Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου θα επιληφθεί μετά από διαφωνία Αντεισαγγελέως Πλημμελειοδικών Ρόδου και ανακρίτριας της πορείας της δικογραφίας που έχει σχηματιστεί εις βάρος των εκπροσώπων δύο ναυτιλιακών εταιρειών, που είχαν αναλάβει δυνάμει συμβάσεων τη μεταφορά νερού στα άνυδρα νησιά και διώκονται για απάτη σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου από την οποία το συνολικό όφελος και η επαχθείσα ζημία υπερβαίνει το ποσό των 30.000 ευρώ, των 120.000 ευρώ, αλλά και το ποσό των 150.000 ευρώ κατ’ επάγγελμα και κατ’ εξακολούθηση.
Η δικογραφία έκλεισε από την πρώην τακτική Ανακρίτρια Ρόδου με τυπικές κλήσεις, πλην όμως η Εισαγγελέας έκρινε ότι δεν πρέπει να γίνει κατηγορία σε βάρος των κατηγορουμένων σε ό,τι αφορά στα νησιά Χάλκη και Καστελλόριζο και προτείνει να λυθεί υπέρ της ίδιας η ανακύψασα διαφωνία με την Ανακρίτρια σχετικά με την περαίωση της υπό κρίση δικογραφίας με την έκδοση τυπικών κλήσεων και να περατωθεί η κύρια ανάκριση με τη λήψη απολογιών από τους κατηγορούμενους κατά το σκέλος που η δικογραφία αφορά στη νήσο Σύμη.
Οπως απεκάλυψε η «δημοκρατική», στην δικογραφία, που έχει σχηματιστεί από το έτος 2015, αναφέρετο ότι στη δεκαετία 2005-2014 η δημόσια δαπάνη για τη μεταφορά νερού στα άνυδρα νησιά του Αιγαίου ανήλθε συνολικά στο ποσό των 71.299.704,64 ευρώ.
Για την ανάθεση της μεταφοράς νερού διενεργήθηκαν διαγωνισμοί που στην πλειοψηφία τους απέβησαν άγονοι, με αποτέλεσμα η ανάθεση να γίνει με τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης και με απευθείας αναθέσεις.
Στο διάστημα 2009-2012 ελήφθησαν 14 αποφάσεις για απευθείας αναθέσεις σε μια εταιρεία με το σύνολο της δημόσιας δαπάνης να ανέρχεται στα 11.672.757,86 ευρώ.
Προέκυψε επίσης ότι ελλείψει ανταγωνισμού, δια του μονοπωλιακού καθεστώτος που διαμορφώθηκε, οι τιμές μεταφοράς ανά κυβικό μέτρο υπερδιπλασιάστηκαν από το έτος 2009 έως το έτος 2014.
Σημειώνεται ότι στις συμβάσεις που συνήφθησαν (υπήρξαν και αναθέσεις χωρίς την υπογραφή συμβάσεων) δεν είχαν οριστεί επακριβώς οι ποσότητες νερού προς μεταφορά, με αποτέλεσμα να υπάρξουν και μεγάλες αποκλίσεις – υπερβάσεις του οικονομικού τους αντικειμένου (σε μια περίπτωση σε ποσοστό 33%).
Οι ποσότητες νερού που μεταφέρθηκαν π.χ. στη Σύμη κατά τα έτη 2007 και 2008 ανήλθαν σε 565.851 και 566.301 κυβικά μέτρα αντίστοιχα χωρίς να προκύπτει ότι κατά το χρονικό διάστημα των εν λόγω δύο ετών, ελέγχθηκε από την αναθέτουσα αρχή η αναγκαιότητα μεταφοράς των συγκεκριμένων ποσοτήτων νερού στο νησί.
Από τη ΔΕΥΑ Καλύμνου η νήσος Ψέριμος υδροδοτείται από το έτος 2001 από νερό γεώτρησης καθώς επίσης η Παλιόνησος καλύπτει τις υδρευτικές της ανάγκες από το έτος 2008 και εντεύθεν από γεώτρηση. Παρά ταύτα, στα εν λόγω νησιά μεταφέρθηκαν συνολικά 10.767 κ.μ. νερού, που παρελήφθησαν τα έτη 2006 έως και 2014 για την Ψέριμο και κατά τα έτη 2009 έως 2014 για την Παλιόνησο.
Στους Αρκιούς λειτουργούσε από το έτος 2012 μονάδα αφαλάτωσης ημερήσιας δυναμικότητας 50 κυβ. μέτρων νερού και από τα πρακτικά της Κεντρικής Επιτροπής Παραλαβής προέκυψε ότι από τον Ιούνιο έως και τον Σεπτέμβριο του 2013 μεταφέρθηκαν στο νησί 2.497 κυβικά μέτρα νερού χωρίς να προκύπτει η αναγκαιότητα.
Σε κατάθεση μάρτυρα κατηγορίας αναφέρεται ότι όταν πρωτοξεκίνησε τους ελέγχους τον Σεπτέμβριο του 2008 αναφορικά με τις ποσότητες νερού που παραδιδόταν στη Σύμη ο συνεργάτης της αναδόχου εταιρείας, κάτοικος Ρόδου τού δήλωσε χαρακτηριστικά:
«Καλά εσύ τώρα τι θέλεις και ανακατεύεσαι, εμείς μια χαρά τα έχουμε κανονισμένα, σου προτείνω να πάρεις ένα σημαντικό, διψήφιο νούμερο (σε χιλιάρικα €)»!
Από την ανακριτική έρευνα προέκυψε μεταξύ άλλων ότι η έλλειψη μετρητών στις εγκαταστάσεις της Καλάθου και η απουσία μετρήσεων των ποσοτήτων νερού από τα στοιχεία υδροληψίας έχει καταστήσει αδύνατο τον έλεγχο τυχόν αποκλίσεων μεταξύ των ποσοτήτων νερού που φορτώθηκαν στα πλοία και των αντίστοιχων ποσοτήτων που παραδόθηκαν στα νησιά.
Εχει προκύψει εξάλλου οπως έκρινε η πρώην Ανακρίτρια ότι κατά τα έτη 2006 έως και 2008, ελήφθησαν από την Κάλαθο ποσότητες νερού που υπερέβαιναν κατά πολύ τις προβλεφθείσες στις προγραμματικές συμβάσεις.
Προέκυψε εξάλλου πως τα μέλη των τοπικών τριμελών επιτροπών παραλαβής δεν ήταν παρόντα στην διαδικασία και απλώς υπέγραφαν τις σχετικές βεβαιώσεις παράδοσης νερού.
Επιπλέον, στις δεξαμενές παραλαβής νερού δεν υπήρχαν εγκατεστημένοι ηλεκτρονικοί υδρομετρητές νερού.
Από λογιστική πραγματογνωμοσύνη που διενεργήθηκε δεν προέκυψε ζημία του Ελληνικού Δημοσίου στην παράδοση νερού στην Χάλκη, ενώ η απόκλιση στις μεταφερόμενες ποσότητες νερού στη νήσο Μεγίστη είναι εντός των ορίων στατιστικού λάθους.
Σε ό,τι αφορά στη Σύμη δεν προέκυψαν από την έρευνα ασφαλή συμπεράσματα καθώς από το 2009 άρχισαν να λειτουργούν 3 μονάδες αφαλάτωσης στο νησί.
Η Εισαγγελέας που μελέτησε την δικογραφία δεν συμφώνησε με όλες τις διαπιστώσεις της πρώην Ανακρίτριας και εισήγαγε την προαναφερόμενη πρόταση στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου.
Οπως έκρινε για τη Σύμη, σύμφωνα με την πραγματογνωμοσύνη, η οποία βασίστηκε στη σύγκριση, μεταξύ της ζήτησης νερού βάσει της μελέτης με τίτλο «Ανάπτυξη συστημάτων και εργαλείων διαχείρισης υδατικών πόρων του υδατικού διαμερίσματος νήσων Αιγαίου» και τις τιμολογηθείσες ποσότητες, προέκυψε ότι για τα έτη 2005, 2006, 2007 και 2008 είναι μεγαλύτερες της πραγματικής ζήτησης κατά περίπου 819,000 κυβικά μέτρα, χωρίς να προκύπτει λόγος που να το δικαιολογεί αυτό, το δε κόστος ανέρχεται σε 4.087.000 ευρώ και αποτελεί ζημία του ελληνικού δημοσίου και μάλιστα ιδιαίτερα μεγάλη.
Επιπλέον, η Εισαγγελέας θεωρεί ότι οι τιμολογηθείσες ποσότητες νερού για τη νήσο Σύμη και για το ως άνω χρονικό διάστημα είναι μεγαλύτερες της χωρητικότητας των πλοίων που εκτέλεσαν τη μεταφορά καθότι φέρεται να έχουν μεταφερθεί κατά τις συγκεκριμένες ημερομηνίες 288.000 κυβικά μέτρα από την ανάδοχο εταιρεία, ενώ η μέγιστη δυνατή ποσότητα μεταφοράς σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές των δεξαμενόπλοιων και τη διάρκεια της εκφόρτωσης, ανέρχονται σε περίπου 162.000 κυβικά μέτρα.
