποία λογιστής και πληρεξούσιος του ήταν ο εναγόμενος, τα βιβλία της επιχείρησής του δεν τηρήθηκαν, από αυτόν, σύμφωνα με τις διατάξεις του ΚΒΣ και από τον έλεγχο αυτό διαπιστώθηκαν παραβάσεις του ΚΒΣ και του καταλογίστηκαν πρόστιμα ύψους 586.901,39 ευρώ.
Το δικαστήριο έκρινε, μεταξύ άλλων ότι για το μεγαλύτερο διάστημα του έτους που αφορά ο καταλογισμός των προστίμων, ο εναγόμενος δεν είχε αναλάβει την τήρηση των βιβλίων, ώστε να μπορεί να υποβάλει ανακριβή στοιχεία.
Ακόμη, δεν αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος παρέλειψε να υποβάλει συγκεκριμένα τιμολόγια και ότι η παράλειψή του αυτή οδήγησε στον προαναφερόμενο καταλογισμό χρεών, καθώς το Δικαστήριο δεν δύναται να σχηματίσει πλήρη πεποίθηση σχετικά με το γεγονός ότι ο τελευταίος πράγματι τα είχε στη διάθεσή του.
Σε κάθε περίπτωση, από κανένα αποδεικτικό μέσο δε δύναται να συναχθεί ότι ο εναγόμενος είχε λόγους να μην καταχωρήσει τα προσκομιζόμενα παραστατικά ή ότι απέβλεπε σε οποιοδήποτε οικονομικό ή άλλου είδους όφελος από τις παραλείψεις αυτές, καθώς ούτε ο ενάγων ισχυρίζεται ή επικαλείται οτιδήποτε σχετικό.
